ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

 

ฉบับเพลงเชลงกานท์
ณ อีสานเสนาะล้ำ
ประดุจเรียงเผดียงนำ
มุสรรหาผกากรอง

ระริกรื่นสิชื่นบาน
ปทุมสานตระการก้อง
ละเมียดหมายละไมมอง
มโนคล้อยชม้อยตาม

เนิน จำราย

[เนิน จำราย]

เชลงกาล - สินไซ อีสาน
           

                 ขุนน้ำนางนอน

วิชชุมมาลาฉันท์ ๘

ทอดกายลงนอน                  ดงดอนแผ่นผืน
เย็นย่ำคำคืน                         สุดฝืนหวั่นไหว
มองจันทร์วันเพ็ญ                โดดเด่นราวไพร
หริ่งหริ่งเรไร                        กล่อมให้นางนอน

สายฝนใสสด                        รินรดชื่นป่า
เจ้าพรากจากลา                     ใจข้าทอดถอน
เหงาหงอยสร้อยเศร้า             อกเปล่าอาวรณ์
หากพี่ตัดรอน                        ม้วยมรณ์สิ้นลม               

ข้างในเงียบเชียบ                   เย็นเยียบเหลือหลาย
มากคนเคียงกาย                    ไม่วายขื่นขม
เหมือนห้วงเหวลึก                  สำนึกตรึกตรม
ขังโลกโศกข่ม                         อารมณ์อ้างว้าง

หอมดินกลิ่นฟ้า                      ภูผาหลวงใหญ่
หม้อข้าวกรุ่นไอ                      หอมให้ไม่ห่าง
ร่องน้ำล่วงไหล                       ล่องไปเลียบทาง       
มองเพื่อนข้างข้าง                   มองร่างไม่เห็น

หมู่ป่าเข้าโลง                           ลอดโพรงสับสน
เวียนวารผ่านวน                     รอพ้นหลีกเร้น
สุดแรงแห่งฝัน                        คืนวันเหมือนเป็น
เข้าเบ้าเข้าเมรุ                          กฎเกณฑ์ชีวิต

คลานเอื้อมคลำหา                   มือคว้าควานจับ
ต่างกำมั่นรับ                           พร้อมกับปลอบจิต
โหยแรงรำพัน                          หนาวสั่นพรั่นคิด
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์                        ทั่วทิศคุ้มครอง

ปล่องโล่งโถงถ้ำ                       ดั่งค้ำฝากั้น
หินทึบหลืบตัน                        ลาดชั้นหลั่นช่อง
โอ้หนอพ่อแม่                          ได้แต่นึกตรอง
หลั่งน้ำตานอง                         หวังปองพบพา

ทอดกายลงนอน                       นางรอนเหนื่อยหนัก
ขุนน้ำสืบหลัก                           ความรักสืบหล้า
นางเอ๋ยนางนอน                       วิงวอนเทวา
โปรดช่วยลูกยา                         เถิดหนานางนอน


ทีมฟุตบอลหมูป่าติดอยู่ในถ้ำขุนน้ำนางนอน เชียงราย
                    ๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๑
                   ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีจอ

๏ ถนัดเสียงจำเรียงขับ 
ประนมรับสนองนำ
     สมานรักประจักษ์จำ     
ตระหนกคลายสบายใจ
               ..พี.พูนสุข..

ปะ"สินไซ"ประลองงาน
เชลงกานท์สะท้านไพร
_____________

องค์อินทร์เทพไท้  โหยให้นางนอน
บรรทมฤๅหลับ   ยอมรับคำอ้อน
สั่งการตัดตอน   แรมรอนโลกา

ชาวตกชาติออก   บ่งบอกใฝ่หา   
คนธรรพ์เทวา   ทั่วฟ้าแดนดิน
ร่วมด้วยช่วยกัน  โรมรันน้ำริน
หดหายสูญสิ้น   คืนถิ่นกลับเดิม

