ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ชลนา ทิชากร]

คำว่ารัก ภักดี มีความหมาย
มันมากมาย หลายหลาก ยากจะเอ่ย
คนที่เรา เฝ้าฝัน เท่านั้นเอย
จึงจะเปรย เผยคำ พร่ำวาจา

เพราะรักเธอ เพ้อพร่ำ คำคำนี้
เผยวจี มีใจ ใฝ่ฝันหา
จึงเอ่ยคำ พร่ำวจี นี้ออกมา
ปรารถนา ว่ารัก ปักดวงใจ

มองดาวเดือน เคลื่อนคล้อย ลอยล่องฟ้า
แสงจันทร์จ้า ฟ้าพราว ดาวไสว
ขอยอมตน บนบาน ผ่านเทพไท้
ด้วยครั่งใคร่ ใฝ่ภักดิ์ รักยุพิน

คำว่ารัก ปักใจ ใฝ่ฝันหา
ดังฝูงปลา หาแต่ กะแสสินธุ
มอบใจภักดิ์ รักไว้ ในดวงจินต์
ตราบชีวิน สิ้นสลาย  หายใจเป็นเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/R0z_yJy8UKs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/R0z_yJy8UKs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Prapacarn ❀]

อยากเป็นใครคนนั้น..เธอฝันหา
เป็นคนที่เธอบอกว่า รักเสมอ
คนที่เธอผูกพันฝันละเมอ
ที่เธอเพ้ออ้อนคำ..พร่ำรำพัน
 
เธอฝันถึง..คนนั้น ฉันหรือเปล่า
รักที่มีให้เขา..เธอยึดมั่น
สุดฟากฟ้า..ฝากใจมาให้กัน
หัวใจฉัน  กระซิบสั่ง..ว่ายังคอย
 
♥ Sam ♥

[ชลนา ทิชากร]

ฉัน คะนึง ถึงเธอ เสมอมา
อยาก ดั้นฟ้า ฝ่าไป ใจละห้อย
ไป ให้ถึง ซึ่งฝัน หวั่นเลื่อนลอย
หา คนคอย น้อยใจ อยู่ไกลกัน
 
เธอ อยู่ไหน ไกลกัน หวั่นใจนัก
สุด ที่รัก ภักดี ที่ใฝ่ฝัน
ขอบ ฟ้ากว้าง ทางไกล ใจผูกพัน
ฟ้า ขวางกั้น ฟันฝ่า ไปหาเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/y6Lg9kZfITU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/y6Lg9kZfITU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[พ.พิมพา]

ฝาก..คำหนึ่งซึ้งนักรักรู้อยู่
ใจ..เฝ้าดูยามห่างอย่างไม่เผลอ
ใน..ขอบฟ้ารางเลือนเหมือนไม่เจอ
ฝัน..ละเมอถีงกันทุกวันคืน

วาริน
๒๖/๗/๕๗

[สะเลเต]

"รักนะ"คำนี้ที่ใจได้แต่ถาม    เป็นนิยามหรือกรรมคำหยิบยื่น
ขอจริงใจเหลือเหลือเบื่อทวงคืน  หากเธอฝืนพูดเล่นถือเป็นกรรม

ให้เธอคิดจิ๊ดนึงถึงคุณค่า  ขอเป็นคำกริยา..คราเพ้อพร่ำ
รู้คำแปลแน่นอนก่อนกระทำ   กลัวเจ็บช้ำกล้ำกลืนฝืนรักนั้น

"รัก"เธอไม่รู้ซึ้งถึงความหมาย  เมื่อถึงจุดสุดท้ายกลายเป็นฉัน
รักที่เธอเผลอมอบตอบแทนกัน  ความสำคัญนั้นถอยลดน้อยไป

อย่าให้ฉันรับกรรมเพราะคำนี้   พูดตอนที่ใจเธออาจเผลอไผล
ขาดกริยาแสดงออกบอกจากใจ   ควรเก็บให้ใครอื่น..อย่าฝืนเลย

