ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

...เดือนเพ็ญ/คิดถึงบ้าน (อีกสักครั้ง)... “...เติมสีฟ้า อีกนิดนะ..ทะเล และจะเห่ลมให้ระลอกคลื่น หลับอยู่ในความฝันทั้งวันคืน ฉันอยากชื่นฉ่ำประกาย กับสีฟ้า…   เติมสีเขียวอีกนิดนะ.. แผ่นดิน และจะรินฝนล้างฝุ่นหมอกฝ้า ฉันอยากเห็นความเขียว เต็มสายตา เมื่อยามฉันตื่นขึ้นมาบนความจริง… ขอ ฟังเสียงนกหน่อย.. ได้ไหม ?? มาร้องเพลงแห่งไพรให้สรรพสิ่ง ท่ามกลางกาลเวลาถูกทอดทิ้ง ที่ป่าเถื่อนเกลื่อนกลิ้งอยู่รอบกาย… ขอดอกไม้บานหน่อยนะ..ดอกไม้ และจะให้ผีเสื้อมาฟ้อนส่าย ฉันอยากเห็นสีสันพรรณราย มาต้อนรับรุ้งสายวสันตฤดู…   หยุดประเดี๋ยว!!ได้ไหม ?? พายุร้าย!!.. หยุดส่งสายสุนีบาตมาข่มขู่ กัมปนาทกราดเกรี้ยวอันเกรียวกรู เพื่อสักครู่เจ้าจะหลั่งซึ่งฝนริน…   เติมความรักสักหน่อยนะ.. หัวใจ เติมความหวังให้ไกล อย่าให้สิ้น จะหยัดอยู่สู้ท้าเถื่อนธรนินทร์ เพื่อแผ่นดินจะงดงามด้วย ความรัก...” บทประพันธ์โดย: ท่านอาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เพลงคิดถึงบ้าน (เนื้อเพลงฉบับดั้งเดิม) ประพันธ์โดย: อัศนี พลจันทร (นายผี)       “เดือนเพ็ญ แสงเย็นเห็นอร่าม        นภาแจ่มนวลดูงาม        เย็นยิ่งหนอยาม เมื่อลมพัดมา        แสงจันทร์นวลชวนใจข้า        คิดถึงถิ่นที่จากมา        คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนา        กองไฟ สุมควายตามคอก        คงยังไม่มอดดับดอก        จันทร์เอยช่วยบอก ให้ลมช่วยเป่า        โหมไฟให้แรงเข้า        พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว        ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย         เรไร ร้องฟังดังว่า         เสียงเจ้า ที่เฝ้าคอยหา         ลมเอ๋ยช่วยมา กระซิบข้างกาย         ข้า ยังคอยอยู่มิหน่าย         มิเลือนเคลื่อนคลาย         คิดถึงมิวาย ที่เราจากมา         ลมเอย จงเป็นสื่อให้         น้ำรักจากห้วงดวงใจ         ของข้านี้ไป บอกเขานะนา         ให้คนไทยรู้ว่า         ไม่นานลูกที่จากมา         จะไปซบหน้าในอกแม่เอย”   เดือนเพ็ญอร่ามแล้........โลมดวง คร้ามโอบชิดชื่นทรวง.....สั่นเทิ้ม หอมกลิ่นเรื่อจางจวง-.....จันทน์แจ่ม ลิขิตครวญให้เคลิ้ม........ขณะห้วงหทัยถวิล รวยรินพัดอ่อนริ้ว...........อารมณ์ เหมือนกรีดด้วยมีดคม.....บาดม้าง อักษรผ่อนระทม............ทุกข์โศก จำห่างลี้หลีกร้าง............ชีพไร้จึ่งหวน Soul Sesrcher Inspired to write 29/10/2019 หมายเหตุ : “อัศนี พลจันทร หรือในนามปากกาว่า นายผีและ สหายไฟ หรือ ลุงไฟ (15 กันยายน 2461 — 28 พฤศจิกายน 2530 : อายุ 69 ปี) นักประพันธ์และนักปฏิวัติชาวไทย รู้จักกันในฐานะผู้แต่งเพลง เดือนเพ็ญ (คิดถึงบ้าน)... ...ในช่วง พ.ศ. 2495 จอมพล ป. มีคำสั่งให้จับกุมนักเขียน และนักหนังสือพิมพ์ที่มีผลงานไม่เห็นด้วยกับรัฐบาล ทำให้อัศนีต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในกรุงเทพมหานคร ผลงานวรรณกรรมในช่วงนั้นคือ "ความเปลี่ยนแปลง", "เราชนะแล้วแม่จ๋า" ในปี พ.ศ. 2504 ได้ปรากฏตัวอีกครั้งในนาม สหายไฟ ภายใต้พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย เมื่อสมาชิกพรรคถูกจับกุมทำให้อัศนีต้องหลบหนีไปอยู่เวียดนามและจีน เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2530 ในแขวงอุดมไซ ประเทศลาว และได้นำกระดูกกลับสู่ประเทศไทย เมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540...” ขอบคุณข้อมูลจาก https://th.m.wikipedia.org/wiki/อัศนี_พลจันทร