ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

"ใจขี้ขลาด"

 

ยิ้มเธอแย้มแก้มปริภิรมย์นัก
คนแอบรักมองห่างช่างน่าขัน
ยิ้มแก้มปริมีบ้างเป็นบางวัน
ตามรอยยิ้มปริ่มฝันนั้น..ของเธอ

พิมพ์ประทับจับหน้าอิริยาบถ
ทุกประพจน์แอบฟังนั่งเพ้อเจ้อ
จับสำเนียงเคียงใจไปละเมอ
ทำชะเง้อรอบพิศคิดแล้วอาย

ทุกเคลื่อนไหวของเธอฉันเพ้อพร่ำ
สิ่งเธอทำรู้ไหมใครตื่นสาย
หลงความฝันอย่างนี้มิเดียวดาย
เพราะข้างกายเธอใกล้ในนิทรา

ยิ้มลำพังทั้งอายอยู่ในฝัน
ถอนหายใจไหวหวั่นขวัญประหม่า
นิ่งเป็นหุ่นหลบมุมคลุมเวลา
จะก้าวหาหวังใกล้เมื่อไหร่กัน

กลัวขี้กลัวขี้ขลาดประหลาดนัก
อยากเข้าทักกลัวช้ำทำเสียขวัญ
หมดเวลาสร้างหวังพังอีกวัน
บ่ายหน้าหันยอมแพ้แค่จากไป

จบวิมานฝันเฟื่องเรื่องน่าเศร้า
กับน้ำตาเพื่อนเก่าเฝ้าหลั่งไหล
แม้เพียงชิดคล้ายต่างดูห่างไกล
ก็ด้วยใจขี้ขลาดอนาจจริง


 

[เนิน จำราย]

 อดีต..ที่ร้านกาแฟ

นานหลายปีที่ห่างลาร้างลด
ฟ้ากำหนดดินปรุงได้สุงสิง
ใช่ไม่กล้ารามือหรือประวิง
ข้อเท็จจริงดวงใจเฝ้าใฝ่คว้า

ร้านกาแฟ”แก่ดำ”คงจำได้
มือส่งให้”ลงรัก”รูบปักษา
แม้เก่ากาลผ่านห้วงล่วงเวลา
มนตร์กฤตยาผลงานแผ่ซ่านทรวง

ได้พบกันวันนี้สุขที่สุด
ขอปักหมุดตรึงตราคือค่าหวง
รำพึงตนคนบาปแบบละลาบละล้วง
จันทร์เต็มดวงเมตตาอีกคราครั้ง

เนิน จำราย

[masapaer]

มิตรก่อนเก่าไม่ลืมยังปลื้มปริ่ม
ทุกรอยยิ้มยังจำย้ำความหลัง
ห่างเหินหายร้างไปไร้กำลัง
สมองพังบอกตรงคงเข้าใจ 

บางคนหายเรียนรู้ดูโลกกว้าง
เดินเส้นทางนักเขียนเวียนเกิดใหม่
พัฒนาฝีมือระบือไกล
แต่มิใช่มะ'แปดอกบอกไว้เลย 

ห่างฝีมือกลอนกานท์ก็นานอยู่
คงต้องร่ำเรียนรู้ไม่อยู่เฉย
เสวนามิตรเก่าเราคุ้นเคย
เชิญท่านเอ่ยชี้แนะมะ'แปที


มะสะแปจ้า

[เนิน จำราย]

 อดีต..ที่ร้านกาแฟ

นานหลายปีที่ห่างลาร้างลด
ฟ้ากำหนดดินปรุงได้สุงสิง
ใช่ไม่กล้ารามือหรือประวิง
ข้อเท็จจริงดวงใจเฝ้าใฝ่คว้า

ร้านกาแฟ”แก่ดำ”คงจำได้
มือส่งให้”ลงรัก”รูบปักษา
แม้เก่ากาลผ่านห้วงล่วงเวลา
มนตร์กฤตยาผลงานแผ่ซ่านทรวง

ได้พบกันวันนี้สุขที่สุด
ขอปักหมุดตรึงตราคือค่าหวง
รำพึงตนคนบาปแบบละลาบละล้วง
จันทร์เต็มดวงเมตตาอีกคราครั้ง



