ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

กลับมาเยือน เพื่อนพ้อง ทั้งน้องพี่
ณ ที่นี่ มีรัก มีนักฝัน
ร่วมเรียงร้อย ถ้อยรส บทประพันธ์
มาช่วยกัน ปันสุข ทุกบทกลอน
คิดถึงมาก จากใจ ใช่มุสา
ยากสรรหา คำใด ในอักษร
ความใฝ่ฝัน วันหนึ่ง จึงขอพร
กลับบ้านกลอน วอนไหว้ จนได้มา


พิมพิลาไลย

[panthong.kh]

เมื่อว่างเว้น แวะเวียน มาเขียนอ่าน
ต่อกลอนกานท์ มานไหว ใจห่วงหา
แหย่หยอกเย้า หยิกบ้าง บางเวลา
ตามประสา สัมพันธ์ มั่นฤดี

มีมากมาย หลายหลาก ฝากมาอ้อน
น้ำคำต้อน ตอนต้น ดลวิถี
เพื่อนพี่พ้อง พึ่งพิง อิงแอบมี
จ้องจอแจ ชะแง้งี้ ที่บ้านกลอน
พันทอง
 

[Thammada]

พันธนาภาระล้วนหลายหลาก
ต่างคนยากยุ่งแยกบ่าแบกขอน
หนักบ้างเบาเท่าทนบนทางจร
อยู่เย็นร้อนอย่างไรใจกวี

เขียนแค่คำ“คิดถึง”ก็ซึ้งซ่าน
แม้ไม่หวานมดดมคมกระบี่
มากน้อยทยอยเยือนเพราะเหมือนมี
เพื่อนน้องพี่ผูกพันวันเวลา

ธรรมดา

[สะเลเต]

บ้านอักษร

ณ ตรงนี้ที่เก่าเราเคยใกล้  ประตูใจเปิดรับกลับมาหา
ช่อไมตรีชูช่อรอ,ตั้งตา   เมื่อไหร่หนา?..แวะพักทักทายกัน

บ้านอักษรรอเธอ..เสมอนะ   เสร็จธุระผ่านมาเเวะหาฉัน
ละเลงป้ายอักษรซ่อนผูกพัน   เช่นวานวันอีกครั้งหวังวาดไว้

ประตูรั้วเปิดเสมอเธอเดินเข้า  ขื่อคานเสาแข็งแกร่งตบแต่งใหม่
ระบายฝันวันว่างสร้างจากใจ   จินตนาการกว้างไกลด้วยไมตรี

รั้วรักล้อมรอบด้านบ้านอักษร  โคลงกาพย์กลอนคอยนะ.ระบายสี
ทุกทุกคนคอยรับกลับครั้งนี้  คืนสู่บ้านลานกวี..สร้างงานคำ

---สะเลเต---

[เนิน จำราย]

กลับมาแล้วอย่าไกลไปไหนอีก  
ยามว่างปลีกจัดแจงทาแป้งร่ำ
ร่วมวงสนุกสุขสันต์ปันน้ำคำ      
แต่งลำนำกิ่งกานท์ประสานใจ

สิ่งละอันพันละน้อยนะคอยเสริม
ขาดตกเติมแต่งแต้มงามแย้มไสว
อนุรักษ์หลักการบ้านกลอนไทย
กระจายไปขัดเกลาเยาวชน

ฉันทลักษณ์หลักพิงอิงอุปมา
เกิดปัญญาแตกฉานบันดาลผล
บัวพ้นน้ำบานทั่วทุกมณฑล
แก้วกมลทุกดวงโชติช่วงแลฯ

เนิน จำราย

[yaguza]

แวะเวียนมา บ้านเก่า เราเคยอยู่
เข้ามาสู่ บ้านกลอน มานอนแผ่
คิดถึงอยู่ ทุกวัน ไม่ผันแปร
ก็เพียงแต่ เวลา มาไม่มี

มิเคยลืม สัมพันธ์ อันแนบแน่น
มิตรทั่วแดน ของยา อย่าหน่ายหนี
เคยตอบต่อ ข้อคำ ฉ่ำวจี
ทุกวลี มีค่า กว่าเงินทอง

 

.....ยากูซ่า......

[panthong.kh]

แวะเวียนวน ชนใคร ไยนอนแผ่
เหลือบเหลียวแล พี่ยา คนหน้าผ่อง
ไปอัพหล่อ หรือเปล่า เราแอบมอง
สุขสมสอง ต้องตา มาแต่ไกล

ยังคอยรอ ทุกวัน นะขวัญชื่น
ยามดึกดื่น ตื่นตระหนก อกสั่นไหว
สายสัมพันธ์ แน่นแฟ้น ถึงแก่นใจ
อย่าหนีไกล อีกนะ จะตามลุย
พันทอง
๑๕/๗/๕๗

[(ฟ้า) มารสุรา]

เมื่อมาแล้วอย่าแจวจรวอนโปรดอยู่
ยังมีผู้คิดถึงคำนึงหา
โอ้แม่ยอดขมองอิ่มพิมพิลา
มามะมาขับขาน ณ บ้านกลอน

ตกหลุมบ่วงล่วงสถานกานท์แห่งนี้
เสพกวีจุมพิตขีดอักษร
แจ้วจำนรรจ์พรรณนาสถาวร
เกาะกิ่งคอนอ้อนออดตลอดกาล

