เมื่อหมดรัก สิ้นเยื่อใย ไม่เหลือแล้ว
ไร้วี่แวว จะคืนกลับ มารับฉัน
ไม่เป็นไร หรอกกานดา ไม่ว่ากัน
ให้เธอนั้น จงโชคดี ทางที่เดิน
คำตัดสิน ฉันเคารพ จบคือจบ
การเลิกคบ สัจธรรม จำห่างเหิน
เคมีเรา ไม่ตรงกัน มันจึงเกิน
คำเชื้อเชิญ จากความเศร้า ก้าวเข้ามา
ใช่อยากเป็น เหมือนพระเอก เฉกเช่นหนัง
ภาพลักษณ์ดัง เป็นคนที่ ดีเลิศหนา
แต่การเหนี่ยว หรือฉุดรั้ง ขังกายา
ใช่ปัญหา จะถูกแก้ แต่เพิ่มพูน
สู้ฉันจำ ว่าครั้งหนึ่ง เคยซึ้งรัก
แม้อกหัก แต่ความลับ ไม่ดับสูญ
ภาพความจริง แม้ไม่เห็น เล็กเป็นจุล
คูณด้วยศูนย์ แต่ไม่หาย กลายเป็นไอ
เพราะความรัก คือสิ่งดี และมีค่า
อยู่ที่ว่า เราจะเลือก จากเปลือกไหน
แม้ช้ำชอก ไม่สมหวัง เหมือนตั้งใจ
ขอจำไว้ แต่ด้านดี สิ่งที่มอง
