ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พี.พูนสุข]

แม่น้ำมูล..หลั่งล้นสาย  ตั้งแต่  ๒๕  กรกฎาคม  -  ๒  สิงหาคม  ๒๕๕๗

๐๐๐  วอนเทพวอนแถน  ดินแดนสรวง  ๐๐๐
(กลบทอักขระโกศล)
**************

๐  ฝนเทฝนถั่ง.. หลั่งล้นสาย
ทะลักทลาย.. ถ่ายโถมอ่วม
เสียข้าวเสียของ.. พอง พัง บวม
น้ำท้นน้ำท่วม.. ส้วม สูบตัน

๐  หมดเรี่ยวหมดแรง.. เเย่งย้ายขน
พลอยฟ้าพลอยฝน.. จนใจสั่น
ตีโพยตีพาย.. โวยวายกัน
ยักแย่ยักยัน.. ช่วยฉันที

๐ หวาดหวั่นหวาดไหว.. เลื้อยไหลฉก
ตื่นตระหนกตื่นตระหน่ำ.. ลำล้นปรี่
ท่วมสายท่วมสอง.. หมอง มูล ชี
ทุกปี ทุกข์ไป.. ใจเจ็บจำ

๐  บอกกล่าวบอกกัน.. หวาดหวั่นเหลือ
น้ำเหนือน้ำหนาว.. รวดร้าวร่ำ
ปีแล้วปีเล่า.. นอง เน่า ซ้ำ
บ้านต่ำบ้านเตี้ย.. สูญเสียพลัน

๐  น้ำขึ้นน้ำขุ่น.. มวลหมุนบ่า
ลมฟ้าลมฝน.. หลั่งล้นบั่น
สุดช้ำสุดชอก.. ไหลหลอกกัน
คับขันคับข้อง.. เรียกร้อง..ทาน

๐  ต่างคนต่างครวญ..โหยหวนไห้
ร้อนใจร้อนจิต.. หงุดหงิดง่าน
น้ำเชี่ยวน้ำชะ.. ของคละลาน
จิตพาลจิตพ่าย.. เหนื่อยหน่ายใจ

๐  กรรมหนอกรรมหนา.. อ้างอาถรรพณ์
เมืองบรรพ์เมืองบัว.. เหง้าหัวไหล
ชอบน้ำชอบนอง.. พรรณผ่องใบ
กอใหญ่กอแยก.. แตกต่าง..ตม

๐  วอนเทพวอนแถน.. ดินแดนสรวง
รีบตวงรีบตัก.. วิดวัก ขม
น้ำเรียบน้ำรื่น.. คลายคลื่นลม
หยุดทับหยุดถม ..พรม.. พอดี.

***********
พี.พูนสุข
๒  สิงหาคม  ๒๕๕๗

**ขอบคุณภาพประกอบจาก อบจ. อุบลราชธานี

[panthong.kh]

สาหงสาเหตุ  เทวษหนัก
ไปลักไปลอบ ชอบตัดไม้
ป่ายูงป่ายาง ถากถางไป
โค่นล้มโค่นได้ ให้มอดม้วย

เทวะเทวา  ทำท่าโกรธ
พิรงพิโรธ โหดเสียด้วย
ลงโทษลงทัณฑ์ ทุกวันซวย
ไม่ช่วยไม่ชู สูทำกัน

จะวิงจะวอน อ้อนไยเล่า
คนแก่คนเฒ่า  เฉาไหมนั่น
ร่วมไม้ร่วมมือ ร่วมยื้อยัน
อย่าฟันอย่าฟาด ขาดสำนึก
พันทอง
๒/๘/๕๗

[คอนพูธน]

                                                          ๏ น้ำหลากน้ำล้นท่วมท้นไหล
                                                          หลายใครหลายครั้งนอนนั่งสะอึก
                                                          บางที่บางท่าเกินกว่าลึก
                                                          เรือนแพเรือนพฤกษ์..นองกระหน่ำเพียง

                                                          ๏ ไม่เว้นไม่วายหมายมอบช้ำ
                                                          ท่วมเลยท่วมล้ำมิดแม้นเฉลียง
                                                          อย่าไถ่อย่าถามตรงตามระเบียง
                                                          หมดเกลี้ยงหมดกัน..วอนสวรรค์ครา

                                                          ๏ ธรรมชาติทำชอกเย้าหยอกหลาย
                                                          เทกลายเทกล่นล้นทะลักบ่า
                                                          เวรกิจเวรกรรมแน่นำพา
                                                          หรือฟ้าหรือฝน..ดาลดลฉะนี้

                                                          ๏ วอนเทพวอนแถนชูช่วยเถิด
                                                          ที่เกิดที่แกล้งราแรงประสี
                                                          ที่ขัดที่คลอนจงจรลี
                                                          คืนปรีดิ์คืนเปรม.สุขเกษมพลัน๚ะ๛
                                                                                คอนพูธน

