ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

เดินทางแรมแค้มป์นอนในตอนว่าง
ระหว่างทางย่างไปในป่าเขา
ชมพงไพรไม้พรรณทุกข์บรรเทา
คลายโศกเศร้าเร้ากลุ้มที่สุมใจ
 
สกุณาถลาร่อนฟ้อนปีกหาง
ระงมครางสร้างเสียงสำเนียงไหว
เจื้อยจำนรรจ์ขันรับสดับใน
โสตสดใสตราตรึงซึ้งซ่านทรวง

ลำกิ่งไผ่ไกวสีดนตรีก้อง
ท่วงทำนองบรรเลงเพลงแดนสรวง
ฟังแว่วหวานปานลิ้มปิ่มแดดวง
ฝังในห้วงบ่วงมานสราญรมย์

ทางเลี้ยวลดคดซ้ายบ้างป่ายขวา
ดงพนาจัดวางสร้างเสกสม
ธรรมชาติวาดลิขิตพิศน่าชม
ปะพร่างพรมบ่มไว้ได้ลงตัว

ดอยเสียดฟ้าสูงชันสวรรค์แท้
ทอดยาวแพงามสว่างทางสลัว
มวลเมฆาพาเคียงเพียงหมอกมัว
สลับทั่วนภาหนบนสุรางค์

สุริยาทาทองผ่องสาดแสง
มิรินแรงอุ่นงามยามรุ่งสาง
อาบทาบทอห่มฝันสรรพางค์
เย็นน้ำค้างชุบชื่นตื่นชีวัน

ฟ้า  (มารสุรา)



ขอบคุณภาพจาก อ.WORN

[ดอกกระเจียว]

อยู่กลางเมืองเรืองรุ่งทิ้งทุ้งกว้าง
สุดอ้างว้างไกลพนาป่าเขตุขัณท์
แต่ที่ข้างบ้านร้างรกอัศจรรย์
นั้นมากมีพืชพันธ์ดั่งแดนดง

ต้นยางใหญ่แผ่กิ่งดูร่มชื่น
กระรอกน้อยเฝ้าชมชื่นและใหลหลง
กระโดดหยอยเหยาะแหยะอยู่ขึ้นลง
ต้นกระท้อนร่วงลูกลงบนลานดิน

เถาย่านางเกี่ยวพันต้นไม้เตี้ย
กระเพราป่ามิซื้อเสียซึ่งทรัพย์สิน
เสียงนกน้อยลอยเล่นโบกโบยบิน
เฝ้าฟังยินให้สุขสันต์ทุกวันไป

ฝนโรยร่วงชุ่มดินชอุ่มป่า
กบเขียดอึ่งร้องว่าสุขไฉน
กอไผ่บ้านแทงหน่อยามเข็ญใจ
ก็แอบไปหักมาทำต้มแกง

อยากจะไปเที่ยวป่าช่างไกลนัก
กลางเมืองยากยุ่งนักในหนแห่ง
แต่สุขใจที่ข้างบ้านเหมือนจำแลง
ให้แสวงชมป่าละเมาะเอย

 

[panthong.kh]

อย่าไปเลย เข้าป่า ตอนหน้าฝน
เหยียบหินหล่น ร่วงมา น่าอดสู
เลือดไหลนอง สองเท้า เอามาดู
หินเสียบอยู่ รู้ไหม ใจระทวย

ทั้งน้ำป่า ฝ่าดง ลงธารคด
ทากแมงมด มอดไม้ หมายกัดด้วย
ได้กลิ่นคาว คละคลุ้ง เดี๋ยวลุงซวย
หากแม้นม้วย ในป่า พนาไพร

ที่บ้านคง ตามหา กันว้าวุ่น
อย่าเลยคุณ อย่าเทียว เที่ยวป่าใหญ่
รอหน้าแล้ง เถิดหนอ ค่อยถ่อไป
ขออภัย ที่เตือน ด้วยเพื่อนกัน
พันทอง
๖/๘/๕๗