ขุนน้ำนางนอน   ยอมอ่อนทรงยศ
ปากถ้ำปรากฏ   ชลลดแรงเสริม
ไป่กล้าฟ้าห้าม   หมดความเหิมเกริม
น้องน้อยค่อยเริ่ม ฮึกเหิมหวนคืน

เนิน จำราย

[พี.พูนสุข]

เชลงกาล - สินไซ อีสาน
 

                       ซูลาเวซี

กลอนห้า

ฝูงนกตกใจฟ้า                       บินผวากลับคืนหวน
ภูตผีมารก่อกวน                    ปั่นป่วน,จ้องจุดหมาย
เทือกทิวภูผาม่าน                   เติมต้านเข้าเลียบค่าย
ยอดคลื่นแผ่กระจาย               มุ่งชายฝั่งรุนแรง

คล้ายเมฆจักถล่ม                    ทับถมจมสิ้นแสง
พื้นดินถิ่นสีแดง                       ฟ้าแต่งแต้มทะมึน
ลมครวญครางหวีดหวีว           แล่นลิ่ว, แดนแผ่นผืน
ถาโถมโหมโครมครืน                แตกตื่นตระหนกตาย

อลวนจ้าละหวั่น                       ตัวสั่นขวัญหนีหาย 
รุกล้ำล่วงทำลาย                        เกลื่อนกลายทั่วเกาะกง
เรือนเซบ้านเพพัง                      เสียงสั่งร้องเสียงส่ง
รันทดต้องปลดปลง                   เจาะจง, พร่าชีวิต   

ฝูงชนเหม่อมองฟ้า                    ขวัญผวาล้าในจิต
จังงัง, สิ้นความคิด                     มืดมิด, ขุมนรก
สายลมสงบเงียบ                        เย็นเยียบยังหัวอก
หวาดหวั่นงะงันงก                     แสนสะทกสะท้านจำ   

พระเจ้าเศร้าแสนโศก                  แสนวิโยคโลกเอียงคว่ำ
แสนคนทนระกำ                         แสนนำน้ำตานอง
แสนล้านผลาญจนยับ                 แสนซับน้ำตาผอง
ซากศพพบก่ายกอง                    ระกะท้องทะเลกลืน

ฝูงนกตกใจฟ้า                            แลโลกหล้าสะอึกสะอื้น
กลบทับไม่กลับคืน                     ขมขื่นดวงวิญญาณ   
โดมเคลื่อนสะเทื้อนทั่ว               เมฆมัวปิดบังม่าน
เพลงคลื่นบรรเลงลาญ               เพลงกาลบรรเลงรับ


 
      แผ่นดินไหวและคลื่นยักษ์สึนามิซัดเข้าถล่มชายฝั่ง
บนเกาะซูลาเวซีของอินโดนีเซีย  มีผู้เสียชีวิตกว่า ๑,๒๐๐ คน 
                           ๓๐ กันยายน ๒๕๖๑
                        แรม ๖ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีจอ   

๏ ประจงอ่านสำราญจิต   
คะนึงคิดแสวงใด
                 เสน่หาอุราไหว                 
ขยายผลกมลศานติ์

๏ จรัสคามประณามพจน์
ประจำบท "เชลงกาล”
  อะเคื้อพราวอะคร้าวนาน 
จรุงขวัญนิรันดร..

..พี.พูนสุข..

"ขอยกตัวอย่างเพียง ๔ เรื่อง จาก ๗๕ เรื่อง ราคา ๑๕๐ บาทเท่านั้นเอง.." 

