| 12 มีนาคม 2019, 08:23:AM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
 |
« ตอบ #100 เมื่อ: 12 มีนาคม 2019, 08:23:AM » |
 ชุมชน
|
 พรมาลี..พรมาลัย
..กลบทสร้อยคู่สะคราญ..
๏ อักษราคราพิศ.. ลิขิตผัน
บ้างจำนรรจ์เนืองนิตย์.. ลิขิตเผย
บ้างอาทรห่วงใย.. ไม่ละเลย
บ้างคุ้นเคยอาลัย.. ไม่ละเลือน
ร้อยคำคมคลอเคียง.. สำเนียงหมาย
สร้อยคมคายสุ้มเสียง.. สำเนียงเหมือน
พร้องไพเราะปริ่มเปี่ยม.. ยามเยี่ยมเยือน
เสนาะเรือนลออเอี่ยม.. ยามเยี่ยมยล
ประกายคำพร่างพราย.. เพชรสายฝัน
พรั่งพรูพลันโปรยปราย.. เพชรสายฝน
กรุ่นไอรักอวลละออง.. ดั่งต้องมนต์
ปลุกชีพชนม์สมสนอง.. ดั่งต้องมาน
ได้ตื่นตนมิรู้สิ้น.. ถวิล, ขาม
พร้อมตื่นตามอาจิณ.. ถวิล, ขาน
ประสบซึ้งคารม.. ชื่นชมปราณ
ทรวงสบซ่านอภิรมย์.. ชื่นชมปรีดิ์
ดั่งสายธารรินรด.. งามสดใส
สายธารใจผ่องพจน์.. งามสดศรี
ดั่งฟ้าโปรยมวลลดา.. พรมาลี
พรมดอกคลี่อวลผกา.. พรมาลัย ๚ะ๛
พี.พูนสุข
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๖ |
|
|
|
|
|
|
| 23 มีนาคม 2019, 07:11:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #102 เมื่อ: 23 มีนาคม 2019, 07:11:PM » |
ชุมชน
|
 ต้านพายุ
โพ้นเบื้องหน้าป่าเขาทอดเงาครึ้ม
แดดสีทึมทอดตัวสลัวสลด
ทางที่ทอดถึงเปลี่ยวถึงเคี้ยวคด
ใช่ที่เธอจะรันทดทอดอาลัย
เมื่อสังคมเส็งเคร็งและโสโครก
ความเศร้าโศกมิใช่เครื่องปลดเปลื้องได้
ถ้าเธอกล้าฝ่าฟันโดยมั่นใจ
เธอก็ก้าวต่อไปโดยไม่ท้อ
ร้องไห้เถิดถ้าจะร้องเพื่อจะลุก
แต่อย่าร้องเพื่อจะทุกข์เถิดร้องขอ
ซึ่งน้ำตาแต่ละหยดที่รดออ
จะเหมือนตรวนแต่ละข้อคอยยึดยื้อ
ไม่มีดอกเทวดาบนฟ้านี้
ป่วยการหมายบารมีมายึดถือ
มีแต่ตัวมีแต่ตีนมีแต่มือ
ที่จะลงที่จะรื้อที่จะทำ
ทุกทุกย่านหย่อมหญ้าที่ย่างเหยียบ
ใช่ปูพรมราบเรียบให้เหยียบย่ำ
ล้วนหนามคมหินแข็งคอยแทงตำ
ทั้งผงฝุ่นหมุนคล่ำกระหน่ำวน
ไม่มีใครไม่เคยไม่ผิดพลาด
ไม่มีใครไม่เคยขลาดมาแต่ต้น
เมื่อมีเมฆย่อมมีความมืดมน
หลังพายุผ่านพ้นจึงสร่างซา
แด่เธอที่หาญท้าสู้พายุ
ด้วยใจมุมุ่งมั่นโหมฟันฝ่า
ประสานใจ, ประสานตน, ประสานตา
ก็รู้ว่าเธอจะชนะมัน.
คมทวน คันธนู
นาฏกรรมบนลานกว้าง - บทกวีซีไรต์ ปี 2526 |
|
|
|
|
|
|
| 13 เมษายน 2019, 10:53:AM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #104 เมื่อ: 13 เมษายน 2019, 10:53:AM » |
ชุมชน
|
ขันน้ำใจ...
๐ ขันน้ำขันน้อยเคียงคอยหอม
โอบอ้อมโอบอุ่นหนุนนำผล
น้ำสุขน้ำใสไกลกังวล
พรมหม่นพรมหมองปัดป้องภัย !..
..พี.พูนสุข..
