สมุดบันทึก
ณ สมุด ที่บันทึก ยังนึกพรั่น
ร้อยจำนรรจ์ ตัวอักษร ยามอ่อนไหว
ทั้งเรื่องจริง และเรื่องเล่า คละเคล้าไป
ยิ่งวาดไหว ยิ่งรับรู้ จริงและลวง
มิสิ้นสุด การบันทึก ยิ่งลึกล้ำ
ยิ่งขีดเขียน ยิ่งกระหน่ำ คำก้าวล่วง
หลากความจริง สิ่งอ้างอิง สิ่งช้ำทรวง
อารมณ์ห่วง อารมณ์รัก ใจพักรอ
สมุดเอ๋ย เจ้าไม่รู้ หรือไม่เห็น
ทุกข์ลำเค็ญ จากหัวใจ ใคร่ร้องขอ
หวังเอาไว้ มากแค่ไหน สิไม่พอ
ค่อยค่อยต่อ เพียงละเมอ เธอนำทาง
บันทึกไว้ ณ หัวใจ ไม่เคยเปลี่ยน
วันหมุนเวียน เปลี่ยนสลับ คล้ายกลับข้าง
แสงสว่าง กลับมืดมิด ไม่เห็นทาง
ดาวเลือนราง ตะวันดับ อับแสงจันทร์
สิ้นสุดหรือ สมุดนั้น การบันทึก
จิตสำนึก อาจมอดไหม้ ไร้ความฝัน
ยิ่งอยากหยุด ยิ่งบันทึก ยิ่งพัวพัน
ยิ่งหวาดหวั่น ยิ่งยินยอม มอบให้ใจ
พิมพญา
19/5/63