[เนิน จำราย]

คละคลื่นยักษ์ ประจักษ์เป็น
วิบัติเห็น อนาทร
ระทึกล้น ประชากร
สละกาย กระจายใจ
____________

ทุกผู้ที่รู้ชัด  สองหัตถ์ทั้งใกล้ไกล
ทั้งเทศและผองไทย  รวมไปดำเนินการ
หมอเน้น ดี เอ็น เอ  ทุ่มเทความชำนาญ
จัดยาพยาบาล   ทุกงานร่วมมือกัน

ต่างหน่วยต่างช่วยเหลือ  โอบเอื้อบำรุงขวัญ
ด้วยรักและผูกพัน   ทุกข์นั้นบรรเทาลง
องค์กรเอกชน   เริ่มขนสิ่งของส่ง
ตามเหตุเจตจำนง   ถึงตรงผู้พบภัย

เนิน จำราย

[เนิน จำราย]

       

เชลงกาล - สินไซ อีสาน


                      ก้อยกะปอม

กลอนอ่านวชิรปันตีอีสาน

ดินแล้งกันดารเบื้อง                      ผืนแผ่นธรณี
อาหารมีแต่แคลน                         ถิ่นปลานาน้ำ
เรามานำกันเข้า                             หากินพงใหญ่
ร้อนนั่งใต้กกไม้                            มองขึ้นสบบน

แลตามโคนกิ่งก้าน                        หากอาจหนเห็น
กะปอมก่าเป็นตัวลาย                    อวดคอต่อตั้ง*
จักเกี่ยวรั้งเอาไว้                             จ้องรอคอยอยู่
ตามองดูห่างนิ่ง                             นิ่งไว้อย่าเผลอ

หากเมื่อเจอเท้าเทียบ                      ใกล้ห่างพอควร
พอถึงจวนได้ที่                              ไผ่ยาวยื่นไว้
บ่วงปลายไม้เงื่อนง้ำ                       คล้องคอดิ้นด่าว
ชักเข้ามาปลดเชือก                         พวงร้อยบ่หาย

ได้หลายตัวต่อพวง                          ถึงด่านสังหาร       
ปิ้งถ่านไฟหอมหวน                         กรุ่นอวลตรลบเหย้า
ป้องมือสับใส่หม้อ                            ปรุงหอมโชยกลิ่น
ร่วมกันกินสุขล้น                              แซบแท้อิ่มหนำ

ลองลิ้มคำล้วนให้                              แทบหลุดใจหมด
รสชาติถูกปากแสน                           หมู่มวลพี่น้อง   
อาหารของคนยาก                             แดนดงราวป่า
หน้าร้อนเราบ่สิ้น                               แหล่งเนื้อบ่อนหา

กะปอมก่าป่าตึกตั้ง                            นั่งเหม่อตามอง
ปลอกคอทองเลื่อมวาว                       สงบกายหยาบกร้าน 
ซุกซ่อนด้านชั่วชั้น                             เชิงเร้นบ่ายเบี่ยง
พบเพียงผิวสากด้าน                           ลอกคราบเปี่ยนสี

ซอกซอยมีแยกย่าน                            หากอาจหนเห็น
แฝงบังเงาสิ้นลาย                                หลบอายแอบข้าง
หลายตัวพรางลับลี้                              หมายตาคอยอยู่
ชูคอขึ้นหมดแล้ว                                 บ่วงคล้องกระตุกห้อย


เฉือนเนื้อซอยสับก้อย                          เลิศลิ้นอิ่มหนำ


      พ่อครัวตัวน้อยโชว์ปรุงเมนูเด็ดสไตล์อีสาน  “ก้อยกะปอม”
                                ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๐
                            ขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๕ ปีระกา

                *กะปอมก่า (ถิ่นอีสาน) คือ กิ้งก่าชนิดคอสีคราม

๏  ประจงจัดมนัสพ้อง
ระเบียบจองสลับเรียง
ผสานศิลป์กวินเสียง
มโนนึกผนึกคำ
        ..พี.พูนสุข..