๏ หอมกลิ่นดอกไม้ที่ นับถือ
หอมแต่ตามลมฤๅ กลับย้อน
หอมแห่งกลิ่นกล่าวคือ ศีลสัจ นี้นา
หอมสุดหอมสะท้อน ทั่วใกล้ไกลถึง
๏ น้ำใช้ใส่ตุ่มตั้ง เต็มดี
น้ำอบอ่าอินทรีย์ อย่าผร้อง
น้ำปูนใส่เต้ามี อย่าขาด
น้ำจิตอย่าให้ข้อง ขัดน้ำใจใคร
๏ น้ำเงินน้ำนากแม้ มัวแสง
น้ำซ่มต้มย้อมแปลง ผ่องได้
น้ำจิตวิปริตแหนง มัวหม่น
น้ำอื่นเอาลูบไล้ ห่อนล้างใจเคือง
(ประชุมโคลงโลกนิติ - สมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศร)
๏ น้ำลึกพานเชี่ยวซึ้ง สุดพาย
หยั่งได้แต่โดยสาย ดิ่งทิ้ง
น้ำใจจักบรรยาย เหลือยาก
ยกแต่ผู้เผาปิ้ง เกลศแห้งหากเห็น
(ประชุมโคลงโลกนิติ - สำนวนเก่า)  ..ขอบคุณเจ้าของภาพขันน้ำอันหอมกรุ่นค่ะ.. |
|
|
|
|
|
|
| 18 พฤษภาคม 2019, 08:32:AM |
|
|
|
| 04 มิถุนายน 2019, 11:48:AM |
|
|
|
| 04 มิถุนายน 2019, 12:34:PM |
|
toshare
|
 |
« ตอบ #108 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2019, 12:34:PM » |
ชุมชน
|
@ แท้! ธรรม สันติสงบ ให้.....ร่มเย็น
แท้ เมตตาผู้เข็ญ................เด่นล้ำ
แท้ สามัคคีเป็น..................หมุดมุ่ง
แท้ "ปฏิบัติ"ยึดย้ำ..............จรัสแจ้งสม่ำเสมอ
|
|
|
|
|
| 05 มิถุนายน 2019, 07:37:AM |
|
|
|
| 05 มิถุนายน 2019, 09:13:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #110 เมื่อ: 05 มิถุนายน 2019, 09:13:PM » |
ชุมชน
|
หวนหากาลเก่าคล้อย นานเนา
พวกเพื่อนพ้องผองเรา หลากแท้
หนุ่ม,สาว,แก่,วัยเยาว์ คับคั่ง กลอนเอย
รอแต่วันหวนแล้ จึ่งจ้องรอเพลง
เนิน จำราย
|
|
|
|
|
| 11 มิถุนายน 2019, 04:04:PM |
|
|
|
| 11 มิถุนายน 2019, 09:36:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #112 เมื่อ: 11 มิถุนายน 2019, 09:36:PM » |
ชุมชน
|
หน้าม่าน เมื่อนั้น ท้าวประดู่ภูธรสังหรณ์จิต บรรทมเพลินเกินเหตุสังเกตนิมิต ถูกหรือผิดนางประแดะเคาะแคะเอา ร่วมชีวิตผิดถูกเกิดลูกหลาน แม่สามานย์สมรวมกลับสวมเขา ระเด่นลันไดใฝ่สูง"ยูง"ตาเบา คิดจะเอาเมียข้ามุ่งมาเมือง ประเดี๋ยวเข้าหานางทางตำหนัก สอบถามซักเจ้ากูให้รู้เรื่อง เห็นถาดวางสมหวังมลังเมลือง เจ้าลืมเคืองจ้อง"ตะบัน"กับ"กัญชา" เนิน จำราย
|
|
|
|
|
| 12 มิถุนายน 2019, 05:30:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #113 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2019, 05:30:PM » |
ชุมชน
|
 อ่านเรื่องนี้แล้ว..