ฟ้า (มารสุรา)

[เนิน จำราย]

มารสุรามาด้วยช่วยกันสร้าง
หายเคว้งคว้างปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
เข้าพรรษาหาเหตุเทศกาล 
สืบผลทานหยุดสิ้นหมดกลิ่นเมา

ถือศีลห้าลาอบายเข้าใกล้สงฆ์ 
ธรรมดำรงเคียงคู่ทุกหมู่เหล่า
ร่วมปรองดองสามัคคีมีแต่เรา   
ไม่มีเขาต่อไปไทยร่มเย็น

เนิน จำราย

[ไพร พนาวัลย์]

กลับมาเยือน เพื่อนพ้อง ทั้งน้องพี่
ณ ที่นี่ มีรัก มีนักฝัน
ร่วมเรียงร้อย ถ้อยรส บทประพันธ์
มาช่วยกัน ปันสุข ทุกบทกลอน
คิดถึงมาก จากใจ ใช่มุสา
ยากสรรหา คำใด ในอักษร
ความใฝ่ฝัน วันหนึ่ง จึงขอพร
กลับบ้านกลอน วอนไหว้ จนได้มา


พิมพิลาไลย

กลับมาแล้วหรือเจ้าบ้านเก่าที่
รอคนดีมาเยือนเพื่อนรอท่า
หายไปไหนหลายปีลืมพี่ยา
ฝันเห็นหน้าทุกคืนแสนขื่นทรวง

ขอต้อนรับกลับบ้านนะลานเก่า
วันเคยมีสองเราเฝ้าหวงห่วง
ดั่งนกน้อยลอยไกลไร้พุ่มพวง
ใจพี่ร่วงโรยรามองหาพิม..(พิลาไลย)

ไพร พนาวัลย์

 

[พยัญเสมอ]

การกลับมาหลังจากพรากไปลับ
จึงย้อนกลับเยือนยินถิ่นสถาน
ที่เคยเนาเข้าออกนอกเรือนชาน
เคยเบ่งบานสุขสมรมณีย์

จากไปเพียงพักหนึ่งจึงย้อนหวน
มาทบทวนความหลังยังที่นี่
บ้านกลอนไทยพาใจสุขทุกเดือนปี
แลน้องพี่ยังอบอุ่นดังคุ้นเคย   

[ปู่ริน]

สุขภาพกาย  ปู่..ย่ำแย่แต่คิดถึง
หวนคะนึงครวญหานางมิวางเฉย
เข้าโรงหมอล่อหลายวันนะทรามเชย
วันเวลาล่วงเลยห่างหายไป

โรคเก๊าเก่า ..ทำเอาเรากะย่องกะแย่ง
ปวดเมื่อยล้าอ่อนเรี่ยวแรงสุดทนไหว
โรคความดัน..ดันทุรังปวดหัวใจ
ทำอย่างไรก็มิหายคิดถึงนวล

โรคคิดถึง..ชาวบ้านกลอนจึงย้อนกลับ
หลายเพลา..เกือบลาลับไปแต่สวน
อยู่บ้านใหญ่ I C U คงคร่ำครวญ
เห็นขบวน..ลูกหลานมาดู อยู่ข้างเตียง

สัจธรรมมนุษย์เรา..ก็เท่านี้
จงขยันมั่นทำดี..มีชื่อเสียง
กอยโกงกิน เลวสิ้นดี..คิดเอนเอียง
ความพอเพียง เลี้ยงครอบครัว ของตัวตน .

                  ริน ดอนบูรพา
                                         ๑๖ ก.ค.๕๗

[panthong.kh]

หายไวไว นะปู่ หนูคิดถึง
และอย่าพึ่ง เป็นไร ใจหมองหม่น
มาร่วมด้วย ช่วยฮา ประสาตน
เติมสุขล้น เต็มทรวง แสนห่วงใย

ไอซียู อย่าไป ไม่ดีดอก
จงรีบออก มาซะ อย่าเถลไถล
สาวบ้านกลอน อ้อนหา ว้าวุ่นใจ
กลับมาให้ ครื้นเครง บรรเลงกลอน
พันทอง
 

[พิมพิลาไลย]

กลับมาแล้วหรือเจ้าบ้านเก่าที่
รอคนดีมาเยือนเพื่อนรอท่า
หายไปไหนหลายปีลืมพี่ยา
ฝันเห็นหน้าทุกคืนแสนขื่นทรวง

ขอต้อนรับกลับบ้านนะลานเก่า
วันเคยมีสองเราเฝ้าหวงห่วง
ดั่งนกน้อยลอยไกลไร้พุ่มพวง
ใจพี่ร่วงโรยรามองหาพิม..(พิลาไลย)

ไพร พนาวัลย์

 

กราบลุงปรางค์ กลางใจ เป็นไงบ้าง

เพราะไม่ว่าง ห่างเร้น เป็นสนิม

ดั่งอาหาร จานจืด ชืดเกินชิม

งานของพิม นิ่มเนื้อ เหนือบรรยาย

อยากร่วมรอ ต่อกลอน อักษรศิลป์

เจอะงานหิน บินว่อน แทบนอนหงาย

หากไม่แกร่ง แข็งพอ รอวันตาย

หูตาลาย กายล้า เป็นบ้าบอ