ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

คุณความดีมีค่ากว่าความสวย
มีเงินรวย รวยน้ำใจ ไหนดีกว่า
ถึงรูปสวยรวยทรัพย์อับวิชา
ด้อยปัญญาค่าลดเกือบหมดงาม
๐
อันหน้าตาดูดีมีเสน่ห์
สวยหล่อเท่คนชมนิยมถาม
พอแก่กายหายสิ้นกลิ่นพิราม
เหี่ยวย่นตามเนื้อหนังต้องนั่งปลง
๐
แต่ความดีในใจไม่มีเหี่ยว
ไม่ซีดเซียวตามวัยใจประสงค์
แก่สังขารนานไปไม่ยืนยง
แต่ใจคงความดีไม่มีโรย
๐
ช่วงวัยรุ่นวุ่นนักรักใบหน้า
ปรารถนาหล่อสวยด้วยใจโหย
อนาคตลืมคิดสะกิดโพย
หน้าสวยโกยจากเราเข้าชรา
๐
หวังหล่องามตามนี้ก็ดีอยู่
แต่ควรคู่ใจงามอร่ามค่า
ถึงแก่งักศักดิ์ศรียังตีตรา
แก่เพียงหน้าใจหล่อ ขอหอมที

"มุนีน้อย"

 

[Prapacarn ❀]

ไม่ชอบคนรูปหล่อแซมขอบอก
เกรงช้ำชอก สาวหึ่ง..ตอมอึงมี่
ตกหลุมรักพี่ชายคนใจดี
ตาจะตี่ หน้าจะเหี่ยว..ไม่เกี่ยวใคร

ขอให้ใจสะอาด..มาดไม่เกี่ยง
ดำเป็นเหนี่ยง ม่อต้อ..ก็พอไหว
แต่ต้องมีคุณธรรมประจำใจ
ลื่นยิ่งกว่าปลาไหล..แซมไม่เอา

จะสูง.ต่ำ.ดำ.ขาว ยาวหรือสั้น.. ( แขน,ขา นะจ๊ะ..)
ทุกทุกวันเอาใจอย่าให้เหงา
ยามแซมงอน พี่ง้อ..พ้อเบาเบา
อย่างนี้เข้า ตำรา..หามาควง

แซมขอเลือกคนดี มีศีลห้า
เรื่องรูปร่าง หน้าตา ไม่ต้องห่วง
แม้นหล่อล่ำแต่ในหัวใจกลวง
จะจับล้วงกินตับแล้วสับทิ้ง

♥ แซมค่ะ.. ♥
 

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

 

...ชอบชายที่ เจ้าชู้ นะรู้ไหม
แต่หัวใจ ต้องปอง เพียงน้องหญิง
สุดหล่อดี เพียงไหน ไม่รักจริง
ก็โดนทิ้ง ก่อนแก่ อย่างแน่นอน...

...ชายเจ้าชู้ หว่านคำ ฉ่ำใจนัก
หากรู้จัก ทำให้ น้องใจอ่อน
เรื่องอื่น ค่อยว่ากัน เอาคั่นตอน
ขอเพียงคำ ออดอ้อน อย่าซ่อนใคร...

 ...อีกทั้งต้อง น่ารัก รู้จักคิด
อย่าทำผิด คึกคัก มีรักใหม่
เขาแอบมี กี่คน มิสนใจ
เพียงถ้าเห็น เมื่อไหร่ จะไม่ยอม...

