...มิรู้เลย...

[โซ...เซอะเซอ]

...มิรู้เลย... “...เมื่อเขาหักอกเราต้องเศร้าโศก จึงแก้โรคอกหักด้วยรักใหม่ จะกี่ครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นไร เพราะความรักนั้นยิ่งใหญ่ในทุกครั้ง หนึ่งจะต้องอกหักกับรักแรก สองจะต้องไม่แปลกกับรักใหม่ สามจะต้องผิดหวังทุกครั้งไป สี่จะต้องจำไว้รักคือทุกข์...” จากหนังสือบทกวี “ไม่รู้เลยว่ารัก” โดย : ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มิรู้เลยว่ารักปักตรึงติด มิรู้เลยพึงจิตพิสมัย มิรู้เลยเมื่อร้างเหินห่างไกล มิรู้เลยหวั่นไหวใจอาวรณ์ มิรู้เลยบุ่มบ่ามกับความรัก มิรู้เลยรี่ทักแรกวรรคก่อน มิรู้เลยฉ่ำล้นท่วมท้นกลอน มิรู้เลยออดอ้อนอักษรใจ มิรู้เลยคิดถึงจึงห่วงหา มิรู้เลยเหว่ว้าอุราไห้ มิรู้เลยร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ มิรู้เลยกลางใจใครคนนั้น- มิรู้เลยยังรอเคล้าคลอขับ มิรู้เลยคอยกลับมารับขวัญ มิรู้เลยว่าคะนึงคิดถึงกัน มิรู้เลย...คงรักมั่นฉันไหมเออ... โซ...เซอะเซอ 18 กรกฎาคม 2563