ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

๐นั่งนิ่งนึกตรึกตรองเรื่องน้องหนี
คงเพราะพี่มันพาลหวานจึงหาย
หรือเพราะจนจ้ำแจ่วไร้แก้วพราย
คนอย่างอ้ายเกินกว่าจะมามอง

๐เจ้าจึงจ้องจรลีลักลี้หลีก
เหมือนมีปีกบินไปให้ไกลข้อง
เจ้าคงเบื่อผักแพรวจิ้มแจ่วบอง
จึงออกท่องเมืองฟ้าลาลับเลย

๐บ่เป็นหยังยอกชายอย่างอ้ายนี้
ก็ยังมีควายเคียงเอียงเขนย
ไม่มีเจ้าอ้ายสุขีมีควายเกย
เอาไว้เย้ยหญิงว่าข้าไม่แคร์ฯ

   

[spring]

น้องนั่งนึก นานนาน น่าหน่ายแหนง
เรื่องร้ายแรง รานรัก ร้านราวเหลือ
ค่ำคืนคร่ำ ครวญคอย คล้ายครางเครือ
บ้างบ่นเบื่อ บอกใบ้ บ่ บดบัง

รอจนดึก ถึงบ้าน คลานไม่ไหว
ดูสิใคร ทนรอ อยู่ข้างหลัง
จะชวนคุย หยอกเย้า เจ้าไม่ฟัง
รู้รึยัง หนีไป ใจขุ่นเคือง

น้องนั่งพับ ใบตอง รองหนมครก
ถึงตีหก เสร็จงาน พาลฟ้าเหลือง
พี่นอนหลับ กินบ้าน และกินเมือง
ไม่รู้เรื่อง น้องว่า ระอาใจ

หนีไปขาย สุดไกล ในเมืองฟ้า
คนแปลกหน้า หลายหลาก มากไฉน
น้องเก็บหอม รอมริบ ไม่เท่าไร
เดี๋ยวกลับไป หาพี่ มิต้องตาม

[panthong.kh]

ย่างย่องเหยียบ กาละมัง เสียงดังแว่ว
ต้องรีบแจว จ้ำอ้าว ก้าวเท้าข้าม
แต่ด้วยมืด ตามอง จ้องจันทร์งาม
จึงเหยียบชาม แถมถ้วย อีกด้วยซี

เบื่อผักแพว แจ่วบอง ของบ้านบ้าน
อยากจะทาน พิชซ่า หน้าใหม่นี่
จึงโบกมือ บ๊ายบาย ชายคนดี
นกเอี้ยงนี้ ฝากไว้ ให้กับทุย

เป็นเพื่อนกัน ไปก่อน อย่างอนนะ
รวยแล้วจะ ซื้อกระเป๋า เขาว่าหลุยส์
คือยี่ห้อ ชั้นนำ ย้ำใช่คุย
มาเต๊ะจุ้ย ให้ทุยเห็น เป็นบุญตา
พันทอง
๒๔/๘/๕๗

[ไร้นวล^^]

๐กระเป๋าหลุยส์คุยข่มสมใจเจ้า
ขุยขี้เถ้าถอนจริตขนิษฐา
โค้งขนงหงส์เหินที่เนินตา
เห็นแล้วล้าห้วงทรวงห่วงคนเดิม

๐อุทัยทิพย์กระปริบโปรยโรยรอบร่าง
คงเคว้งคว้างคลายรอยสร้อยใหม่เสริม
นี่น่ะรึเลิศหรูพธูเติม
อ้ายคนเฉิ่มช่างชอกคำบอกลา

๐อ้ายมองสองตาปรายควายเจ้าขี่
มันเหมือนมีน้ำนองสองตาพร่า
มันก็แกล้งประชดรสท้องนา
กลับครวญหาบทรักที่พรากตม

๐รักก็ยังหยาดหยามเมื่อยามเศร้า
รักยังเร้าเป็นรูปน้องจูบผม
รักไม่ร้างแรมเรียมเหี้ยมระดม
รักยังคมดังเคียวที่เกี่ยวใจฯ