รัตนาวดี
 

[ไพร พนาวัลย์]

พี่คนวัย สว.จะขอบอก
รักแม่ดอกกระดังงายังน่าหอม
เคยเจ้าชู้อยู่บ้างต่างดมดอม
ศีลห้าคร่อมบางข้อไม่พอดี

ศีลข้อสี่มีบ้างที่ว่างเว้น
มันจำเป็นต้องปดเพื่อลดหนี้
สารภาพต้องตายวายชีวี
ถูกตบตีแน่นอนจึงซ่อนปม

เรื่องยาดองมีบ้างในบางช่วง
ยามนกง่วงไม่ขันขยันล่ม
จิบเพียงนิดฟิตปั๋งยามนั่งชม
ใส่ยาลมยาหอมพอย้อมใจ

เรื่องหน้าตาเคยหล่อพอไปวัด
เคยถูกสาวรุมฟัดตอนตัดไส้(ติ่ง)
มาบัดนี้หย่อนยานบานตะไท
แต่ยามใกล้สาวงามเบ่งกล้ามโชว์

เรื่องหัวใจดวงนี้เคยมีแผล
เคยถูกแล่เลือดไหลจนใจโบ๋
แต่บัดนี้สีแดงดั่งแตงโม
เป็นจิ๊กโก๋วัยเก๋า ตอนเข้านาง

ก่อนเคยชอบหญิงสาวที่ขาวสวย
แม่สำรวยลืมคำทำหมองหมาง
มาพบน้องแสนดีมิอำพราง
จึงขอวางใจพี่ นี้เพียงเธอ

ไพร พนาวัลย์

 

[muneenoi]

ไม่ชอบคนรูปหล่อแซมขอบอก
เกรงช้ำชอก สาวหึ่ง..ตอมอึงมี่
ตกหลุมรักพี่ชายคนใจดี
ตาจะตี่ หน้าจะเหี่ยว..ไม่เกี่ยวใคร

ขอให้ใจสะอาด..มาดไม่เกี่ยง
ดำเป็นเหนี่ยง ม่อต้อ..ก็พอไหว
แต่ต้องมีคุณธรรมประจำใจ
ลื่นยิ่งกว่าปลาไหล..แซมไม่เอา

จะสูง.ต่ำ.ดำ.ขาว ยาวหรือสั้น.. ( แขน,ขา นะจ๊ะ..)
ทุกทุกวันเอาใจอย่าให้เหงา
ยามแซมงอน พี่ง้อ..พ้อเบาเบา
อย่างนี้เข้า ตำรา..หามาควง

แซมขอเลือกคนดี มีศีลห้า
เรื่องรูปร่าง หน้าตา ไม่ต้องห่วง
แม้นหล่อล่ำแต่ในหัวใจกลวง
จะจับล้วงกินตับแล้วสับทิ้ง

♥ แซมค่ะ.. ♥
 

แซมไม่ชอบคนหล่อขอประกาศ
ไม่สนมาดหล่อแมนแต่แสนหยิ่ง
ขอแค่ใจสะอาดศรีมีธรรมจริง
หนุ่มหล่อปิ๊งอย่างเราเลยเศร้าทรวง

หมดสิทธิ์ลุ้นขาดคุณสมบัติ
หล่อไม่ชัดคลุมเครือเหลือบางช่วง
พอหมาเห่าไม่เต็มปากหากใครควง
มิสมดวงดอกแก้วแววสุดา

ครั้นจะบอกขี้เหร่เดินเซซัด
ก็ยังขัดความจริงสิ่งที่ว่า
ยังเห็นแววหล่อนิดสะกิดมา
เพราะหน้าตาก้ำกึ่งจึงกลุ้มใจ

ครั้นจะว่าเจ้าชู้ประตูตึก
ก็ยังนึกมิออกบอกตอนไหน
ครั้นจะว่ารักเดียวมิเกี่ยวใคร
ก็หวั่นไหวอยู่บ้างยามห่างเธอ

ครั้นจะว่าสูงต่ำ ดำ หรือขาว
ก็บอกสาวไม่ถูกผูกเสนอ
ครั้นจะบอกสั้น-ยาว บ่าวยิ่งเก้อ (แขน,ขา ดังว่า )
กลุ้มใจเฮ้อ! ทำไง ใครช่วยที

คงเหลือเพียงศีลห้าแก้วตาบอก
พอจะออกตัวได้ในศักดิ์ศรี
แถมศีลแปดยังได้ให้พอดี
มากกว่านี้ต้องบวชกรวดน้ำรอ

