เผื่อ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
21 พฤศจิกายน 2024, 10:29:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เผื่อ  (อ่าน 2780 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 กรกฎาคม 2014, 07:13:PM
suwicha
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 53
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 20



« เมื่อ: 20 กรกฎาคม 2014, 07:13:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อมิอาจวาดหวังดังเก่าก่อน
ก็จำจรจากลามิช้าเฉื่อย
ปล่อยหัวใจดวงนี้ที่เปล่าเปลือย
ให้ล่องเรื่อยห้วงกาลธารชีวิต

แค่เสียดายมิได้เอ่ยเหมือนเคยกล่าว
ก่อนสัมพันธ์จักร้าวคราวเปลื้องปลิด
แม้คำลาหาได้เอ่ยเลยสักนิด
ก็สิ้นสิทธิ์ในรักที่หักคา

และเส้นทางระหว่างใจยิ่งไกลห่าง
หนแห่งทางลอยเลือนเหมือนลิบหล้า
หรือจะเป็นเพราะสวรรค์ผู้บัญชา
จึงเกินไขว่มือคว้าหารักคืน

เหลือรอยช้ำย้ำเยือนไว้เตือนจิต
ราวศรพิษปักตรึงถึงสะอื้น
ถึงรักแน่แต่อย่าหวังจะยั่งยืน
เผื่อรักกลายเป็นอื่นมิขื่นใจ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 กรกฎาคม 2014, 04:42:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2014, 04:42:PM »
ชุมชนชุมชน


เมื่อมิอาจ วาดหวัง ในครั้งนี้
ก็ยินดี เดียวดาย จะตายไหม
ครองความโสด โทษทัณฑ์ นั่นเป็นไร
ต้องภูมิใจ ซิเรา ไยเศร้าทรวง

ปล่อยหัวใจ ล่องลอย ซะหนอยแน่
หาทางแก้ ก่อนกาล เจอคานพ่วง
ปลอบใจตน ทนช้ำ ย้ำหลอกลวง
ทุกข์ทั้งปวง ปีนป่าย หลายหมื่นวัน

มองเส้นทาง ยาวไกล เกินไขว่คว้า
มองข้างหน้า วับแวม เติมแต้มฝัน
มองขณะ ชั่วครู่ รู้เท่าทัน
ไยหวาดหวั่น ขันธ์ห้า ทุกนาที
พันทอง
๒๑/๗/๕๗
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s