กะปอมป่า ประสาถิ่น
ตะครุบกิน ก็อิ่มหนำ
แตะข้าวเหนียว คละคลุกกำ
อร่อยลิ้น ประทินคอ

มโนนึก มนัสน้อม
บุราณพร้อม แสวงหนอ
ประหยัดทรัพย์ และเพียงพอ
ดนูรับ ขยับตาม

เนิน จำราย

[@free]

 
     
     

 

  ม.ล. ปิ่น มาลากุล



ในโลกนี้มีอะไรเป็นไทยแท้
ของไทยแน่นั้นหรือคือภาษา
ซึ่งผลิดอกออกผลแต่ต้นมา
รวมเรียกว่าวรรณคดีไทย

อนึ่งศิลป์งามเด่นเป็นของชาติ
เช่นปราสาทปรางค์ทองอันผ่องใส
อีกดนตรีร่ายรำลวดลายไทย
อวดโลกได้ไทยแท้อย่างแน่นอน

และอย่าลืมจิตใจแบบไทยแท้
เชื่อพ่อแม่ฟังธรรมคำสั่งสอน
กำเนิดธรรมจริยาเป็นอาภรณ์
ประชากรโลกเห็นเราเป็นไทย

แล้วยังมีประเพณีมีระเบียบ
ซึ่งไม่มีที่เปรียบในชาติไหน
เป็นของร่วมรวมไทยให้คงไทย
นี่แหละประโยชน์ในประเพณี

ได้รู้เช่นเห็นชัดสมบัติชาติ
เหลือประหลาดล้วนเห็น
เป็นศักดิ์ศรี
ล้วนไทยแท้ไทยแน่ไทยเรามี
สิ่งเหล่านี้คือวัฒนธรรม



 

[toshare]

ประจงประเจิดประดิษฐ์คำ
มโนกระทำสถานกาล
ระลึกพระคุณนิรันดร์ขาน
มุมั่นจะหาญเผด็จ"กู"

จะรักจะเกื้อสกลชน
พระธรรมลุผลประจักษ์สู่
"ระทม"ประสบประโยชน์รู้
ลุสันติผู้สงบครัน

[พี.พูนสุข]

 

บทร้อยกรองที่คุณtoshare แต่งมานั้น

เขาเรียกว่า มุทิงคนาทฉันท์ ๑๔
แปลว่า ฉันท์ที่มีกำเนิดจากเสียงตะโพน

ตัวอย่าง

  ๏ พระจันทร์กระจ่างสว่างศรี           ณ ลพบุรีฤดูหนาว
             บุรุษสตรีก็เกรียวกราว                      สนุก ณ คราวรำโทนไทย

      ๏ ป๊ะโท่นป๊ะโท่นป๊ะโท่นโท่น             บุรุษสิโอนสะเอวไหว
อนงค์นำเคลื่อนเขยื้อนไป                  สะบัดสไบวิไลตา


..บทหนึ่งมี ๒ บาท  บาทหนึ่งมี ๒ วรรค  วรรคละ ๗ คำ
..คำที่ ๑  ที่ ๓ และที่ ๕  เป็นลหุ นอกนั้นเป็นครุ เหมือนกันทุกวรรค
.. ส่งสัมผัสแบบกลอนสุภาพ

ผู้คิดประดิษฐ์ฉันท์นี้ คือ สุภร  ผลชีวิน

[เนิน จำราย]

เผดียงผสานสมานขับ   ลุแบบฉบับมุทิงค์ฯหนา
ดนูคำนับผิพลาดมา   ประสีประสามิรู้ความ

สนุกสนานจะขานไข   ละเมียดละไมตระกูลฟ่าม
มิขัดมิข้องสนองตาม  กะกึ่งประคามก็เลิกรา

เนิน จำราย

[toshare]

*** ขอบคุณ คุณ พี.พูนสุข ยิ่งครับ ***


จง เชื่อ หวัง รัก

@ จง มุมั่น ณ กาลสถาน
เชื่อ สิขาน ธ สรรค์เพราะรัก
หวัง ลุแมน "กระทำ" ประจักษ์
รัก "ระทม" ขจัด สิ"กู"

สมานะฉันท์ ๗

[toshare]

เริ่ม กล้า ก้าว แรก

เริ่ม ประจงตระเตรียมตระหนัก
กล้า ประจักษ์มุมุ่งมิถอย
ก้าว สิก้าว"ละตน" บ่คอย
แรก ทยอยกระทำริลอง

สมานะฉันท์ ๗

[พี.พูนสุข]

 

ดอกไม้บาน.. ลานภาษา..