ชื่นใจ

เจอคนกล้าบ้าจริงแม่หญิงชอบ
คิดว่าตอบแบบเคืองโม้เบื้องหลัง
หยอกอำเล่นเช่นเพื่อนเยือนเกินยั้ง
เพิ่มพลังที่สลายกลับหายคร้าม

เช่นยี่เกเฮฮารำหน้าโรง
เพียงชักโยงชาวชนสุขล้นหลาม
หลังม่านเร่เจรจาปรึกษาความ
รวงอวบงามไหมเล่าข้าวนาปี


เนิน จำราย

[โซ...เซอะเซอ]

"ใจขี้ขลาด"

 

ยิ้มเธอแย้มแก้มปริภิรมย์นัก
คนแอบรักมองห่างช่างน่าขัน
ยิ้มแก้มปริมีบ้างเป็นบางวัน
ตามรอยยิ้มปริ่มฝันนั้น..ของเธอ

พิมพ์ประทับจับหน้าอิริยาบถ
ทุกประพจน์แอบฟังนั่งเพ้อเจ้อ
จับสำเนียงเคียงใจไปละเมอ
ทำชะเง้อรอบพิศคิดแล้วอาย

ทุกเคลื่อนไหวของเธอฉันเพ้อพร่ำ
สิ่งเธอทำรู้ไหมใครตื่นสาย
หลงความฝันอย่างนี้มิเดียวดาย
เพราะข้างกายเธอใกล้ในนิทรา

ยิ้มลำพังทั้งอายอยู่ในฝัน
ถอนหายใจไหวหวั่นขวัญประหม่า
นิ่งเป็นหุ่นหลบมุมคลุมเวลา
จะก้าวหาหวังใกล้เมื่อไหร่กัน

กลัวขี้กลัวขี้ขลาดประหลาดนัก
อยากเข้าทักกลัวช้ำทำเสียขวัญ
หมดเวลาสร้างหวังพังอีกวัน
บ่ายหน้าหันยอมแพ้แค่จากไป

จบวิมานฝันเฟื่องเรื่องน่าเศร้า
กับน้ำตาเพื่อนเก่าเฝ้าหลั่งไหล
แม้เพียงชิดคล้ายต่างดูห่างไกล
ก็ด้วยใจขี้ขลาดอนาจจริง


 

ยิ้มเธอแย้มแก้มป่อง เยื้อนผ่องแพร้ว
สุดคลาดแคล้ว ยลกลอน อักษรหญิง
เสียงระส่ำระสาย คล้ายประวิง
เหมือนกลัวถูกทอดทิ้ง มากกริ่งเกรง

อันความรักดั่งฝน หล่นแต่ฟ้า
ชโลมหล้าหลับฟื้น คืนสุขเร่ง
ปลุกเงียบเหงาโดดเดี่ยว เปลี่ยววังเวง
ให้ครื้นเครงเริงรื่น ชื่นประจง

แอบเอียงอายไปไย จูงใจเศร้า
ซิ บอกเล่าเก้าสิบ กระซิบส่ง
แค่เพียงเอ่ยทายทัก หนักพะวง
จุดประสงค์คงมั่น จึ่งผันกลาย

เปรียบเสมือน สาวเจ้าเฝ้ากลัวฝน
สิ้นสับสนรักนั้น ก็พลันหาย
หวั่นรักแท้ใช่จริง อิงนิยาย
เกรงเจ้าชายเปลี่ยนหน้า เป็นซาตาน

หากว่ารัก ยอมให้โดยไม่ทุกข์
แลกรอยยิ้มปริ่มสุข สนุกสนาน
กระชุ่มกระชวยสดใส ใจเบิกบาน
ยิ่งต่อเติมความหวาน สำราญทรวง

ยามเกิดทุกข์กังวล ระคนเศร้า
รีบปรี่เฝ้าไถ่ถาม ติดตามห่วง
แม้นไม่ตอบแทนรัก มิทักทวง
เรียก...หลงบ่วงเล่ห์รัก...หักอกฤา



Soul Searcher
Inspired to write 31/12/2019