[ดอกกระเจียว]

    สร้างร้านสร้างเรือนบนเรือไหว
เรือบงเรือใบให้ครื้นครึก
พายถ่อพายไปฉึกฉักฉึก
แล่นล่องแล่นลึกสเริงครัน

ฝนมวลฝนมา ถาถมท่วม
ไหลลงไหลรวม สายวสันต์
เตรียมลงเตรียมเรือ รอรับกัน
เท่านี้เท่านั้น หดหายทุกใจ

[เนิน จำราย]

ช่วยกันแช่งคนเห็นแก่ตัว

คราเอยครานั้น พระขรรค์องค์พิรุณ        
ทับทาบทับหนุน แนบเขนยเลยดึก
สั่นวาบสั่นไหว หฤทัยระทึก            
ทรงตื่นทรงนึก หาเหตุเภทใด

พิศเอยพิศลง เล็งตรงโลกมนุษย์      
เศร้าแสนเศร้าสุด ป่าหายไปไหน
ย่ำยีย่ำแย่ ที่แท้คนไทย      
ผลาญดงผลาญไพร  แมกไม้หายวับ

พี่เอยพี่พูนฯ ไร่สูญนาแย่  
น้ำเชือนน้ำแช ท่วมนองห้องหับ
คอยแห้งคอยแล้ง มืดแจ้งวันนับ  
ทวนไปทวนกลับ สุขหายหลายนาน  

พันเอยพันน้อง ร่ำร้องผ่านหู    
ช่วยชี้ช่วยชู บอกก้องร้องขาน
ป่าดงป่าแก่ เหลือแต่ตำนาน    
ลูกเหลนลูกหลาน  อดอยากตรากตรำ

นามเอยนามเนิน เรียนเชิญทั้งหลาย
ท่านหญิงท่านชาย เร่งรุกปลุกปล้ำ
ปลูกพืชปลูกพันธุ์  ช่วยบอกตอกย้ำ  
ลำเนาลำน้ำ พลิกฟื้นผืนดิน

          เนิน จำราย

 พันทองน้องยิ้มแป้น สามคนตอบแทน ตอบรับฉับไวรู้ใจเธอ 

[พี.พูนสุข]

ต. ไร่ใต้  อ. พิบูลมังสาหาร  จ. อุบลราชธานี

๐๐  ฟ้าเพี้ยน..ฟ้าเพริศ..  ๐๐
*************
๐ น้ำทักน้ำทาย.. สาดสายก่ำ
แรงล้ำแรงฤทธิ์.. ทุกทิศที่
บ้างกล้าบ้างกลัว.. เรือรั่วซี..
กลัวผีกลัวเผลอ.. จมเจอะปลา

๐ ไม่ท้อไม่ถอย.. ลอยลำสู้
ยอมอยู่ยอมยาก.. ตรากตรำหา
ฝนพรูฝนพรม.. ลมล่องมา..
เย็นฟ้าเย็นฝน.. หลั่งล้นลำ

๐ เมฆครึ้มเมฆคร้าม..ไล่ลามหนี
โชคดีโชคดล.. ผ่านพ้นย่ำ
สาธุ..สาทร.. คลายคลอนกรรม
ธารดำธารดง.. ลอดลงตม

๐ วันนี้..วันไหน.. พ้นภัยเถิด..
ฟ้าเปิด ฟ้าปลุก.. สบสุขสม
วันนี้..วันหน้า.. อิ่มอารมณ์
ชื่นชม ชื่นชอบ.. มอบมากมาย

๐ ฟ้าเเผ้ว..ฟ้าเพริศ.. เทิดถุงไท้
ห่วงใยห่วงอยาก.. ซ้ำซากหาย
ทุกข์ราษฎร์ ทุกข์ร้อน.. พระผ่อนร้าย
ฟ้าปราย.. ฟ้าโปรด.. โชติช่วงรัก !

*********
 
พี.พูนสุข
๓   สิงหาคม   ๒๕๕๗

** ขอบคุณภาพประกอบจากน้องครู **

[เนิน จำราย]

ไร่ใต้ไร่ไหนท่วมไปทั่ว
ทั้งวัวทั้งควายหนาวกายหนัก
เจ้าเข้าเจ้าของไม่ต้องพัก
ย้ายหลักย้ายลิ่มขึ้นริมน้ำ

น้องเป็ดน้องไก่อยู่ไฟฟัก
อาหลักอาเหลื่อยุ่งเหนือปล้ำ
ไข่แตกไข่แตนแล่นหัวคะมำ
ล้มคว่ำล้มหงายเสียดายพันธุ์