หนุ่มใดสนหนนี้ต้องมีเคล็ด
จึงจะเด็ดใจนางสร้างเรือนหอ
หากว่าคุณสมบัติไม่ชัดพอ
โดนตะขอสับทิ้งจริงนะเออ 

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

 

...ชอบชายที่ เจ้าชู้ นะรู้ไหม
แต่หัวใจ ต้องปอง เพียงน้องหญิง
สุดหล่อดี เพียงไหน ไม่รักจริง
ก็โดนทิ้ง ก่อนแก่ อย่างแน่นอน...

...ชายเจ้าชู้ หว่านคำ ฉ่ำใจนัก
หากรู้จัก ทำให้ น้องใจอ่อน
เรื่องอื่น ค่อยว่ากัน เอาคั่นตอน
ขอเพียงคำ ออดอ้อน อย่าซ่อนใคร...

 ...อีกทั้งต้อง น่ารัก รู้จักคิด
อย่าทำผิด คึกคัก มีรักใหม่
เขาแอบมี กี่คน มิสนใจ
เพียงถ้าเห็น เมื่อไหร่ จะไม่ยอม...

รัตนาวดี
 

ชายเจ้าชู้ไหนเล่าจะเฝ้ารัก
มอบใจภักดิ์เพียงเธอละเมอหอม
มีแต่เห็นซากเหลือเมื่อหน่ายดอม
ไม่ถนอมใจนางอย่างต้องการ

ชายเจ้าชู้ซู่ซ่ากานดาชอบ
เชิญเธอมอบใจให้ไม่ต่อต้าน
ชายใจเดียวน้อยอัฐไม่ทัดทาน
เมื่อเธอลงจากคานหว่านยินดี

หากวันใดหวั่นไหวให้คิดถึง
ชายคนหนึ่งซึ้งใจไม่หน่ายหนี
ยังรอรับขวัญอ่อนย้อนพาที
หกสิบปีผ่านไปยังไม่ลืม

 

"มุนีน้อย"

[รัตนาวดี]

 

...ความรู้สึก เหมือนซึ้ง ชายหนึ่งนัก
ช่างรู้จัก หว่านคำ ทำให้ปลื้ม
หกสิบปี ผ่านไป จะไม่ลืม
งั้นขอยืม เงินก่อน ค่อยผ่อนเอา...

...ยามไหนหาก เป็นห่วง ช่วงคิดถึง
ณ วันหนึ่ง ยามแก่ แย่ยามเหงา
คงความจำ ขำเล่น เป็นเรื่องเรา
เห็นภาพเก่า หลงวัน ฟันไม่มี...

รัตนาวดี
 

 

[รัตนาวดี]

เรื่องหน้าตาเคยหล่อพอไปวัด
เคยถูกสาวรุมฟัดตอนตัดไส้(ติ่ง)
มาบัดนี้หย่อนยานบานตะไท
แต่ยามใกล้สาวงามเบ่งกล้ามโชว์

เรื่องหัวใจดวงนี้เคยมีแผล
เคยถูกแล่เลือดไหลจนใจโบ๋
แต่บัดนี้สีแดงดั่งแตงโม
เป็นจิ๊กโก๋วัยเก๋า ตอนเข้านาง

ก่อนเคยชอบหญิงสาวที่ขาวสวย
แม่สำรวยลืมคำทำหมองหมาง
มาพบน้องแสนดีมิอำพราง
จึงขอวางใจพี่ นี้เพียงเธอ

ไพร พนาวัลย์

 

...ได้เจอพี่ หนุ่มใหญ่ ใจเบ้อเริ่ม
ตอบต่อเติม ใจสาว มีพาวเว่อร์
โก๋แก่ให้ สำเนียง บอก"เพียงเธอ"
คงมิเพ้อ สปอร์ต น่ากอดจัง...

