ความรัก ที่พาดผ่านเส้นขอบฟ้า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
04 ธันวาคม 2024, 12:42:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ความรัก ที่พาดผ่านเส้นขอบฟ้า  (อ่าน 3461 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
01 สิงหาคม 2018, 07:19:PM
gittiga vongtema
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 9
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 39



« เมื่อ: 01 สิงหาคม 2018, 07:19:PM »
ชุมชนชุมชน

'' ความรัก '' ที่พาดผ่านเส้นขอบฟ้า
 ซึ้งจัง
..
แสงแดดเริ่ม..กระจัดกระจาย..ปกคลุมไปทั่วผืนป่า..ผืนน้ำ..ผืนดิน
แสงแดดในช่วงเช้า..ใบไม้เริ่มสังเคราะห์แสง..สัตว์ป่าเริ่มออกหากิน
แสงแดดในช่วงบ่าย..สิ่งมีชีวิต..เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง
พื้นผิวน้ำ..เริ่มร้อนระอุ..สัตว์ป่าทุกชนิด..เริ่มหาที่หลบแดด
.ไม่ว่ามนุษย์รึสัตว์ เริ่มขยาด..แสงแดดที่เร้าร้อน
แสงอาทิตย์ที่อยู่เหนือศีรษะ..หนังหัวที่แซมไปด้วยผมขาวขาวปนดำ
....ผิวที่หยาบกร้าน..หลังเท้าที่เริ่มเหี่ยว..
เหงื่อ...เม็ดเล็กเล็กเริ่มซึม...ทั่วทุกรู..ขุมขน....
แต่งานที่ทำ..ณ..ตอนนี้..ต้องอยู่กลางแสงแดดที่แผดเผา
พื้นนาต้องการคนใส่ใจ..พื้นไร่ ต้องการคนรดน้ำ..
ต่อให้หนังหัวถลก..ผิวถลอก..ก็ต้องยืนอยู่ตรงนี้ เวลานี้
...
ยืนอยู่..บนขอบเส้น..ที่เขียนกำกับไว้ว่า '' ความรัก ''
อีกหลายชีวิต ต้องกินข้าว กินน้ำ..ต้องเจริญเติบโต
ตอนนี้..เวลานี้..มีเราคนเดียว..เป็นหลักของครอบครัว
ตราบใดที่ตะวัน ยังไม่ทิ้งแผ่นฟ้า
.ปูปลา..ไม่เคยทิ้งผืนน้ำ
เราจะทิ้ง..ตาดำดำไปได้อย่างไร
..
อาทิตย์ยังโผล่ขึ้น..ทุกทุกเช้า
และลาลับไปในตอนย่ำค่ำ
หน้าที่..ยังต้องดำเนินต่อไป
ตราบยังมีแรง..และลมหายใจ
..
กวีชาวบ้าน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : @free, ระนาดเอก, วลีลักษณา, รพีกาญจน์, ลายเมฆ, พี.พูนสุข, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s