ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

(ขอบคุณภาพประกอบจากเนต)

หวานลมลิ้นกลิ่นคำที่พร่ำหู
หวานเพียงครู่ข้ามวันก็หวั่นไหว
หวานดวงตาน่ารักประจักษ์ใจ
มองนานไปหวานจืดมิยืดยาว

หวานอ้อยตาลผ่านลิ้นพลันสิ้นรส
หวานรันทดหมดลงตรงกลางหาว
มิอาจถือความหวานสู่ลานดาว
ต้องปวดร้าวมธุรสระทดทม

หวานใดฤาจะเทียบเปรียบหวานรัก
หวานยิ่งนักเกินพจีที่เอ่ยสม
แฟนหน้าโหลยังสวยด้วยหวานชม
เมื่อรักบ่มได้ที่ฤดีเนา

ดังน้ำผึ้งหวานฤทธิ์จิตรมาส
มธุหยาดหยดรินถวิลเขา
คอยร่ำหาเธอนั้นมิบรรเทา
ดุจจะเผาใจรักด้วยอัคคี

 

"มุนีน้อย"

[D]

กว่ารู้จักเราห่างอยู่ต่างทิศ
กว่ารู้จิตทบทวนจนถ้วนถี่
กว่าสนิทชิดกันนานนับปี
กว่ารู้มีความรักประจักษ์ใจ

เพียงสบตาพาคร้ามวาบหวามจิต
เกิดนิมิตบ้างเหม่อมีเผลอไผล
มานลอยเลื่อนเปื้อนยิ้มอิ่มทรวงใน
นานแค่ไหนที่เราจะเคล้าเคียง

มาวันนี้มั่นนักรักเธอแน่
มอบดวงแดแผ่ให้มิบ่ายเบี่ยง
ฉันรักเธอ-เธอรักฉันนั้นพอเพียง
รักร้อยเรียงประดับจนคับทรวง

หวานแสนหวานตาลอ้อยยังด้อยค่า
ปลื้มแสนปลื้มห่างตาพาแหนห่วง
รักแสนรักรักล้นท้นแดดวง
กาลเลยล่วงชายชาชินหวานบินจร


ดิน

[นันทนที]

หวานรัก หวานล้ำ ตรึงจิต
คนึงคิด สุขล้ำ หอมหวล
ชื่นกลิ่น หวานซึ้ง รัญจวน
ดุจมวล บุปผา มาลัย
กาลผ่าน รสหวาน จางจืด
เย็นชืด ไร้รส พิศมัย
ไร้กลิ่น หอมหวล ตรึงใจ
ดุจแกง ทิ้งวาง ค้างคืน
นานไป รสจืด กลับขม
ยากอม ยากกลืน สุดขืน
กลิ่นช่าง หวานอม ขมกลืน
เฝื่อนลิ้น สุดเกิน พรรณนา

[D]

อยากเป็นเพื่อนสนิทคอยชิดใกล้
เธอมีใครไหมจ๊ะ"นที"จ๋า
"ดิน"จะคอยกล่อมเห่ยามเหว่ว้า
เบื่อขี้หน้า"มุนีฯ"อยากหนีไกล

ขอมีเธอเป็นเพื่อนเยือนคลายเหงา
ฉันนี้เฝ้าคอยอยู่เธอรู้ไหม
หวังเคียงข้างสักหนคนรู้ใจ
หากว่าใช่ละก็ขอตอบมา

"ดิน"

[muneenoi]

หนุ่มหล่อใกล้ไม่สนคนใจแคบ
คนไกลแอบส่งซิกระริกหา
เขาแค่ผ่านล่องเรือเผื่อจับปลา
เธอผวาคว้าแขนแบนคนใกล้

เบื่อขี้หน้าขี้ตาอย่าเพิ่งเบื่อ
สำรองเผื่อชอกช้ำน้ำตาไหล
หากเขาเมินเหลือพี่ที่ห่วงใย
ยามร้องไห้ใครปลอบตอบหน่อยเธอ

เมื่อมิชอบ"มุนี"อยากหนีห่าง
ก็เชิญนางรีบไปใคร่เสนอ
อย่ามัวส่งตาหวานขานละเมอ
ช้าอีกเออถีบส่งลง "นที"

 

"มุนีน้อย"

[D]

เออ..ก็ใช่ใครจะรักพ่อนักเทศน์
ชอบหาเหตุคิดค้นบ่นจู้จี้
ฉันเบื่อครูพระเณรเถรและชี
มาดผู้ดีก็มิเฝ้าเอาทำพันธุ์

ว่าฉันไม่รักเธอ เออ...ก็ใช่
ก็แล้วใครกันเหวยชอบเย้ยหยัน
ดูถูกสาวกล่าวหาสารพัน
พอเริ่มหันทางอื่นไหงขื่นเคือง

ฉันก็คนนะพี่มีหัวจิต
อยากใช้สิทธิ์คบชายหมายฟูเฟื่อง
"มุนีน้อย"โจษจันกันทั่วเมือง
ลาแหล่วเด้อ เธอประเทืองนี่เรื่องจริง

"ดิน"

[muneenoi]

อย่าได้เชื่อข่าวลือที่ถือปด
เรื่องทั้งหมดหลอกลวงเป็นห่วงหญิง
เขาแค่กุกันท่าอย่าประวิง
"มุนีน้อย"แมนซิงปิ๊งทั้งดวง

เธอช่างเลือกจึงต้องครองทึนทึก
เนาสะอึกบนคานกาลเลยล่วง
ยากจะหาชายใดมอบใจควง
วอนพุ่มพวงคิดใหม่ใช้ปัญญา

ครูก็ดีบอกให้ไยมิชอบ
ทำข้อสอบตอบโจทย์ประโยชน์หา
ยิ่งข้อสอบหัวใจใช้วิชา
ทุกเวลาเก่งสอนเธอนอนฟัง

ยิ่งพระเก่าโสภีฤดีผ่อง
สึกมาครองฆราวาสจงคาดหวัง
เป็น"บัณฑิต"หรือ"ทิด"ประสิทธิ์ดัง
ย่อมเปล่งปลั่งใจซื่อถือสัจจา

ทรงธรรมะธัมโมมิโป้ปด
ยามรันทดเทศน์ปลอบมอบห่วงหา
ยิ่งยามรักหนักแน่นแผ่นศิลา
ตราบชั่วฟ้าประจักษ์รักเพียงเธอ

จะเลือกเพชรหรือหินดินทรายกรวด
จงสำรวจใจนางวางเสนอ
หากเลือกผิดทั้งชาติอนาถเจอ
แล้วจะเพ้อหาคนซื่อคือ"มุนีฯ"

 

"มุนีน้อย"