ท้องทุ่งท้องนาข้าวกล้าลด
เกือบหมดเกือบสิ้นผืนดินผัน
ทางกรมทางการบริหารพลัน
เร็ววันเร็วคืนพอฟื้นตัว

เนิน จำราย

[panthong.kh]

ฉงนฉงาย ตายแน่แล้ว
ไม่จอดไม่แจว แนวปวดหัว
ทะลักทะลวง สุดช่วงตัว
ขมุกขมัว ทั่วทิศทาง

ข้าวสารข้าวสวย ช่วยขนถ่าย
มีวายมีวน ขนรับจ้าง
สะดุ้งสะเทือน เหมือนอับปาง
ระวังระวาง ต่างมืดมน

น้องหมูน้องหมา ท่าจะแย่
คนแก่คนเฒ่า เหงาสับสน
ชีวิตชีวา พาอับจน
ทุกข์ท้อทุกข์ทน  จนจนอีกปี
พันทอง
๓/๘/๕๗
 

[(พระอภัย)]

ไม่ถ่งไม่ถาม เรื่องสุขภาพ
ป่ารงป่าราบ  รับทราบได้เเล้ว
มนุษย์มนา  สิ้นพงศ์สิ้นเเนว
ไม่คลาดไม่เเคล้ว  น้ำมือของคน

ป่ามงป่าไม้  พอชงพอใช้
พออกพอใจ  ใช้ให้เกิดผล
ผลหมากรากไม้ ธรรมชาติบันดล
อย่าเห็นเเก่ตน ช่วยกันรักษา

คสช.คืนความสุขให้ธรรมชาติ
(พระอภัย)

[toshare]

...ปลูกป่าป่าปกให้.................ร่มเย็น
แล้งท่วมลด! หมดเข็ญ............สุขล้ำ
ปลูกปรับจิตกายเป็น...............เช่นป่า
ยังประโยชน์แหล่งยันค้ำ...........ผู้ถูกข่มเหง

...ไป่เกรงทุกข์ยากซ้ำ.............สู่ตน
ป่าใช่รอดมารผจญ.................ไล่ล้าง
ไพรพงส่งแล้งปน..................กระหน่ำท่วม
ควรพึ่งธรรม์สรรค์สร้าง.............ซาบซึ้งมรรคผล

[พี.พูนสุข]

๐๐  ตื้นตันนัก !  ๐๐

๐ นองเนื่องนองนาน..  งุ่นง่านหนัก
พายพุ้ยพายพัก..  ยึกยักฝืน
ปวดแขนปวดขา..  เต็มตารื้น
ทนกลืนทนกล้ำ..  จนจำยอม..

๐ ปรับจิตปรับใจ..  หวาดไหว ลด
รู้ปลดรู้ปล่อย..  โถม ถอย ถ่อม..
เตรียมตัวเตรียมตน..  ขนของพร้อม
คราตรอมคราตรม..  คอยข่มใจ..

๐ หาปลาหาปู..  สู้สู้ ! แล้ว..
จ้ำแจ่วจ้ำจ่อม..  กลมกล่อมได้
ปลาปิ้งปลาป๋อง..  คล่องคอไป
น้ำไท้ น้ำทาน..  ลูกหลานพอ..

๐ ฟังเพลงฟังเพลิน..  ด้อม เดิน ย่อง
จัดข้าวจัดของ..  ล่อง เหลือหรอ
ฟังฟ้าฟังฝน..  ก้อง กรน คลอ
กลิ่นอ๋อ.. กลิ่นอ่อม..  หอมหวนมา..

๐ น้ำจิตน้ำใจ..  เรื่อย ไหลหลั่ง
ชีพประทังชีพประเทา..  หงอย เหงา หา..
อิ่มท้องอิ่มทาน..  เบิกบานอุรา
เทวาเทวัญ..  ตื้นตันนัก !

***********
"โอ้..เทวดาตัวจริง อยู่บนดิน อยู่บนเรือนี่เอง  ขอบคุณค่ะ"
 
พี.พูนสุข
๗  สิงหาคม  ๒๕๕๗

ขอบคุณภาพประกอบจากน้องครู

[panthong.kh]

ต้องปี้ต้องป่น ทนสู้ว้อย
ปลาเล็กปลาน้อย ค่อยเร่งตัก
หลุดไม้หลุดมือ ทำยื้อยัก
กระอักกระอ่วน จวนมืดแล้ว

ไฟฟงไฟฟ้า ไม่กล้าเปิด
ตะลงเตลิด เถิดไม่แคล้ว
เทียนคงเทียนไข ใช้ทำแนว
เรืองจงเรือแจว ก็ไม่มี

ห้องนงห้องน้ำ ยามคับขัน
ตะบี้ตะบัน มันปวดขี้
เป็นไงเป็นกัน ฉันขอที
นะทงนที ขี้ลอยเต็ม
พันทอง
๘/๘/๕๗