...แม้หัวใจ มาคอย มีรอยแผล
ขอให้แน่ ทุกยาม ด้วยความหวัง
จะคอยช่วย ตามเก็บ เย็บแผลพัง
แต่อยากฟัง ยิ่งนัก เคยรักใคร...

รัตนาวดี
 

[ไพร พนาวัลย์]

 

เคยรักสาวแม่หม้ายผัวตายจาก
แต่ต้องพรากจากน้องอกหมองไหม้
เคยรักสาวหน้ามนคนแดนไกล
ต้องช้ำใจเธอมี ที่บ้านรอ

กลับมารักสาวไทยหัวใจเด็ด
ถูกย้อนเกล็ดเกลือกกลั้วนั่งหัวร่อ
ยามผัวเผลอเจอกันมันฝืดคอ
จึงต้องขออำลาก่อนบ้าตาย

มาพบสาวคราวน้องประคองรัก
ผูกสมัครรักกันอย่างมั่นหมาย
พบไม้งามยามขวานบิ่นเกือบสิ้นลาย
ในบั้นปลายชีวี ยังมีเธอ

ไพร พนาวัลย์

 

[panthong.kh]

ไม่เคยรัก ชายใด กลัวใจเจ็บ
หนุ่มกรุงเทพ หลอกลวง ยามทรวงเผลอ
เกิดตกหลุม ลุ่มหลง ลงท้ายเออ
คงต้องเก้อ ดังเก่า เศร้าอย่างเคย

ไม่เคยรัก ชายใด ให้ช้ำชอก
กลัวโดนตอก ด้วยหมัด งัดคางเสย
ฝูงหิ่งห้อย ออกตา ไม่น่าเชย
หงายเงิบเงย ไม่ขึ้น อึนเต็มทน

จนมาได้ พบเจอ เกลอชาติก่อน
เฝ้าออดอ้อน เอาใจ ไม่เคยบ่น
แม้เวลา น้อยนิด จิตสุขล้น
จักแดดฝน หนาวร้อน อ้อนทั้งคืน
พันทอง
๒๗/๖/๕๗
 

[muneenoi]

 

เคยรักสาวแม่หม้ายผัวตายจาก
แต่ต้องพรากจากน้องอกหมองไหม้
เคยรักสาวหน้ามนคนแดนไกล
ต้องช้ำใจเธอมี ที่บ้านรอ

กลับมารักสาวไทยหัวใจเด็ด
ถูกย้อนเกล็ดเกลือกกลั้วนั่งหัวร่อ
ยามผัวเผลอเจอกันมันฝืดคอ
จึงต้องขออำลาก่อนบ้าตาย

มาพบสาวคราวน้องประคองรัก
ผูกสมัครรักกันอย่างมั่นหมาย
พบไม้งามยามขวานบิ่นเกือบสิ้นลาย
ในบั้นปลายชีวี ยังมีเธอ

ไพร พนาวัลย์

 

รักแม่ม่ายหน่ายนักเธอมักบ่น
ขี้หึงจนเกินเหตุเทศน์เสมอ
เก่งกว่าพระเทศน์แหล่แย่จริงเออ
ยากปรนเปรอต้องการของหวานตา

แต่ดีอย่างงานบ้านนงคราญเก่ง
จึงต้องเกรงใจเธอละเมอหา
ยามเหน็ดเหนื่อยตรากตรำทำงานมา
เธออาสานวดให้ไม่เกี่ยงงอน

ทั้งหมัดเท้าเข่าลอยสอยแล้วนวด
ตรงไหนปวดเธอบีบถีบส่งหมอน
พร้อมอิงแอบแนบข้างอย่างอาทร
เชิญพี่นอนเถิดหนาอย่าฟื้นเลย

เปลี่ยนมารักสาวใหญ่เธอไม่บ่น
แต่กังวลบางสิ่งหญิงเฉลย
เธอชอบความซาดิสม์จริตเคย
ต้องลงเอยแยกทางอย่างช้ำใจ

