ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

…เสียงแห่งความเงียบงัน… …The Sound of Silence… “…In restless dreams, I walked alone Narrow streets of cobblestone 'Neath the halo of a street lamp I turned my collar to the cold and damp When my eyes were stabbed by the flash of a neon light That split the night And touched the sound of silence…” …ฉันเดินอยู่อย่างเดียวดาย ท่ามกลางความสับสนกระวนกระวายในความฝัน ถนนใต้แสงไฟ ปูลาดด้วยเม็ดกรวดนับร้อยพัน กระชับมั่นอาภรณ์ซุกซ่อนเก็บเหน็บหนาวใจ นีออนแสงรุกล้ำค่ำราตรี ฤาทดแทนถ้อยสดศรี วจีได้ เหมือนตอกย้ำรันทด หมดอาลัย หม่นทุกข์ภัย จากเย็นเยียบและเงียบงัน… “…And in the naked light, I saw Ten thousand people, maybe more People talking without speaking People hearing without listening People writing songs that voices never shared And no one dared Disturb the sound of silence…” …สายตาทอดแสงพราวพร่างสว่างไสว ผู้คนนับหมื่นต่างคลาไคลอย่างไร้เสียง บทประพันธ์ซ่อนเก็บไว้ไร้จำเรียง สิ้นสำเนียง ยอมพ่ายแพ้แด่เสียง แห่งความเงียบงัน… …ผิว(ะ)จันทร์ ผันจินต์ ผินจรจาก มาตรแม้นอยาก เยียวยา น้ำตาหญิง คงหลือเพียง ดาดพจน์ หมดพึ่งพิง- พักแอบอิงอัดอั้น…ปันบังอร เต็มประดา อ่อนด้อย ประดอยประดิษฐ์ สัมประสิทธิ์ ของเศษซึ้ง ครึ่งอักษร คัดกรองกลั่น เคี่ยวกรด เป็นบทกลอน อาตม์สะท้อน อกสะท้าน วิมานสะเทือน คอยความเงียบงันเหงา บรรเทาระงับ คลายข้องคับ คลาไคล ใจคล้อยเคลื่อน คะนึงสดับ เด่นด้าว ฟุ้งดาวเดือน จากผองเพื่อน พลพรรค นักประพันธ์… โซ…เซอะเซอ 11 ธันวาคม 2565