ประทับใจเรื่องนี้มาก ๆ ตั้งใจอ่านตั้ง..สองวันจบ
กวีสามารถแต่งล้อวรรณคดีที่มีพระเอกเป็นกษัตริย์
ทั้ง ๆ ที่ ระเด่นลันไดเป็นเพียงขอทาน
ดำเนินเรื่องได้ขบขัน ทั้งการใช้คำราชาศัพท์ และองค์ประกอบอื่น ๆ
ขำตั้งแต่ต้นจนจบ กวีเก่งจริง ๆ
นับเป็นแนวความคิดใหม่ในวงวรรณกรรมไทย
ยังจำตอนเปิดเรื่องได้มิลืม..ตอน เปิดตัว ระเด่นลันได
ช้าปี่
๏ มาจะกล่าวบทไป ถึงระเด่นลันไดอนาถา
เสวยราชย์องค์เดียวเที่ยวรำภา ตามตลาดเสาชิงช้าหน้าโบสถ์พราหมณ์
อยู่ปราสาทเสาคอดยอดด้วน กำแพงแก้วแล้วล้วนด้วยเรียวหนาม
มีทหารหอนเห่าเฝ้าโมงยาม คอยปราบปรามประจามิตรที่คิดร้าย
ฯ ๔ ฯ
๏ เที่ยวสีซอขอข้าวสารทุกบ้านช่อง เป็นเสบียงเลี้ยงท้องของถวาย
ไม่มีใครชิงชังทั้งหญิงชาย ต่างฝากกายฝากตัวกลัวบารมี
พอโพล้เพล้เวลาจะสายัณห์ ยุงชุมสุมควันแล้วเข้าที่
บรรทมเหนือเสื่อลำแพนแท่นมณี ภูมีซบเซาเมากัญชา
ฯ ๔ ฯ กัญชา คำแรกในประวัติวรรณคดีไทย ระเด่นลันไดเป็นวรรณคดีล้อเลียนเล่มแรกของไทย
ได้รับยกย่องว่ามีฝีปากเป็นเลิศ
อารมณ์ขันอย่างนี้จะมีเรื่องใดหนอมาเทียบได้ !  |
|
|
|
|
| 12 มิถุนายน 2019, 09:55:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #114 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2019, 09:55:PM » |
ชุมชน
|
หลังม่าน
จินตนาการผ่านสมองอันคล่องแคล่ว กาคาบแก้วโบยบินผ่านหินผา
แล้วลอยลงตรงฝั่งหลั่งน้ำตา แม่คงคาปลอบปลุกเลิกทุกข์ร้อน
แก้วดวงใหญ่ในปากขอฝากฝัง ท้าวหอยสังข์ดำนาเสร็จมาก่อน
พรานไพรพาโนราห์ผ่านนาดอน ทศกัณฑ์วอนรับขวัญด้วยกัญชา
เนิน จำราย
|
|
|
|
|
| 14 มิถุนายน 2019, 11:05:AM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #115 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2019, 11:05:AM » |
ชุมชน
|
"ศัพย์ลี้หวน"
เป็นบทหนังตลุงเขียนโดยผู้ประสงค์จะไม่ออกนาม แต่หลักฐานในหนังสือฉบับดังกล่าวอ่านแล้วรู้ความว่ากวีเป็นชาว
นครศรีธรรมราช ผมเคยอ่านจากต้นฉบับสมัยเรียนป.5 เพื่อนพ้องน้องพี่คงเคยอ่านมาแล้า ว่าหน้าบท(เกริ่น)ดังนี้
ศัพท์ลี้หวนควรอ่านตามบ้านร้าง. หนำ(ขนำนา)หรือห้างคลองทะเลนอกเคหา
จะดีร้ายปลายคำเป็นธรรมดา. คีอภาษาเล่านิทานอ่านอย่าแปล
เป็นของเก่าเอาแต่ชื่อถือเป็นหลัก. ถึงที่รักก็ให้เฉย(นิ่ง)อย่าเผยแผ(แพร่)
ให้อภัย หนุ่ม,สาว,บ่าว,เฒ่า,แก(แก่) . ผึ่ง(กาง)ขึ้นแล"หยบ"(แอบ)อ่านสำราญเอย
เริ่มเรื่อง "นักครัง(นักคะรัง เมือง)ยังมีเท่าผี...
กว้างยาวแสนหนึ่งคืบสืบยศฐา.... ฯลฯ
เนิน จำราย
|
|
|
|
|
| 21 มิถุนายน 2019, 08:22:PM |
|
|
|
| 21 มิถุนายน 2019, 08:59:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #117 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2019, 08:59:PM » |
ชุมชน
|
เชลงกาล - สินไซ อีสาน ก้อยกะปอม
กลอนอ่านวชิรปันตีอีสาน
ดินแล้งกันดารเบื้อง ผืนแผ่นธรณี
อาหารมีแต่แคลน ถิ่นปลานาน้ำ
เรามานำกันเข้า หากินพงใหญ่
ร้อนนั่งใต้กกไม้ มองขึ้นสบบน
แลตามโคนกิ่งก้าน หากอาจหนเห็น
กะปอมก่าเป็นตัวลาย อวดคอต่อตั้ง*
