................"....สุนทรีย์แห่งภวังค์...".................
ฯ๐........ปล่อยดวงใจไปคล้อยคล้อยลอยเคลิ้มเคลิ้ม
ค่อยค่อยเติมไฟฝันวันหวังหวัง
ละล่องลิ่วปลิวไปในภวังค์
ธารท้นฝั่งหลั่งไหลรวยรินริน
ฯ๐.........กับความคิดติดติดอย่างด่ำดื่ม
ค่อยค่อยลืม ลืมไปคนใจหิน
ฤดีแดแถไถคล้ายนกบิน
ร้างลาสิ้น สิ้นใยไร้ครอบครอง
ฯ๐........ปล่อยความฝันร้ายร้าย เรื่องเก่าเก่า
ความเศร้าเศร้าเคล้าใจให้หม่นหมอง
ฝืนฝืนยิ้ม ยิ้มไปน้ำตานอง
แอบร่ำร้อง ร้องล่ำ คำลวงลวง
ฯ๐........ปลดตรวนใจเปิดไว้ให้กว้างกว้าง
ที่เวิ้งว้างคว้างเคว้งหลงเพลงหวง
ราวเพชรพราวใสใสเป็นดวงดวง
แล้วทักท้วง ท้วงใจให้หยัดยืน
ฯ๐........กับซากปรักหักหักจักทอดทิ้ง
จิตนิ่งนิ่งอิงกล้ากล้าทนขืนขืน
ปลอบใจตัวแม้โดดเดี่ยวทุกวันคืน
เรื่องอื่นอื่นทิ้งไปให้ห่างตรม
ฯ๐........พันธนาการ กาลผ่านให้หลุดล่อง
ทุกข์ทั้งผอง ผองทุกข์อย่าขื่นขม
เปลื้องปลงปลิดฤทธิ์ร้าวเศร้าระทม
แล้วชื่นชม ใจบางบาง...วาง...เบา..เบา.
.......เกาทัณฑ์ พันปลายทวน ๐๔/๐๒/๕๘....