---สะเลเต---

[ชลนา ทิชากร]

ฝาก..คำหนึ่งซึ้งนักรักรู้อยู่
ใจ..เฝ้าดูยามห่างอย่างไม่เผลอ
ใน..ขอบฟ้ารางเลือนเหมือนไม่เจอ
ฝัน..ละเมอถีงกันทุกวันคืน

วาริน
๒๖/๗/๕๗

ส่ง ความฝัน  ฉันไป ในนภา
ฝัน ใฝ่หา ฟ้าพราว ดาวดาษดื่น
ฝาก ใจฝัน หวั่นนัก รักคลายคืน
ใจ เป็นอื่น ขื่นขม ระทมทรวง

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/Y4fQ34qV72A&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Y4fQ34qV72A&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ชลนา ทิชากร]

"รักนะ"คำนี้ที่ใจได้แต่ถาม    เป็นนิยามหรือกรรมคำหยิบยื่น
ขอจริงใจเหลือเหลือเบื่อทวงคืน  หากเธอฝืนพูดเล่นถือเป็นกรรม

ให้เธอคิดจิ๊ดนึงถึงคุณค่า  ขอเป็นคำกริยา..คราเพ้อพร่ำ
รู้คำแปลแน่นอนก่อนกระทำ   กลัวเจ็บช้ำกล้ำกลืนฝืนรักนั้น

"รัก"เธอไม่รู้ซึ้งถึงความหมาย  เมื่อถึงจุดสุดท้ายกลายเป็นฉัน
รักที่เธอเผลอมอบตอบแทนกัน  ความสำคัญนั้นถอยลดน้อยไป

อย่าให้ฉันรับกรรมเพราะคำนี้   พูดตอนที่ใจเธออาจเผลอไผล
ขาดกริยาแสดงออกบอกจากใจ   ควรเก็บให้ใครอื่น..อย่าฝืนเลย

---สะเลเต---

รักนะย้ำ คำนี้ พี่ขอบอก      เป็นทางออก บอกใบ้ ใจเฉลย
ขอความรัก ภักดี ที่เปรียบเปรย      จึงเอื้อนเอ่ย เผยคำ พร่ำวาจา

ให้เธอเห็น เป็นจริง สิ่งที่พูด      ขอพิสูจน์ พูดไป ใช่มุสา
รู้ความหมาย หลายหลาก จากอุรา      กลัวนักหนา ถ้าเฉย ไม่เอ่ยคำ

รักยอมรู้ อยู่ว่ารัก ปักดวงใจ      เมื่อยามได้ ใกล้ชิด จิตชุ่มฉ่ำ
รักเพียงเธอ เลอค่า น่าจดจำ      ความหมายนำ ย้ำเตือน ไม่เชือนแช

อย่ากลัวกรรม จำไว้ ไม่หลอกหลอน      พูดแน่นอน ตอนไหน ใจรักแน่
ขาดเธอเหงา เศร้าระกำ ช้ำดวงแด      ควรเหลียวแล แต่ฉัน อย่าหวั่นใจ

                                ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/1UHqNbBY1xk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/1UHqNbBY1xk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไพร พนาวัลย์]

รักนะจ๊ะเด็กโง่มิโป้ปด
รักจนหมดดวงแดมีแต่ให้
ขอเพียงเธอเมตตาอย่าทิ้งไป
แม้ห่างไกลหลายวันยังมั่นคง

รักนะจ๊ะเด็กง่อยจงคอยท่า
ขอเธออย่ากั้นกางนะนางหงส์
อยู่กับเหย้าเฝ้าเรือนอย่าเลือนลง
จะซื่อตรงต่อเธอทุกนาที

รักนะจ๊ะคนงามยามบอกเล่า
อย่าติดตามดั่งเงารักเรานี่
เป็นตาบอดสอดรู้มิสู้ดี
รักของพี่แน่นอนดั่งท่อนซุง

