* ~ . ฉันบันทึกเรื่องหัวใจใส่กลอนเปล่า . ~ *

[เฮยอิง]

ฉันบันทึกเรื่องหัวใจใส่กลอนเปล่า

เป็นคำสั้นยาวเรียงประสาน

ไม่ครบเก้า ยาวแปดชั้นดังบรรพกาล

แต่แอบขานเกี่ยวคล้องทำนองเนาว์

ฉันเรียงร้อยถ้อยคำทำบันทึก

ไว้หวนนึกอนุสรณ์แต่ก่อนเก่า

ประดิษฐ์ท่วงช่วงเสนาะเคาะหนักเบา

เพื่อบอกเล่าเรื่องผสมเป็นคมคำ. . .

รู้หรือเปล่าทุกๆบทที่ฉันขีดเขียน

คือคุณ ที่ภาพจำหมุนเวียนทุกเช้าค่ำ

แม้ไม่เห็นไม่เป็นไร ฉันจะเขียนไว้ให้ประจำ

ไม่ระบุชื่อไว้ด้วยซ้ำเห็นไหมคุณ ?

เพราะบันทึกของฉันทุกตัวอักษร

มันอัดแน่นด้วยอาทรอันอบอุ่น

เผื่อว่าใครบางคนจะผ่านมา เผื่อว่าฟ้าจะการุณ

ให้คนที่อ่านเป็นคุณ คนที่ทำให้หัวใจว้าวุ่น ทุกคืน

[แป้งน้ำ]

ได้อ่านบันทึกความในใจของใครคนหนึ่ง
คนที่ฉันเฝ้าคิดถึงเป็นคนแรกเมื่อลืมตาตื่น
เขาเขียนในบันทึกไว้ว่า มีคนทำให้ว้าวุ่นทุกคืน
ฉันอยากเขียนตอบไปว่า มีบางคนที่หยัดยืน . .. รักเขาเรื่อยมา

อยากให้เขาเลิกเขียนเรื่องราวที่ไม่แฮปปี้เอนดิ้ง
แล้วเริ่มบันทึกถึงคนที่มีอยู่จริง . .. ที่คอยห่วงหา
ให้ตัวอักษรแทนสายสัมพันธ์ที่ไม่หวั่นไหวไปตามเวลา
ขอให้สักวันฉันกลายเป็นที่ปรารถนา . ..
เป็นชื่อสุดท้ายที่เขานึกถึงก่อนนิทรา . .. ทุกคืน~*



 
แป้งน้ำ 16092023

[เฮยอิง]

ได้อ่านบันทึกความในใจของใครคนหนึ่ง
คนที่ฉันเฝ้าคิดถึงเป็นคนแรกเมื่อลืมตาตื่น
เขาเขียนในบันทึกไว้ว่า มีคนทำให้ว้าวุ่นทุกคืน
ฉันอยากเขียนตอบไปว่า มีบางคนที่หยัดยืน . .. รักเขาเรื่อยมา

อยากให้เขาเลิกเขียนเรื่องราวที่ไม่แฮปปี้เอนดิ้ง
แล้วเริ่มบันทึกถึงคนที่มีอยู่จริง . .. ที่คอยห่วงหา
ให้ตัวอักษรแทนสายสัมพันธ์ที่ไม่หวั่นไหวไปตามเวลา
ขอให้สักวันฉันกลายเป็นที่ปรารถนา . ..
เป็นชื่อสุดท้ายที่เขานึกถึงก่อนนิทรา . .. ทุกคืน~*



 
แป้งน้ำ 16092023

ยินดีให้คำปรึกษา
เรื่องคนที่เธอใฝ่หา แม้ว่าจะเป็นคนอื่น
คนที่ทำให้เขาว้าวุ่น คนที่ทำให้เธอครุ่นคิดทั้งคืน
คนที่เธอหนักแน่นจะหยัดยืน รักเขาอย่างที่ไม่เคยรักใคร

อยากตอบแทนเขาเหมือนกันนะ
คนที่เธอน่ะเฝ้าแต่ฝันใฝ่
เขาคงไม่รู้ว่ามีคนบางคนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
เขาจึงไม่เคยบันทึกอะไรอะไร ถึงเธอ. . .

แต่อย่ายอมแพ้นะรู้ไหม
รอวันหนึ่งคนที่แอบมีใจเขาพลั้งเผลอ
รอ ใครอีกคน ที่ทำให้คนคนนั้นเลิกฝันละเมอ
รอให้เหมือนที่ฉันรอเธอ. . .สักวันหนึ่ง

[โซ...เซอะเซอ]

…ถอดหัวใจลงใส่กลอนเปล่า… …บทบันทึกถอดหัวใจลงใส่กลอนเปล่า บอกเรื่องราวผ่านร้าวฉาน, สำราญสุขสันต์ ผูกเชื่อมสายปลายลิขิตมิตรสัมพันธ์ พร้องจำนรรจ์ละม้ายเคียงสุ้มเสียงกวี ดารดาษฉกาจกลอนสัญจรมาพบ ต้อง กระทบกระเทือนหัวใจวูบไหวถี่ เกินกว่าซุกซ่อนเก็บไว้แต่เพียงในที หลากร้อยพจี ปรี่ล้นทะลัก เป็นวักเป็นเวน เปิดบันทึก มโนทัศน์ สัมบัดสำนวน ต่างชื่นชวน ชัดถ้อยชัดคำสำอางเด่น ถึงกลอนเปล่า ทอนปรับลด คลายกฏเกณฑ์ ถ้อยยังคงความชัดเจน เหมือนเช่นอย่างเคย ใคร่อยากเขียนเทพนิยาย ขายความรัก ต้องชะงัก หักค้างคาอุราเจ้าเอ๋ย รักของฉันมิใช่ขนม ชุ่มนมเนย ทุกคำเอื้อนเอ่ย ขมคอตอกย้ำ ชอกช้ำระบาย กลอนเปล่าอาจแต่งได้……………..มิใคร่เนียน เหมือนติดกับระเบียน……………….ระเบียบนี้ ฉันทลักษณ์จึ่งวนเวียน………………ฝังอยู่ กลอนเปล่าใช่เปล่าเปล่าปลี้ปลี้…..ปลดเปลื้องคะนึงโหย โซ…เซอะเซอ 23 ตุลาคม 2566