  ๏ ณ สวนสาร สวนสวย..  รวยอักษร
ต้นกาพย์กลอน กาพย์กล.. ร่ายมนต์ขลัง
เป็นภาษา  พาสาร.. ขับขานพลัง
เสียงชวนฟัง  ชวนฝัน.. จำนรรจา

 "สวัสดีค่ะ, สวัสดีครับ".. รับไหว้ตอบ
กายน้อมนอบ  น้อมนบ.. ยามพบหน้า
สรรสื่อคำ  สื่อความ.. ตามตำรา
ช่างงามตา  งามตรู.. เชิดชูไทย

 "คุณแม่ครับ, คุณแม่ขา".. "จ๊ะจ๋าลูก"
ถ้อยหวานผูก  หวานเพราะ.. เสนาะใส
สรรสื่อความ  สื่อคำ.. ชื่นฉ่ำใจ
เพียงพูดได้  พูดดี.. เป็นศรีตน

 ได้รับข้าวรับของ.. ต้องคารวะ
"ขอบคุณค่ะ, ขอบคุณครับ".. ไม่สับสน
พร้อมยิ้มย่อง  ยิ้มแย้ม.. แชล่มยล
งามสกล  งามสกุล.. ละมุนคำ

 เมื่อพลั้งผิด  พลั้งพลาด.. อาจหาญรับ
"ขอโทษครับ, ขอโทษค่ะ".. จะไม่ต่ำ
เรื่องควรบั่น  ควรบอก.. ไม่ตอกย้ำ
อภัยล้ำ  อภัยแล้ว..  คือแก้วงาม

โอ้ภาษา ภาษร..สุนทรสาร
ดื่นเต็มลาน เต็มล้น.. นิพนธ์สยาม
ภาษาไทย ภาษาถิ่น.. บุรินทร์นาม
พึงสรรความ สรรคำ.. ไทยธำรง ๚ะ๛


   ..พี.พูนสุข..

[พี.พูนสุข]

 

๐๐ รักนิรันดร์..  ร้อยกรองทำนองไทย ๐๐

๐ ร้อยความรักอักษราศรัทธาปราชญ์
ร้อยคำหยาดบทกวีสุนทรีย์ศิลป์
ร้อยรำลึกบรมครูคู่แผ่นดิน
ร้อยคำรินทำนองร้องชื่นชวน

๐ สร้อยจำเรียงเสียงใสใส ชื่นใจนัก
สร้อยดอกรักย้อยประปลั่งสะพรั่งสวน
สร้อยจำนรรจ์สรรคำคมสำนวน
สร้อยสำรวลครึกครื้นแสนรื่นรมย์

๐ ขวัญอรุณกรุ่นอวลมวลบุปผา
ขวัญทิวาเบิกบานบรรสานสม
ขวัญราตรีคีตวรรณรำพันชม
ขวัญนิยมบูชิตประดิษฐ์กานท์

๐ ผูกสายโคลงโยงลักษณ์จำหลักมั่น
ผูกสายฉันท์ทยอยคืบหวังสืบสาน
ผูกสายกลอนเรียงร้อยพร่างพร้อยลาน
ผูกร่ายขานกาพย์แก้วเพริศแพร้วกล

๐ ด้วยผูกพันฉันมิตรร้อยจิตถึง
ด้วยตราตรึงอักษรอมรผล
ด้วยสำนึกฝึกปรือนั่นคือตน
ด้วยดวงมนมุ่งหมายสายสัมพันธ์

๐ รักอ่านกลอนสอนจิตพินิจอ่าน
รักขับขานบทพิเราะเสนาะสรรพ์
รักนักกลอนพรพจน์ร่ายรสบรรณ
รักนิรันดร์..ร้อยกรองทำนองไทย.

 
..พี.พูนสุข..