รักนะจ๊ะเด็กใบ้ด้วยใจซื่อ
จงเชื่อถือศรัทธาอย่ามายุ่ง
จงสงบดวงใจไม่แต่งปรุง
จะเรืองรุ่งพุ่งแรงตอนแต่งงาน

ขอเพียงเจ้ามีครบทั้งสี่ข้อ
พี่จะขอเทิดทูนพูนกิ่งก้าน
ยกขึ้นหิ้งบูชาอย่ารอนราน
ดั่งบัวบานหน้าพระนะคนดี

ไพร พนาวัลย์
 

[D]

บังเอิญ"ดิน"ไม่โง่แถมโก้เก๋
เป็นหญิงเท่เกินใครเห็นไหมนี่
เนื้อหนังไม่หย่อนยานสาวพันปี
ซ้ำยังมีเงินทองกองเป็นตัน

ใครจะโง่ โง่ไปไม่ยุ่งเกี่ยว
เดินโฉบเฉี่ยวคักคึกตึกใหญ่นั่น
หลากเพื่อนฝูงพราวพริ้มยิ้มทั้งวัน
บ้านของฉันสวยจังหลังคาแดง

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

ขอ ขออยู่ด้วยคนได้ไหมเธอ
ชอบจริงเออ มุงดีด้วยสีกะสัง
คราลมโกรก ฝนตก คงเสียงดัง
ฟังซิฟัง คล้ายกลองก้องกังวาน

ฉันร่ายรำ ทำเพลงเก่งด้วยนะ
แล้วฉันจะห่อโหมประโคมหวาน
เธอนอนหลับพับตาพาสำราญ
ใครรำคาญไม่กลัวช่างหัวมัน

ห้องนอน สีชมพูดูน่ารัก
มีหมอนถักคนกอดว่า ยอดขวัญ
มือทาบอกต๊กกะใจไฟดับพลัน
เกิดเสียงสั่นเต้นรัวกลัวผีเรือน

ควานไม้ขีดก้มมุดจุดเทียนไข
ตัวอะไร ขาวจั๊วะ ยืนยิ้มเจื่อน
แค่นี้พอ ต่อไป ไม่มาเยือน
บอกกับเพื่อนบ้านนี้ ผีสาวเฮี้ยน

 

รพีกาญจน์

[D]

ต๊กกะใจไวโลดโดดขี่หลัง
เผ่นหน้าตั้งผีกวนมาป้วนเปี้ยน
พาน้องออกเร็วไวไปที่เตียน
เดี๋ยวผีเหี้ยนน่ากลัวหัวใจวาย

ไฟก็ดับจับทางไปข้างหน้า
โธ่พี่จ๋าไยเทินเดินก้นส่าย
ร้อยกว่าโลใช่มากน้ำหนักกาย
บอกว่ารักจะตายไหงอ่อนแอ

"ดิน"

[D]

ขอเพียงเจ้ามีครบทั้งสี่ข้อ
พี่จะขอเทิดทูนพูนกิ่งก้าน
ยกขึ้นหิ้งบูชาอย่ารอนราน
ดั่งบัวบานหน้าพระนะคนดี

ไพร พนาวัลย์
 

เจอะแล้วหละเนื้อคู่ดูพื้นฐาน
คำเอ่ยขานอย่างหวังครบทั้้งสี่
หากหมายไว้ครอบครองต้องคนนี้
"ดิน"นั้นมีดีถ้วนควรไตร่ตรอง

หนึ่งเนื้อนุ่มนวลเนียนเปลี่ยนเซลผิว
เรื่องฝ้าสิวหายพลันนั่นข้อสอง
สามงามสมผมเผ้าดอกเลาทอง
สี่รับรองแก่ไวเลือกไหมคะ...?

