มุมหนึ่ง...ของทะเล

มองทะเลกว้างไกลไปสุดฟ้า
ทอดสายตาปล่อยใจไม่อาจฝืน
เห็นเกลียวน้ำซัดซ้ำยามค่ำคืน
เคล้าเสียงคลื่นโถมราดหาดราไวย์

คิดถึงวันเวลาผ่านมาก่อน
ใจสะท้อนดวงจิตคิดอ่อนไหว
ทั้งทุกข์สุข รักเศร้า เคล้ากันไป
ไม่มีใครสมหวังเหมือนอ้างอิง

ในวันนี้ยังได้หายใจอยู่
ยังไม่รู้พรุ่งนี้อาจแน่นิ่ง
เก็บเรื่องราวที่ได้ในความจริง
เลิกหวังสิ่งเพ้อฝันมันห่างไกล

ใช้ชีวิตวันนี้ให้มีค่า
หมดเวลาเศร้าหมองเราต้องหาย
เหมือนทะเลคลื่นสะบัดซัดเรียงราย
แต่สุดท้ายก็สงบและจบลง

ในวันนี้ดวงตะวันนั้นยังอยู่
ฉันจะสู้กับหัวใจไม่ลุ่มหลง
เก็บความทุกข์ในอดีตพับปิดปลง
ฝากคลื่นจงโถมแรงใจให้กลับมา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: มุมหนึ่ง...ของทะเล (อ่าน 2817 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้