จักเกี่ยวรั้งเอาไว้ จ้องรอคอยอยู่
ตามองดูห่างนิ่ง นิ่งไว้อย่าเผลอ
หากเมื่อเจอเท้าเทียบ ใกล้ห่างพอควร
พอถึงจวนได้ที่ ไผ่ยาวยื่นไว้
บ่วงปลายไม้เงื่อนง้ำ คล้องคอดิ้นด่าว
ชักเข้ามาปลดเชือก พวงร้อยบ่หาย
ได้หลายตัวต่อพวง ถึงด่านสังหาร
ปิ้งถ่านไฟหอมหวน กรุ่นอวลตรลบเหย้า
ป้องมือสับใส่หม้อ ปรุงหอมโชยกลิ่น
ร่วมกันกินสุขล้น แซบแท้อิ่มหนำ
ลองลิ้มคำล้วนให้ แทบหลุดใจหมด
รสชาติถูกปากแสน หมู่มวลพี่น้อง
อาหารของคนยาก แดนดงราวป่า
หน้าร้อนเราบ่สิ้น แหล่งเนื้อบ่อนหา
กะปอมก่าป่าตึกตั้ง นั่งเหม่อตามอง
ปลอกคอทองเลื่อมวาว สงบกายหยาบกร้าน
ซุกซ่อนด้านชั่วชั้น เชิงเร้นบ่ายเบี่ยง
พบเพียงผิวสากด้าน ลอกคราบเปี่ยนสี
ซอกซอยมีแยกย่าน หากอาจหนเห็น
แฝงบังเงาสิ้นลาย หลบอายแอบข้าง
หลายตัวพรางลับลี้ หมายตาคอยอยู่
ชูคอขึ้นหมดแล้ว บ่วงคล้องกระตุกห้อย
เฉือนเนื้อซอยสับก้อย เลิศลิ้นอิ่มหนำ
พ่อครัวตัวน้อยโชว์ปรุงเมนูเด็ดสไตล์อีสาน “ก้อยกะปอม”
๓๑ มีนาคม ๒๕๖๐
ขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๕ ปีระกา
*กะปอมก่า (ถิ่นอีสาน) คือ กิ้งก่าชนิดคอสีคราม  ๏ ประจงจัดมนัสพ้อง
ระเบียบจองสลับเรียง
ผสานศิลป์กวินเสียง
มโนนึกผนึกคำ
..พี.พูนสุข..
|
|
|
|
|
| 22 มิถุนายน 2019, 02:20:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #118 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2019, 02:20:PM » |
ชุมชน
|
เชลงกาล - สินไซ อีสาน ขุนน้ำนางนอน
วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
ทอดกายลงนอน ดงดอนแผ่นผืน
เย็นย่ำคำคืน สุดฝืนหวั่นไหว
มองจันทร์วันเพ็ญ โดดเด่นราวไพร
หริ่งหริ่งเรไร กล่อมให้นางนอน
สายฝนใสสด รินรดชื่นป่า
เจ้าพรากจากลา ใจข้าทอดถอน
เหงาหงอยสร้อยเศร้า อกเปล่าอาวรณ์
หากพี่ตัดรอน ม้วยมรณ์สิ้นลม
ข้างในเงียบเชียบ เย็นเยียบเหลือหลาย
มากคนเคียงกาย ไม่วายขื่นขม
เหมือนห้วงเหวลึก สำนึกตรึกตรม
ขังโลกโศกข่ม อารมณ์อ้างว้าง
หอมดินกลิ่นฟ้า ภูผาหลวงใหญ่
หม้อข้าวกรุ่นไอ หอมให้ไม่ห่าง
ร่องน้ำล่วงไหล ล่องไปเลียบทาง
มองเพื่อนข้างข้าง มองร่างไม่เห็น
หมู่ป่าเข้าโลง ลอดโพรงสับสน
เวียนวารผ่านวน รอพ้นหลีกเร้น
สุดแรงแห่งฝัน คืนวันเหมือนเป็น
เข้าเบ้าเข้าเมรุ กฎเกณฑ์ชีวิต
คลานเอื้อมคลำหา มือคว้าควานจับ
ต่างกำมั่นรับ พร้อมกับปลอบจิต
โหยแรงรำพัน หนาวสั่นพรั่นคิด
ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั่วทิศคุ้มครอง
ปล่องโล่งโถงถ้ำ ดั่งค้ำฝากั้น
หินทึบหลืบตัน ลาดชั้นหลั่นช่อง
โอ้หนอพ่อแม่ ได้แต่นึกตรอง
หลั่งน้ำตานอง หวังปองพบพา
ทอดกายลงนอน นางรอนเหนื่อยหนัก
ขุนน้ำสืบหลัก ความรักสืบหล้า
นางเอ๋ยนางนอน วิงวอนเทวา
โปรดช่วยลูกยา เถิดหนานางนอน
ทีมฟุตบอลหมูป่าติดอยู่ในถ้ำขุนน้ำนางนอน เชียงราย
๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๑
ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีจอ  ๏ ถนัดเสียงจำเรียงขับ
ประนมรับสนองนำ
สมานรักประจักษ์จำ
ตระหนกคลายสบายใจ
..พี.พูนสุข..
|
|
|
|
|
| 22 มิถุนายน 2019, 09:07:PM |
|
|
|
|
