ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไดอารี่..สีเทา]

คนเราหวังเอาไว้ในความรัก
ต้องมีสักครั้งหนึ่งซึ่งฝันใฝ่
พบคนที่ต้องตาพาถูกใจ
วาดหวังไว้สวยพริ้งรักจริงจัง

คนโชคดีก็สมหวังรักครั้งแรก
คงไม่แปลกรักหวานบานสะพรั่ง
คนโชคร้ายรักร้างทางรักพัง
ไม่เป็นดังฝันไว้ใจร้าวราน

ต้องยอมรับความจริงสิ่งในโลก
มีทุกข์โศกยิ้มเศร้าเคล้าผสาน
ทุกๆอย่างเปลี่ยนไวไปตามกาล
เหมือนสายธารเอ่อล้นไหลวนไป

สายลมแห่งรักนี้มีจริงหรือ
คนใจซื่อแอบซ่อนความอ่อนไหว
หลงเข้ามาพบกันผูกพันใจ
คนไม่ใช่เผลอพัดเข้า เศร้านะ..ลม

[เนิน จำราย]

สูงเกินเอื้อมสอย

ลมรักจักแท้เผื่อแผ่แผ่ว
ต้องแล้วชุ่มชื่นรื่นสุขสม
หวิววาบซาบซึ้งตรึงอารมณ์
โศกตรมคลี่คลายลอยปลายฟ้า

ลำบากยากพัดสัมผัสเนื้อ
โอบเอื้อร่อนเร่ชั้นเวหา
ชาวชนคนยากอยากไขว่คว้า
เหินหล้าลองบินสมจินต์ปอง

เนิน จำราย

[ไผ่เดียวดาย]

ถ้าสายลม เหมือนคมมีด คงกรีดนัก
บาดทะยัก ตรงหัวใจ คงไม่หาย
ทิ้งให้ตรม คารมคน จำจนตาย
เขาเบื่อหน่าย จึงเดินจาก ไม่อยากเจอ

สายลมเย็น ช่างโหดร้าย ปลายหน้าหนาว
นึกถึงสาว เคยเคียงข้าง ช่างหมองเหม่อ
ความว่างเปล่า พาความเหงา เข้าปรนเปรอ
ใจเฝ้าเพ้อ ถึงความหลัง ครั้งก่อนลา

ลมเจ้าเอ๋ย ช่วยพัดใจ ให้ไกลแสน
จากดินแดน แห่งความช้ำ คร่ำครวญหนา
พัดความเจ็บ และทุกอย่าง กลางอุรา
อย่าเหลือค่า ความทรงจำ ให้ช้ำใจ

[เนิน จำราย]

ต้อนรับเพื่อนเก่า รอรับเพื่อนใหม่

คารมคมคายเฉิดฉายแสง
รุ่มร้อนแรงต้อนรับตำรับใหม่
ยังคงอยู่คู่ฟ้อนกรายกรไป
บ้านกลอนไทย คงมีหวัง ความยั่งยืน

เพื่อนพ้องน้องพี่ไยหนีหน้า
ย้อนกลับมาผูกมิตรใกล้ชิดชื่น
เสวนาพาทีมีครึกครื้น
เก่ากลับคืน รอใหม่มา ปรึกษากลอน

เนิน จำราย