ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คอนพูธน]

อัศดงบรรจงแต้ม

                                                          ๏ รอนรอนแสงนวลส่องโอบตระกองฟ้า
                                                          ร้อยจินตนาการนำดอกคำแก้ว
                                                          บรรจงช่อกลีบเชิญเพลินงามแพร้ว
                                                          ลำดับแถวเรียงทำ..เริงระบำฟ้อน

                                                          ๏ กรุ่นมาลีคลี่บานบนลานกว้าง
                                                          หอมบางบางปลิวเบาโลมเคล้าฉะอ้อน
                                                          หมู่ภุมรินบินหยอกคืนมาย้อน
                                                          จูบเกสรหวานใส..นุ่มพิไลนั้น

                                                          ๏ เวี่ยดอกรักปักวางบนทางก้าว
                                                          ชมพูพราวชวนพิศปลั่งวิจิตรปั้น
                                                          ใครหนอเรียงเคียงฉายเป็นชั้นชั้น
                                                          หรือแดนสวรรค์ทอวาด..ธรรมชาติล้วน

                                                          ๏ สายลมโชยโปรยกลิ่นหอมดั่งแก้ม
                                                          รื่นชื่นพลอดกอดแถมครบกระบวนถ้วน
                                                          กิ่งโมกแกว่งแรงกวัดพัดใบม้วน
                                                          เพลินชมสวนทิพย์ศรี..รื่นฤดีล้ำ

                                                          ๏ เอยหนาวลูบจูบสั่งเหมือนปะเหลาะแสร้ง
                                                          อาทิตย์แดงเชิงดอยค่อยค่อยจ้ำ
                                                          ราตรีเบิกฤกษ์คลี่ทาสีคล้ำ
                                                          ความมืดดำเรียงดาว..ชิดสกาวน้อม

                                                          ๏ รอนรอนกรุ่นอุ่นกลายมาหายสิ้น
                                                          แว่วเสียงพิณคลอพลางนางสวรรค์ห้อม
                                                          ดนตรีป่าครวญเปล่งบรรเลงพร้อม
                                                          หรีดหริ่งกล่อมดังไกล..สุขใจฉะนี้ ๚ะ๛
                                                                                   คอนพูธน

กลบทจระเข้ฟาดหาง  กำหนดให้ในแต่ละวรรค  คำสุดท้ายให้เป็นคำ
ที่ใช้ “ไม้โท” ตลอดสำนวนนอกนั้นเหมือนกลอนสุภาพ ขอบคุณครับ

[สะเลเต]

คิดถึงแม่เร่งวันนั้นผ่านพ้น
มองปฏิทินทุกหน..บ่นอู้อี้
ตะวันลาลับลงสิ่งบ่งชี้
หนึ่งวันที่ถอยร่นนับเอาไว้

มองอาทิตย์อัสดงพ้นโค้งฟ้า
นึกถึงลานบ้านนาคราเคียงใกล้
นึกถึงเคียวเกี่ยวข้าวคราวหยิบใช้
นึกถึงไออุ่นดินถิ่นนานั้น

แสงเหลืองส้มสลับสีที่ฟ้ากว้าง
เหงามิจางห่างไกลใจอัดอั้น
"คิดถึงแม่"จากลูกคนดื้อรั้น
พร่ำเพ้อผ่านม่านกั้นวันใจล้า

---สะเลเต---

[panthong.kh]

คิดถึงน้อง แกงเขียวหวาน ป่านนี้นั้น
คงนั่งยัน นั่งเตะ เละเต็มหน้า
ข่าวเขาออก บอกเล่า เจ้าอย่าช้า
จงรีบรุด มุดมา หาพี่นี้

คิดถึงหนุ่ม รูปร่าง กร่างเสียแท้
คิดถึงแต่ เมื่อวาน จนมานล้า
คิดถึงจัง นั่งจ้อง แต่ท้องฟ้า
เวทนา หน่อยหนอ ขอเตือนย้ำ

อย่าปล่อยให้ คอยรอ ท้อเป็นบ้า
เจ็บอุรา เจียนตาย คล้ายกลืนกล้ำ
รู้หรือเปล่า เล่าเธอ เจอชอกช้ำ
การกระทำ ซ้ำรอยเก่า ต้องเผาทิ้ง
พันทอง
๘/๘/๕๗
 

[D]

คิดถึงบ้านสวน..ยามเย็น..

ใบโมกโยกโบกโบยลมโชยล้อ
หยาดละออฝนพรำน้ำกลอกกลิ้ง
กลิ่นหอมกรุ่นคุ้นเนาเจ้าไม่ทิ้ง
นี่คือสิ่งยึดมั่นแม้นวันคล้อย

จะอยู่หนแห่งใดคือใช่แท้
ไม่เปลี่ยนแปรเลยเจ้าดอกเท่าก้อย
ยามสายัณห์ตะวันลาพรางพร่าพร้อย
กลิ่นเจ้าคอยเตือนจิตคิดถึงล้ำ

ณ.บ้านสวนอวลอุ่นกรุ่นดอกไม้
ยังฝังใจตันตื้นสุดกลืนกล้ำ
คราหนึ่งเคยฝันล่มจมใต้น้ำ
อกใจช้ำรันทดหมดสิ้นแล้ว

เหมือนโมกสวนวิกฤตหมดสิทธิ์ร้อง
ชีวีต้องสมเพชดั่งเศษแก้ว
เจ็บสาหัสเตลิดไม่เพริศแพร้ว
กว่าคลาดแคล้วแววโศกโมกอ่อนล้า

"ดิน"