เรา 2 คน

[my smile]

จะฝืนยิ้มได้นานเท่าไร
ในเมื่อความเป็นจริงมันกดดันให้น้ำตาไหลแบบนี้
หากโลกข้างหน้าต้องกลายเป็นคนที่ไม่ใยดี
ฉันจะทำอะไรผิด หรือไร้หัวใจมากกว่าตอนนี้หรือเปล่า

ความไม่สมเหตุสมผล
มันทำให้ฉันเป็นคนโง่เขลา
ในเมื่อฉันเป็นส่วนหนึ่งของคุณทุกเรื่องราวมันต้องเป็นเรื่องของเรา
แล้วฉันจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้ยังไง ในเมื่อเราต่างเป็นเงาของกันและกัน

[my smile]

อนาคตไม่แน่นอน
เพราะอดีตย้อนศรสวนกับปัจจุบันเช่นตอนนี้
ความสุขกลับตาลปัตรมีความทุกข์ซุกซ่อน เส้นทางมีทั้งร้ายและดี
ทำใจไม่ได้กับความมีแล้วไม่มี ท้อเหลือเกิน

สักวันนึง
เรื่องราวความว้าวุ่นสักครึ่งหนึ่งหรือผิวเผิน
จะจางหายไปกับคำว่าเราที่โดนเมิน
แล้วล่องลอยไปกับห้วงแห่งฝันที่สายเกินจะเปลี่ยนแปลง