..สำนวนเต็มเป็นเช่นนี้เอง..

[toshare]

@ ขอชื่นชมผองสหายหนา
ลุพิริยะกิริยา
ร่วมผลิหรรษา
เสนอนำ

@ จึงจารขานขับกวีคำ
สติมนวจกรรม
มั่นมุมุ่งทำ
ขจัดพาล

[เนิน จำราย]

๐๐ รักนิรันดร์..  ร้อยกรองทำนองไทย ๐๐

๐ ร้อยความรักอักษราศรัทธาปราชญ์
ร้อยคำหยาดบทกวีสุนทรีย์ศิลป์
ร้อยรำลึกบรมครูคู่แผ่นดิน
ร้อยคำรินทำนองร้องชื่นชวน

๐ สร้อยจำเรียงเสียงใสใส ชื่นใจนัก
สร้อยดอกรักย้อยประปลั่งสะพรั่งสวน
สร้อยจำนรรจ์สรรคำคมสำนวน
สร้อยสำรวลครึกครื้นแสนรื่นรมย์

๐ ขวัญอรุณกรุ่นอวลมวลบุปผา
ขวัญทิวาเบิกบานบรรสานสม
ขวัญราตรีคีตวรรณรำพันชม
ขวัญนิยมบูชิตประดิษฐ์กานท์

๐ ผูกสายโคลงโยงลักษณ์จำหลักมั่น
ผูกสายฉันท์ทยอยคืบหวังสืบสาน
ผูกสายกลอนเรียงร้อยพร่างพร้อยลาน
ผูกร่ายขานกาพย์แก้วเพริศแพร้วกล

๐ ด้วยผูกพันฉันมิตรร้อยจิตถึง
ด้วยตราตรึงอักษรอมรผล
ด้วยสำนึกฝึกปรือนั่นคือตน
ด้วยดวงมนมุ่งหมายสายสัมพันธ์

๐ รักอ่านกลอนสอนจิตพินิจอ่าน
รักขับขานบทพิเราะเสนาะสรรพ์
รักนักกลอนพรพจน์ร่ายรสบรรณ
รักนิรันดร์..ร้อยกรองทำนองไทย.

 
..พี.พูนสุข..

..สำนวนเต็มเป็นเช่นนี้เอง..

เพราะคิดถึง

เพราะรื่นรสสดหอมกลมกล่อมนัก
เพราะประจักษ์คุณค่ายอกถาใหม่
เพราะทราบซึ้งจึงวิพากษ์จากหัวใจ
เพราะสดใสจะต่อความเอาตามนึก

คิดคำคมสมศักดิ์ดุจนักปราชญ์
คิดเขียนชาติลอยลู่จนรู้สึก
คิดส่งเสริมเติมต่อรอรำลึก
คิดตรองตรึกแก้วกานต์ให้อ่านทวน

ถึงพี่เจ้า..เฝ้ารอรับต่อบท
ถึงกำหนดเวลาเวหาหวน
ถึงรองรับ กรับ ฉิ่ง  อิงกระบวน
ถึงแล้วล้วนงดงามเต็มตามคอย

เนิน จำราย

[เนิน จำราย]

หนังสือ
ร้อยวลีกวีร่วมสมัย
ฉบับวันกวีร่วมสมัย
๖ เมษายน

มนตราวารี
(กาพย์ยานี กลบทอักษรบริพันธ์)

! เดือนพราวราวประทีป ประเทืองชีพสว่างเย็น
วาวหยาดพิลาสเห็น ล่องห้วงอรรณพาลัย

! พร้อมพรั่งริมฝั่งชล เฝ้าชวนยลแสงเทียนไข
ทั้งแข แลเทียนชัย ท่องโชติช่วงพ่วงไมตรี

