ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ฉันคงจะเลิศล้น..วิกลจริต
ที่มัวคิดขวักไขว่ในวันเก่า
ภาพความฝันเลือนลางระหว่างเรา
เหลือที่ว่าง เปล่าเปล่า..กับเงาไม้
 
ทุกคืนค่ำฝากดาวส่งข่าวถึง
ห้วงคำนึงอยากรู้..เขาอยู่ไหน
ยามหนาวเหน็บอย่างนี้..เขามีใคร
และตื่นเช้าวันใหม่ใครอยู่เคียง
 
เห็นภาพเขากับใครใจเหงาหงอย
ความหวังเริ่มหลุดลอย..แตกเป็นเสี่ยง
บทเพลงแห่งท้องทะเลเห่จำเรียง
หวานแว่วเพียงแผ่วแผ่ว..แล้วเลือนลับ
 
ณ ชายหาดสาดแสงแห่งเพ็ญแข
คอยชะแง้ฝันเลือนจนเดือนดับ
ดาวยังแซมฟ้าลิบระยิบระยับ
..... ดาวประดับ ห้วงใจ กลับไม่มี
 
~ แซมค่ะ ~

[ศรีเปรื่อง]

มีซิ...

ท่ามดาราพราวพร่างกระจ่างฟ้า
หนึ่งบุรุษแผ่หลา...หลับตาปี๋
หัวเราะคิกคิกครื้น...รื่นฤดี
ณ ราตรีสงัดเงียบและเยียบเย็น

มโนล่องลอยไปไกลพันโยชน์
ถึงนงโพธ...ที่หลายปีมิพบเห็น
ยลฉวีวามกระแจ่มดั่งจันทร์เพ็ญ
จ้อประเด็นเรื่องเก่าครั้งเราเคียง

ใครที่ไหนก็แทนเธอมิได้
หนึ่งหทัย ฤ จักปัน...หั่นเป็นเสี่ยง
ทั้งสี่ห้องใจพี่...มีแต่เนียง
หญิงอื่นเพียง...เพื่อนเท่านั้น...อย่าหวั่นไป

โอ้ลาวัณย์จ้องแขแลดาวน้อย
เคยเห็นถ้อยพี่ถักทอไว้ไหม
รัก รัก รัก นงลักษณ์ ภักดิ์หมดใจ
ตราบจันทร์ไร้...ดาวสิ้น...มิภินท์พัง

ศรีเปรื่อง
๒๓ มิ.ย. ๒๕๕๗

ปล. อย่าลืมหารด้วยล่ะ

[Prapacarn ❀]

จันทร์ทรงกลดคืนนี้สีประหลาด
เกิดผิดพลาดพระศุกร์เข้า..พระเสาร์สั่ง
บุรุษหนึ่งตีเกราะ..เคาะระฆัง
ตีสามครั้งเป็นสัญญาณ..ว่าบานปลาย

วันคืนกลับผลุบโผล่มโนบรรเจิด
ความหลังที่พรึงเพริดเตลิดหาย
กลับรวมตัวคล้ายหนุมาน..ประสานกาย
แล้วเริ่มฉายฟีล์มเก่าอย่างเบาบาง

ในจอภาพปะติดปะต่อพอเป็นเรื่อง
มีศรีเปรื่องแอบดูอยู่ห่างห่าง
แล้วถือชามตราไก่เอาไปวาง
ตรงข้างข้างหญิงแซมแม่แจ่มจันทร์

สิ่งที่เธอ นำมามอบ..ฉันตอบรับ
หัวใจ ......... ตับ เซ่งจี๊ ที่หั่นหั่น
ทั้งหมูสับ ไส้อ่อน เป็นท่อนตัน
กึ๋นอันนั้น..ยอดมาก ยากจะลืม

♥ แซม ♥

[ศรีเปรื่อง]

โอไม่...กินหมดเลยเหรอ 

ทั้ง ตับ-กึ๋น-หัวใจ-ไต-เซ่งจี๊
กินคนเดียวซะแบบนี้...พี่ไม่ปลื้ม
กุมขมับสองข้าง...ครางอืออืม
อุตส่าห์ยืม...ตังค์กิ๊ก...มาแก้ตึง

นี่ทั้งหมด...ราคา...ค่อนห้าร้อย
โอ้เน่งน้อยสำรวย...สวยเบอร์หนึ่ง
ด้วยเงินพี่ทุกเบี้ย-บาท-ตำลึง
เสียป๊อกเด้งจนอึ้ง...ซึ้งมโน

ถูกเตาปูนปล้นไป...ใกล้หมื่นห้า
ที่ลอยฟ้า...อ่วมหนัก...อยู่อักโข
เยาวราช...หมื่นสอง...ร้องไห้โฮ
กิ่งเพชร โอ้!...สุดจะเศร้า...กระเป๋าแบน

จึงปะเหลาะกิ๊กหมาย...ได้สักหมื่น
แต่กิ๊กลื่นรู้เช่น...ประเด็นแผน
เธอบอกว่า "เงินนี่น่ะของแฟน"
เขาให้ไปซื้อแหวนไว้สวมนิ้ว

ยืมได้แค่...ครึ่งพัน...พอยาไส้
ซื้อของเผื่อแซมพิไล...คนไร้สิว
กะจะกินด้วยกันถึงวันดิว-
เงินเดือนออก...แต่ก็ปิ๋ว....เพราะผิวยวง

ศรีเปรื่อง
๒๔ มิ.ย. ๒๕๕๗

[Prapacarn ❀]

ในเมื่อเรารักกันถึงขั้นนี้
ไยจึงมีกิ๊กใหม่ให้น้องหวง
หรือว่าพี่..หัวใจ มีหลายพวง
วันคืนล่วง..แจกแถม เก็บแต้มรัก
 
แม้จะจนทนได้..น้องไม่ว่า
สู้ฟันฝ่าอย่าท้อต่ออุปสรรค
งานคือเงิน..เงินคืองาน โบราณทัก
อย่ามัวพัก โอ้เอ้..เสียเวลา
 
ต้มเครื่องใน ไม่เอา เค้ากลัวอ้วน
เห็นตือฮวน แล้วสะดุ้ง..พุงล้ำหน้า
จะเปลี่ยนใจ นะคะพี่ ขอมาลีฮวนนา
แค่ฮาฮา..สุขสม อารมณ์ดี
 
• แซมค่ะ •