อย่าบอกว่ารักฉัน หากคำว่ารักของเธอนั้นยังแจกจ่าย
ไม่หยุดที่ฉันไม่หยุดที่ใคร เลี้ยวลดลื่นไหลเปลี่ยนแปลง
รู้หรือเปล่าว่าคำว่ารักคำนี้ ทำลายหัวใจที่ภักดีกับเธอแค่ไหน
น้ำตาที่ไหลปรี่เอ่อท่วมใจ เจ็บเจียนตายกับคำคนลวง
เคยบอกว่ารักหวงห่วง จึงเจ็บล้นทรวงจนป่านนี้
รางวัลที่ได้จากความภักดี ทั้งเกียรติศักดิ์ศรีป่นปี้แหลกราน
เก็บคืนไปเถอะคำว่ารัก แล้วเราก็จากกันนับแต่นี้
เธอก็เดินไปตามทางที่เธอมี ฉันก็จากไปตามทางที่เคยเดิน
ไม่ร้องขอสิ่งใดจากเธอ โทษฉันที่เผลอเป็นคนใจง่าย
เจ็บนี้จะไม่โทษใคร โทษหัวใจที่รักเธอเหลือเกิน..........
ได้โปรดอย่าบอกว่ารักฉัน
เพราะเท่าที่เห็นอยู่นั้นมีแต่ความห่างเหิน
เมื่อถนนเป็นเส้นขนาน...ไม่นานก็ต้องแยกทางกันเดิน
ไม่ใช่เหตุบังเอิญ...ฉันรู้ว่าเธอตั้งใจ
ไม่ต้องหลอก ไม่ต้องหลบ
แค่ตาเราสบฉันก็มองเห็นความหมายได้
อย่าบอกว่ารักฉันให้มันยืดเยื้อต่อไป
ฉันบอกลาเองเอาไหม...เธอจะได้ไม่ต้องโทษตัวเอง
