ใจมันเจ็บไม่เคยที่จะจำ
ใจมันช่ำมันเคยจำซะที่ไหน
ยังจะมามีหน้ามาบอกกับใครๆ
กูอยู่ได้ไม่เปงไร..สบายดี
ปากหนอปากมันพลั้งที่พูดไป
ครั้นจะคืนคำก็ไม่ได้รักศักดิ์ศรี
ก็เลยต้องเศร้าไร้คนคู่ทุกราตรี
นอนกับความช่ำแบบนี้ตลอดกาล
เบื่อหล่ะอ่ะ..กับความเหงาแบบนี่
อยากมีคนยืนอยู่คู่เคียงข้าง
ถึงแม้คำสบถและบทเรียนต่างๆ
เพิ่งจะรู้ว่ามันไม่มีค่าเวลาจะรักคัย
เอาล่ะให้กำลังใจตัวเองว่าสู้ๆ
จะยืนอยู่กับความรักครั้งนี้ให้ได้
ถึงแม้มันจะไม่หวือหวากว่าครั้งใด
ขอเปลี่ยนแนวทางใหม่ดูใจไปก่อนก็แล้วกัน
ส่งข้อความหวานแทนใจไปหา
สรรหาคำพูดที่สร้างสรร...
คำว่ารักนั้นมีให้แทบทุกวัน
มองดูแล้วอนาคตคงสมใจปอง
วันเวลาผ่านไปเหมือนจรวด
รวดเร็วเหมือนโบอิ้ง606
ความรักเริ่มเข้าทางออกอรรถรส
เริ่มเข้ารสเข้าชาติดื่มด่ำใจ