"ดิน"

[muneenoi]

 

หนึ่งเนื้อนวลชวนหลงบ่งเนียนน้อง
ส่วนข้อสองสดใสไร้สิวกระ
สามผมขาวสี่แก่ไวไร้พันธะ
สี่ข้อจะมัดใจไม่แดเดียว

"มุนี"เลือกทันใดไม่รอช้า
เฝ้าตามหามานานสังขารเหี่ยว
ได้อารมณ์อสุภะประเหมาะเชียว
มิต้องเที่ยวเสาะหาป่าช้าไกล

โยนิโสอนิจจังหวังครานี้
ดวงฤดีอาจปลงสิ้นสงสัย
วอน"ดิน"รีบหอบผ้ามาไวไว
กลัวยายไซร้เป็นลมก่อนสมปอง

 

"มุนีน้อย"

[D]

มนสิการในใจใคร่ครวญแล้ว
ขอเผ่นแผล็วละตัวฉันกลัวม่อง
เกรงเธอเป็นเณรถึกฝึกทดลอง
จับนวลน้องขึ้นเตาย่างเผาไฟ

ข่าวว่าโฉดทมิฬเหี้ยมหินนัก
อ้างเอารักบังหน้าหมาหยอกไก่
มีความลับคับคั่งฝังภายใน
จริงหรือไม่ตอบมาช้าเจอดี 

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

รักนะจ๊ะเด็กโง่มิโป้ปด
รักจนหมดดวงแดมีแต่ให้
ขอเพียงเธอเมตตาอย่าทิ้งไป
แม้ห่างไกลหลายวันยังมั่นคง

รักนะจ๊ะเด็กง่อยจงคอยท่า
ขอเธออย่ากั้นกางนะนางหงส์
อยู่กับเหย้าเฝ้าเรือนอย่าเลือนลง
จะซื่อตรงต่อเธอทุกนาที

รักนะจ๊ะคนงามยามบอกเล่า
อย่าติดตามดั่งเงารักเรานี่
เป็นตาบอดสอดรู้มิสู้ดี
รักของพี่แน่นอนดั่งท่อนซุง

รักนะจ๊ะเด็กใบ้ด้วยใจซื่อ
จงเชื่อถือศรัทธาอย่ามายุ่ง
จงสงบดวงใจไม่แต่งปรุง
จะเรืองรุ่งพุ่งแรงตอนแต่งงาน

ขอเพียงเจ้ามีครบทั้งสี่ข้อ
พี่จะขอเทิดทูนพูนกิ่งก้าน
ยกขึ้นหิ้งบูชาอย่ารอนราน
ดั่งบัวบานหน้าพระนะคนดี

ไพร พนาวัลย์
 

รักนะจ๊ะ คะพี่ คนดีขา
น้องตอบช้า มาสาย อายจังพี่
ติดธุระ ปะปัง งานยังมี
ขอโทษที ที่มา ช้าเกินไป

รักนะจ๊ะ คะพี่ ที่รักจ๋า
ไม่เห็นหน้า พาเหงา เศร้าหวั่นไหว
กลัวรักชืด จืดจาง เพราะห่างไกล
ยากจะไป ใกล้ชิด คิดถึงจัง

รักนะจ๊ะ คะพี่ ที่ห่วงหา
ตะวันลา ฟ้ามัว กลัวผิดหวัง
อยู่ไกลกัน หวั่นนัก รักภินท์พัง
ดาวสะพรั่ง นั่งมอง หมองอุรา

รักนะจ๊ะ คะพี่ อยู่ที่ไหน
ดาวไสว ใสสว่าง กลางเวหา
จันทร์คืนแรม แซมดาว พราวนภา
มองดารา ฟ้าเทา เหงาดวงใจ

รักนะจ๊ะ คะพี่ น้องมีครบ
พี่เคารพ ซบหน้า บูชาไหว้
อายุน้อง ต้องสั่น พลันจากไป
พี่รักใคร ไหนกัน วันน้องตาย

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/cAgNxlEX7y0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/cAgNxlEX7y0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[muneenoi]