! มนตราวารีใส เรืองแสงไฟส่องนที
เหนือธารปานมณี เมฆเนียนขลับรับจันทร

! จันทร์ทองผ่องนภา เนาพร่างฟ้าอ่าอัมพร
อาบผืนพนานดร นวลดวงแข.. ชะแง้ชม

! งามชื่นคืนวันเพ็ญ วาบ พลิ้ว เย็น ไฟเล่นลม
ลอยเลื่อนเคลื่อนพราวพรม พริบพริบพรายสายธารา

! ทอดเรียงเคียงตามกัน ตัดกรรมนั้น.. ดั่งปรารถนา
กระทงน้อยลอยบูชา เบิกชลกร.. ยอกรถวาย

พี พูนสุข
วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒
วันจันทร์ที่ ๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๙

………………………………………

เทียนเสี่ยงทาย

กระทงน้อยเลื่อนลอยลับ.  เทียนประทับรอบบัวราย
ลมโกรกกระโชคหลาย.  สื่อถวายเปล่งปลั่งแสง

แว่นฟ้ามีตาทิพย์  เพียงกระพริบส่งแสดง
ฤทธาที่กล้าแรง   เพิ่มพลังยับยั้งทุกข์

คนดีย่อมมีค่า   ภาวนา พี พูนสุข
หัวหันโรมรันรุก   ค่อยคลี่คลายและหายพลัน

เนิน จำราย

พี พูนสุข ป่วย มีเนื้องอกในสมอง กำลังรักษาที่อุบลราชธานี

[@free]

 
     

  โอย...ใจหาย เพี้ยง...ขออย่าเป็น อะไรมาก ฝากความคิดถึงมาเป็นกำลังใจ

ขอคุณพระรัตนตรัย คุณแห่งความดี คุณกุศลกรรมที่ ครูพีมีต่อชาวกลอน จงเป็นผลบุญกุศลส่งให้ครูพี ปลอดภัยหายป่วยโดยเร็ว

ด้วยใจรักคิดถึงครับ

             
   
   
   

[โซ...เซอะเซอ]

...แด่ครูพี...    หยาดร้อยสร้อยคะนึง....พิลาปซึ้งจึ่งรำพัน ส่งใจไปถึงกัน...............พละสร้างทุกข์จางหาย    รูปขันธ์นับวันเสื่อม.......แม้กระเพื่อมก็เพียงกาย จิตนั้นมั่นมิวาย..............ปล่อยวางดูแค่รู้รับ    สติตั้งตรงดี...............ดั่งวจีคุ้นเคยขับ ทุกข์บั่นพลันระงับ...........ทุเลาโรควิโยคไกล    แด่แม่ครูกวี..............อัญชุลีน้อมดนัย อาราธน์ทวยเทพไท้.........นิราพาธปลาตผอง    เก็จแก้วกาพย์กำจาย....ไล่ทุกข์ร้ายมลายกอง กลับฟื้นชื่นสมปอง..........ซ้องสุขสันต์นิรันดร์เทอญ ...ขออาธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ช่วยดลบันดาล ให้ครูพี มีกำลังกาย และกำลังใจที่จะต่อสู้โรคภัย ทั้งปวง ให้กลับฟื้นเป็นปกติในเร็ววันครับ... Soul Searcher Inspired to write 5/9/2019

[เนิน จำราย]

พี พูนสุข กลับบ้านแล้ว

รับขวัญวันศุกร์ศรี    สุขพูน พี คืนเคหา
ไชโยโมทนา    สาธุการสำราญกัน

พิษฐานผ่านกระทง    ครั้งลอยลงน่านน้ำนั้น
ยอกรเทิดเทวัญ     กรรมตามทันสนองคืน

เจ็บป่วยช่วยบรรเทา     ทุกข์ทุเลาหายกล้ำกลืน
สำนึกถึงครึกครื้น     บ้านกลอนไทยส่งใจมา

เนิน จำราย

[@free]

 

ดีใจ     ไชโย

น่าขอบคุณ คุณเนิน จำราย ติดตามเรื่องมาแจ้งข่าวดี


บายศรีตามแบบเก่าฟังแล้ว้ศร้าๆ
เอาแบบนีดีกว่า