อยู่ๆจากอยากจะไปไม่ยอมบอก
เหมือนคนนอกชอกช้ำจริงสิ่งที่เห็น
คบกันมาราคารักหักกระเด็น
สิ่งที่เป็นเช่นคนโง่โถใจคน
ไม่เคยพูดหลุดจากปากอยากจะจบ
จึงเหมือนกบซบกะลาค่าสับสน
พอโดนทิ้งยิ่งกระจ่างกลางใจตน
เราแค่คนบนทางเลือกเสือกทุ่มเท
เพราะฉันยอมน้อมรับคำทำทุกอย่าง
เปิดใจกว้างวางเดิมพันฝันหักเห
ไม่เคยคิดบิดพลิ้วไหวใจโลเล
แต่โดนเทเซเสียหลักรักหลุดลอย
หลายคำถามยามเจอหน้าว่าไปไหน
พักนี้ใยไม่เห็นเธอเจอหน้าบ่อย
พูดไม่ออกบอกอย่างไรใจเลื่อนลอย
ได้แต่ถอยอ่อยๆเสียงเลี่ยงทุกครา
เพราะคนอยู่สู้คำถามคร้ามคำตอบ
กวาดตารอบปลอบตัวเองเกร็งหนักหนา
คนไม่อยู่รู้ทุกอย่างทางที่ลา
คงดีกว่าถ้าให้เขาเล่าความจริง
#ไผ่เดียวดาย#
05.04.2019