มนสิการในใจใคร่ครวญแล้ว
ขอเผ่นแผล็วละตัวฉันกลัวม่อง
เกรงเธอเป็นเณรถึกฝึกทดลอง
จับนวลน้องขึ้นเตาย่างเผาไฟ

ข่าวว่าโฉดทมิฬเหี้ยมหินนัก
อ้างเอารักบังหน้าหมาหยอกไก่
มีความลับคับคั่งฝังภายใน
จริงหรือไม่ตอบมาช้าเจอดี 

"ดิน"

 

เนื้อสดย่างบนเตาก็เข้าท่า
กลิ่นมังสาคงหอมไม่ย้อมสี
ถึงเนื้อแก่หยาบนิดเธอคิดพลี
มอบ"มุนี"มิขัดในศรัทธา

มิใช่เณรเถรถึกเธอนึกหวั่น
อดีตนั้นนิดนิดมิผิดฝา
ชอบพินิจติดตังสังขารา
ตามป่าช้าเผาศพพบประจำ

ตอนเป็นเณรวัยรุ่นวุ่นใจนัก
หวังหักรักหักหลงตรงงามขำ
แถวบ้านนอกคอกนาป่าระกำ
เผาศพทำเป็นเพิงเชิงตะกอน

ยังไม่ค่อยมีเมรุเช่นบัดนี้
เวลาที่ญาติศพจบกิจถอน
หลังเวลาสายัณห์ตะวันรอน
เราก็ย้อนไปดูให้รู้จริง

ต่างพลิกศพไม้จิ้มทิ่มเข้าปอด
ดังหมี่ทอดฉู่ฉี่ซากผีสิง
ทั้งตับไตไส้สมองกองนุงนิง
พินิจอิงไตรลักษณ์สู่หลักปลง

ทำอยู่นานหลายครั้งหวังศึกษา
นอกตำราได้ผลจนคลายหลง
กลางคืนเข้าป่าช้าสิกขาตรง
อานิสงส์จากศพสงบใจ

หลังจากนั้นเรื่องนี้จึงหนีห่าง
ศึกษาต่างปอตรีที่เมืองใหญ่
ปิดเทอมมามุ่งตรงสู่พงไพร
ด้วยนิสัยปัจเจกเฉกโยคี

เป็นพระหนุ่มใจแกร่งแรงไม่หมด
บางครั้งอดสามวันมิฉันถี่
ปัจจุบันไม่แก่แต่ขอที
ห่างนานปีสังขารมารผจญ

ยังคิดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
อยากจะย้อนเวลามาฝึกฝน
ครั้งธุดงควัตรขัดเกลาตน
หากกิจพ้นวันนี้ไม่รีรอ

"ดิน"จะมาให้ไวอย่าใจเสาะ
จะได้เคาะสนิมอิ่มใจหนอ
เนื้อนิ่มนิ่มชำแหละแหวะดูพอ
แล้วก็ห่อถุงดำไว้อำพราง

 

"มุนีน้อย"

[D]

ปุ๊กาด ปุ๊กาด...ตอนนี้"ลุงไพรฯ" คอมเจ๊ง.....

************************

ขออำลาบ้านกลอนมิออนแล้ว
จำจากแจวคราวนี้ต้องหนีห่าง
ขืนอยู่ไปดวงดับคงอับปาง
"มุนีฯ"วางยาแน่แท้แผนการณ์

กลัวหลงมนต์กลไกไว้ใจยาก
เอ่ยคารมชมฝากหลากคำหวาน
คุณไสยใส่ปุ๊บปั๊บจับดวงมาน
เสกสดับขับขานจารตัดตอน

เตือนเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ผ่านพบ
อย่าได้คบเดี๋ยวฉาวข่าวกระฉ่อน
ท่าน"มุนีฯ"เวทย์ขลังพึงสังวรณ์
ระวังก่อนเป็นศพจบชีวา

ส่วนตัวของ"ละอองดิน"ขอผินหนี
อยู่เหนือกับอ้าย"รพีฯ"จะดีกว่า
หรือจะไปเมืองลพพบ"ไพรพนาฯ"
เปลี่ยนสกุลดีไหมหว่า..."ทิชากร"