กลับมารักสาวน้อยค่อยซู่ซ่า
เรียกป๋าป๋าขาคะน่าหลงไหล
แต่พออยู่นานนานหวานกร่อยไป
แม่ทรามวัยชอบงอนค้อนประจำ

ให้เราอ้อนงอนง้อจนห่อเหี่ยว
เอาแต่ใจทุกเที่ยวเอี่ยวจนหนำ
แต่พอหมดเงินตรามาจำนำ
เธอลอยลำตีจากพรากเราไป

รักทุกครั้งต้องพลาดอนาถแท้
ยากจะแก้กลกรรมทำไฉน
แต่เราลืมคนหนึ่งซึ่งจริงใจ
เรานั่นไงลืมภักดิ์..รักตัวเอง

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

 

...ความรู้สึก เหมือนซึ้ง ชายหนึ่งนัก
ช่างรู้จัก หว่านคำ ทำให้ปลื้ม
หกสิบปี ผ่านไป จะไม่ลืม
งั้นขอยืม เงินก่อน ค่อยผ่อนเอา...

...ยามไหนหาก เป็นห่วง ช่วงคิดถึง
ณ วันหนึ่ง ยามแก่ แย่ยามเหงา
คงความจำ ขำเล่น เป็นเรื่องเรา
เห็นภาพเก่า หลงวัน ฟันไม่มี...

รัตนาวดี
 

 

นึกว่าซึ้งคำหวานผ่านมาทัก
เราอึกอักแทบตายอายโฉมศรี
กลับยืมตังค์เสียได้ทำไงดี
ดอกเบี้ยนี้แพงนะถ้าจะยืม

พร้อมทุกอย่างเธอชอบมอบให้หมด
มิรันทดสิ่งใดใจดูดดื่ม
แทนความหมายบางสิ่งกลัวหญิงลืม
ด้วยใจปลื้มทุกครั้งนั่งมองตา

จากวันนั้นถึงวันนี้ที่เราสอง
ร่วมประคองรักแท้แลฟันฝ่า
ผ่านสุขทุกข์รุกโรมโถมวิญญาณ์
ยังเฮฮาแม้ฟันหายนะยายเอย...

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

ไม่เคยรัก ชายใด กลัวใจเจ็บ
หนุ่มกรุงเทพ หลอกลวง ยามทรวงเผลอ
เกิดตกหลุม ลุ่มหลง ลงท้ายเออ
คงต้องเก้อ ดังเก่า เศร้าอย่างเคย

ไม่เคยรัก ชายใด ให้ช้ำชอก
กลัวโดนตอก ด้วยหมัด งัดคางเสย
ฝูงหิ่งห้อย ออกตา ไม่น่าเชย
หงายเงิบเงย ไม่ขึ้น อึนเต็มทน

จนมาได้ พบเจอ เกลอชาติก่อน
เฝ้าออดอ้อน เอาใจ ไม่เคยบ่น
แม้เวลา น้อยนิด จิตสุขล้น
จักแดดฝน หนาวร้อน อ้อนทั้งคืน
พันทอง
๒๗/๖/๕๗
 

ไม่เคยรักปักใจไยจักเห็น
ว่าชายเป็นเช่นไรทำใจฝืน
ชายรักแท้ผูกพันมั่นจุดยืน
มีดาษดื่นทั่วไปไม่หลอกลวง

ไปเผลอรักนักมวยก็ซวยซี
พอโกรธทีหมัดศอกตอกเข่าร่วง
ไม่ถนอมน้ำใจในพุ่มพวง
จงเลิกควงเสียเถิดพร้อมเปิดใจ

เจอบุพเพสันนิวาสแต่ชาติก่อน
บุญคงย้อนสนองรักผ่องใส
หากบุพเพสันนิเวรเป็นจัญไร
ขออย่าได้พบเห็นเป็นคู่กรรม

 

"มุนีน้อย"