คุณยังเป็นคนในบทกวีของฉันคนนี้ . .. เช่นเดิม~*

[แป้งน้ำ]

ลมหนาว . . . เริ่มพัดสัมผัสกาย
จากกันอีกครั้งแล้วนะฝนหยดสุดท้าย . .. ลาก่อน
ทักทายเมฆบังจันทร์ก่อนเข้านอน
บอกคิดถึงคุณผ่านบทกลอน . . . คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดี

… … … … … … …

ไม่พบกันอีกครั้ง . . . ไม่เป็นไร
ก็เข้มแข็งขึ้นแล้วไง . .. ฉันคนนี้
แม้คุณจะหายไปดั่งสายฝนส่งท้ายปี
แต่คุณยังเป็นคนในบทกวีของฉันคนนี้ . .. เช่นเดิม~*


14 ตุลาคม 2565

[พยัญเสมอ]

บทกวีห่อฝัน....นั้นเหมือนเก่า
แต่รักเราเลือนหาย....ไม่คล้ายเริ่ม
หากแรงใจไฟฝัน....ที่ฉันเติม
มิอาจเพิ่มภาพฝัน.....ดุจวันวาน

จึงมีเพียง...เสี้ยวอดีต....ที่กรีดลึก
ร้อยรู้สึก...สุขสม~ทุกข์~ขม~หวาน
ก็เป็นเพียงภาพฝันอันธกาล
ปิดตำนานนิยาม....เศษความจำ

ถึงวันนี้ยอมอยู่.....อย่างผู้แพ้
เก็บรอยแผลไว้หนึ่งซึ้งเกินขำ
ให้เป็นรอยคล้อยเคลื่อนเน้นเตือนนำ-
ทุกถ้อยคำขมขาดบาดฤทัย..

Orion264/บูรพาทรนง

[เฮยอิง]

ลมหนาว . . . เริ่มพัดสัมผัสกาย
จากกันอีกครั้งแล้วนะฝนหยดสุดท้าย . .. ลาก่อน
ทักทายเมฆบังจันทร์ก่อนเข้านอน
บอกคิดถึงคุณผ่านบทกลอน . . . คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดี

… … … … … … …

ไม่พบกันอีกครั้ง . . . ไม่เป็นไร
ก็เข้มแข็งขึ้นแล้วไง . .. ฉันคนนี้
แม้คุณจะหายไปดั่งสายฝนส่งท้ายปี
แต่คุณยังเป็นคนในบทกวีของฉันคนนี้ . .. เช่นเดิม~*


14 ตุลาคม 2565

เนิ่นนาน. . .ที่ไม่ได้พบกัน
ฉันไม่เคยลืมวันนั้นที่เราแรกเริ่ม
สายฝนที่หล่นหาย. .เคยเป็นฝนประปรายที่แต่งเติม
บอกเล่าเรื่องราวเดิมๆให้สวยงาม
เห็นมันแล้วนะคนดี
ทุกถ้อยบทกวี. . .ไหวหวาม
จากนี้แม้สองเรา จะเป็นได้แค่เงานิรนาม
แต่ไม่ว่าเมื่อไรก็ตาม จะยังเป็นคุณที่งดงามในบทกวี

[@free]

     

     กลอนเพราะมากครับ  อัจฉริยะยิ่ง



ไม่พบกันอีกครั้ง . . . ไม่เป็นไร
ก็เข้มแข็งขึ้นแล้วไง . .. ฉันคนนี้
แม้คุณจะหายไป        ดั่งสายฝนส่งท้ายปี
แต่คุณยังเป็นคนในบทกวีของฉันคนนี้ . .. เช่นเดิม
           
           แป้งน้ำ
        14 ตุลาคม 2565
           …..




เห็นฉันทลักษณ์นี้   เหมือนผมเจอ สิ่งที่ กำลังค้นหา
ผมแต่งต่อกลอน แบบไม่เพราะ ดูกระโดกกระเดก ขออภัย
แต่ ขออณุญาต  แต่งไว้เพื่อจดจำ ฉันทลักษณ์ เพื่อพัฒนาฉันทลักษณ์ใหม่ๆ ในโอกาศหน้า
………



จากกันฉันห่วงไห้…ไยยังจำ
คนเล่าเขาคืนคำ…..ขุ่นเศร้าเสริม
นับเหินห่างหอทำ      เทียมเท่าหวล ควรต่อเติม
คนเก่ามิคลายเคลิ้ม   คลั่งไคล้บทกวีชวนเชย








       






     

[~ นายใบชา ~]

ลมหนาว. . .เริ่มพัดสัมผัสกาย
กลับมาตรงที่ฉันฝากความคิดถึงสุดท้าย .. ณ.ตรงนี้
มาเฝ้าแอบมอง .. ว่ามันคงอยู่ดี
แล้วบรรจงเติมความรู้สึกในทุกวลี .. ก่อนจะส่งออกไป

.*.*.

หวังว่าเธอจะได้มาเห็นมัน
แม้ต่อให้เวลาผ่านผัน .. จะยังคงไม่ไปไหน
ภาษาเรียบง่าย .. ที่เขียนด้วยหัวใจ
กลั่นกรองจากความรักที่อยู่ข้างใน .. มอบให้เธอ

~นายใบชา~