ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อ่านกลอน]

พรมลิขิตทำให้เรามารักกัน

แล้วพรมลิขิตทำให้เราเลิกกันใช่ไหม

หรือเป็นเพราะตัวเราเองทั้งคู่


น้ำตา...แก้ปัญหาไม่ได้

แต่น้ำตาทำให้เรา

ตาสว่างเห็นอะไรชัดขึ้น


เวลาที่เรารักใครสักคน!

เราชั่งดู อ่อนหวาน ใจดี เหมือนนางฟ้า

เวลาที่เราเกลียดใครสักคน!

เราชั่งดู น่าเกลียด น่ากลัว เหมือนนางมารร้าย


เสียใจ เมื่อถูกแย่งคนรักไป

แต่จงดีใจที่ไม่ได้แย่งคนรักใคร


ความรักเป็นอมตะไม่มีวันตาย

การลาจากเลิกลาก็เป็นนิรันดร์เฉกเช่นเดียวกัน


คำพูดของคนโกหก

ก็ไม่ต่าง

"น้ำเน่า" ที่ส่งกลิ่นเหม็นและสกปรก


คนที่รอแต่ความหวัง

ก็เหมือน

รอฝนตกกลางทะเลทราย


สายน้ำ..ไม่เคยไหลย้อนกลับ

เหมือนฉันที่ไม่มีวันหวนกลับมาหาเธอ


ความรัก-ความหลง

ต่างกันเพียงแค่

เส้นบางบางที่กั้นอยู่นิดเดียว



เรารักใครสักคน!

เราใช้อะไรตัดสินใจ

สมอง หรือ หัวใจ



เวลาเจอคนเสียใจเขาอาจไม่ต้องการคนปลอบใจ

แต่เขาต้องการคนที่รับฟังและระบายความรู้สึก



เวลาปลูกต้นไม้เราหวังอะไร?

หวังให้ต้นไม้เติบโตและงอกงามเพราะดูแล

หรือแค่ปลูกเล่นเล่นไม่นานก็เบื่อ!แล้วปล่อยให้มันตายไป

[ดาว อาชาไนย]

มิใช่พรหมลิขิตหรอก ที่ทำให้เรามาพบกัน

เพราะพรหมมีเมตตา กรุณา

ไม่ทำให้ใครต้องเสียใจหรอก

แต่เป็นเพราะความไม่เจตนาของทั้งคู่  (ที่ไม่ใช่เรา)


เราตาสว่างโดยไม่ต้องอาศัยน้ำตา

ความรักทำให้ตาบอด  แต่เป็นตาบอดสี  จึงทำให้เห็นผิดเพี้ยนไป

ใช่..เวลาที่เรารักใครสักคน  เราเห็นเธอใจดีดุจนางฟ้า

แต่เวลาเธอแปรเปลี่ยนไป

เราไม่เห็นเธอเป็นนางมารร้าย

แต่เห็นใจที่เธอได้สมหวัีง  เติมสิ่งที่ขาดในชีวิตให้เต็ม


เป็นโอกาสของคนอื่นมากกว่า  และเป็นโอกาสของเธอด้วย

เธอไม่มีเจตนาทำร้ายใจเรา

เป็นความเขลาของเราเอง ที่ไม่เฉลียวใจว่าเราเป็นเพียงตัวสำรองเท่านั้น

[สะเลเต]

[ดาว อาชาไนย]

เพราะวันจันทร์มาช้ากว่าวันศุกร์ตั้งสามวัน
และเมื่อมีจันทร์ ดาวกํอับแสงไป
ใครที่เคยคอยดาวก็จะไม่คอยดาวอีกต่อไป