ไปทางไหนดีใจเลือกไม่ถูก
ให้พันผูกกับชายวุ่นวายว่อน
เลือกคนนี้คนนั้นนั่นคงงอน
ชายบ้านกลอนอ้อนใครดี"มุนีฯ"ไม่เอา 

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

เสกคาถาอาคมก้มหลังค่อม
เดินท่อมท่อมร้านเจ๊กซื้อเหล็กเก่า
เจอครั้งท้ายปลายปีที่พะเยา
นั่งกินเหล้าล่องแพที่แม่ริม

ห่มอาภรณ์ซ่อนตัวสีมัวคล้ำ
สวมแว่นดำบังตาท่ากรุ่มกริ่ม
เขินเอียงอายถ่ายรูปจูบไอติม
แสยะยิ้มฟันหายหลายซี่บน

พางุนงงสงสัยใครกันนะ
หรือเณรพระเฒ่าเถรเทสถล
เทพจุติมิมิตจิตวกวน
หนีผ่านพ้นข้ามฟากจากสวนปรุง

ดูคลับคลาอาตือถืออีโต้
ชั่งกิโลหยิบมันหมูใส่ถุง
คล้ายแปะอ้วนสวนถ่านสานกระบุง
เปลือยเปล่าพุงหนังเหี่ยวเตี่ยวสะดอ

ผมหยิกหยักมัคนายกเดิมตกยาก
มีเงินฝากมากมาย ธกส.
หรือหลวงตาลากุฏีเมื่อปีจอ
ร่างหลุดหล่อหัวล้านบานนคร

ยามโชติช่วงดวงเฮงให้เร่้งรีบ
ชายตามจีบปุ๊บปั๊บจับไว้ก่อน
ขืนซิ่งซากจากไปไร้อาวรณ์
จบแน่นอนสิ้นหวังนั่งบนคาน

 

รพีกาญจน์

[D]

บรรยายซะเห็นภาพวาบหวามจิต
มิอยากคิดมากไปใจชักย่าน
กลัวเขาเหี้ยนหมดงามจามกบาล
ซะด้วยขวานเป็นแน่ ย่างแผ่ตาย

อย่าเสือกไสไล่ส่งน้องลงเหว
ฝ่าเพลิงเปลวเลยหนอขอเถอะอ้าย
เห็นน้องนี้ค่าเปล่าเท่าเม็ดทราย
ไร้ความหมายที่อยู่พอรู้ทัน

เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยไม่รักแล้ว
ลาอ้ายแก้วตรงนี้พอทีฉัน
จะให้เลือก"มุนีฯ"มิมีวัน
ขอโดดน้ำลงขันบั่นชีวี

"ดิน"

[muneenoi]

 

โดดน้ำตายดับจิตปลิดชีพม้วย
ศพไม่สวยบอกให้ได้เป็นผี
ขึ้นอืดลอยเหนือน้ำยามราตรี
ตัวเขียวปี๋เท่าโอ่งตายโหงเฮี้ยน

แต่มาหา"มุนี"มีทางรอด
แค่จับทอดปิ้งย่างร่างเสถียร
อาจกรีดนิดผิวหนังยังพอเนียน
อาจารย์ใหญ่ไม่เพี้ยนเปลี่ยนรูปทรง

ฆ่าตัวตายยิ่งบาปทราบกันทั่ว
กรรมติดตัวหลายชาติอนาถหลง
ถึงนรกหมกไหม้ด้วยใจจง
เวรนำส่งชดใช้ไปอีกนาน

ส่งข่าวถึง"รพีฯ"ที่อยู่เหนือ
จับ"ดิน"เผื่อให้ด้วยช่วยประสาน
หากว่าเธอไปหาพร้อมลางาน
เดี๋ยวจะผ่านไปรับกลับใช้เวร

 

"มุนีน้อย"