ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

ถึงเคยผ่านมือชายหลายร้อยคน
พี่มิสนกลเหตุเลศไฉน
ถึงจะมีราคีมิเป็นไร
ขออย่าได้กังวลคนนินทา
๐
ถึงจะเป็นของเสียโดนเขี่ยทิ้ง
ไม่สดซิงคนมองจ้องผวา
ถึงหมองคล้ำต่ำต้อยด้อยราคา
แต่พี่ยายังชอบมอบฤทัย
๐
เป็นสิ่งของต้องห้ามเขาหยามเหยียด
ต่างรังเกียจเดียดฉันท์มิหันใกล้
แต่ตัวพี่แน่นหนักประจักษ์ใจ
มิหวั่นไหวให้หมองข้องประเด็น
๐
ของเหลือเดนยินดีรับประทับย้ำ
ล้างคราบดำทำสีมิให้เห็น
ใส่ซาเล้งขายได้ไม่ลำเค็ญ
เพราะพี่เป็น "ซื้อของเก่า" เจ้าประจำ

 

"มุนีน้อย"

(มิได้ตั้งใจอำ แต่ตั้งใจหักมุม  )

[รัตนาวดี]

...มีของที่ เหลือเดน ประเคนให้
พี่ยังกล่าว เอาใจ ไม่เหยียบย่ำ
ยินบ่อยคำ ว่า"ชอบ" ตอบประจำ
ทุกวันทำ มิบ่น ทนจริงจริง...

...เห็นพี่เห่อ จ้องแล แต่ของเก่า
ครั้งที่เฝ้า จ้องดู อยู่ไม่นิ่ง
ชอบต่อรอง จนได้ ไวเหมือนลิง
แม้ว่าสิ่ง ด้อยค่า ไม่ว่าไร...

...ของเหลือเดน ฉวยจับ รับไม่จบ
เรื่องขอแม้ มิพบ อบอุ่นได้
ทั้งคุ้ยเขี่ย ถนัด มิขัดใคร
หนุ่มซาเล้ง ทำไม ใจใหญ่จัง ...

รัตนาวดี
 

[panthong.kh]

คนร่ำรวย เพราะของเก่า นั้นมีมาก
กาละมัง ถังสาก ฝากความหวัง
พลาสติก ขวดแก้ว แววมีตังต์
อีกทั้งลัง กระดาษ พลาดได้ไง

ยิ่งพระเก่า ฉมัง ขลังเหลือเชื่อ
มีดปืนเถือ ไม่เข้า เอามาใกล้
ตีราคา เหยียบล้าน บานตะไท
เป็นเศรษฐี ขึ้นได้ ใรพริบตา

แต่สิ่งหนึ่ง ที่ชาย นั้นไม่ชอบ
เมียเก่าตอบ ไม่ชื่น ยืนผวา
บ่นแก่ง่าย ตายยาก ลำบากนา
สามเวลา แช่งชัก ไม่ยักตาย
พันทอง
๑๐/๖/๕๗
 

[Prapacarn ❀]

พี่ใจกว้างอย่างนี้มีสงสัย
ของใหม่ใหม่ก็มี..พี่ไม่เห็น
ทีของเก่าเที่ยวซื้อ..หรือจำเป็น
ซาเล้งเข็น ย้อมแมวขาย..หมายกำไร
 
น้องใหม่เอี่ยมซิงสด..คงหมดหวัง
คนเขาชังชอกช้ำ น้ำตาไหล
ได้ฟังคำพี่ว่า..น่าน้อยใจ
ของยังใหม่ไม่วางแผง..เพราะแพงเกิน
 
• แซมค่ะ •

[muneenoi]

...มีของที่ เหลือเดน ประเคนให้
พี่ยังกล่าว เอาใจ ไม่เหยียบย่ำ
ยินบ่อยคำ ว่า"ชอบ" ตอบประจำ
ทุกวันทำ มิบ่น ทนจริงจริง...

...เห็นพี่เห่อ จ้องแล แต่ของเก่า
ครั้งที่เฝ้า จ้องดู อยู่ไม่นิ่ง
ชอบต่อรอง จนได้ ไวเหมือนลิง
แม้ว่าสิ่ง ด้อยค่า ไม่ว่าไร...

...ของเหลือเดน ฉวยจับ รับไม่จบ
เรื่องขอแม้ มิพบ อบอุ่นได้
ทั้งคุ้ยเขี่ย ถนัด มิขัดใคร
หนุ่มซาเล้ง ทำไม ใจใหญ่จัง ...

รัตนาวดี
 

ของยุพินยินดีมุนีชอบ
ล้านคำตอบขอบใจให้ร้อยชั่ง
ทุกถ้วยโถโอชากาละมัง
ห่อใส่ลังเตรียมไว้ให้ราคา

ยิ่งรักเก่าเจ้าทิ้งพี่ยิ่งชอบ
ใส่กระสอบรับหมดมิลดค่า
แม้นใจเก่าเศร้าหมองครองวิญญาณ์
หลั่งน้ำตาคราช้ำจะนำคืน

ของเหลือเดนเช่นไรไม่เคยเกี่ยง
ขอแค่เพียงเธอสุขสิ้นทุกข์ฝืน
หนุ่มซาเล้งคงฝันมั่นจุดยืน
แม้นขมขื่นจะขอทรนง

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

คนร่ำรวย เพราะของเก่า นั้นมีมาก
กาละมัง ถังสาก ฝากความหวัง
พลาสติก ขวดแก้ว แววมีตังต์
อีกทั้งลัง กระดาษ พลาดได้ไง

ยิ่งพระเก่า ฉมัง ขลังเหลือเชื่อ
มีดปืนเถือ ไม่เข้า เอามาใกล้
ตีราคา เหยียบล้าน บานตะไท
เป็นเศรษฐี ขึ้นได้ ใรพริบตา

แต่สิ่งหนึ่ง ที่ชาย นั้นไม่ชอบ
เมียเก่าตอบ ไม่ชื่น ยืนผวา
บ่นแก่ง่าย ตายยาก ลำบากนา
สามเวลา แช่งชัก ไม่ยักตาย
พันทอง
๑๐/๖/๕๗
 

เมียเก่าขอไม่ซื้อถือเคล็ดลับ
กลัวอาภัพอับโชคโฉลกหาย
เพราะหนังเหนียวเคี้ยวยากลำบากกาย
เอาไปขายมิได้ไร้คนเอา

ไม่เหมือนพระหลายปียิ่งมีค่า
ตีราคาหลักล้านจนงานเข้า
คนมีพระกลับต้องกลัวย่องเบา
คิดแล้วเศร้าคนคุ้มพระเห็นประจำ

ฝรั่งเห็นตาโต...โอ้มายก๊อด
คนไทยยอดศรัทธาพระค่าล้ำ
แค่ผงดินชิ้นเล็กปลุกเสกนำ
ค่าไม่ต่ำหลักล้านผ่านสบาย

แต่ผัวเก่าเขาว่าราคาเยี่ยม
แถมยังเปี่ยมเสน่ห์เท่เหลือหลาย
บอกถูกใจสาวแก่และแม่ยาย
อีกแม่หม้ายหมายตาบอกว่าดี

เพียงแค่ว่าตามเพลงบรรเลงฮิต
ขออย่าคิดค้อนเคืองเพราะเรื่องนี้
ยังสงสัยใช่หรือถือวลี
แต่มุนีฯขอหลบเพราะจบกลอน

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

พี่ใจกว้างอย่างนี้มีสงสัย
ของใหม่ใหม่ก็มี..พี่ไม่เห็น
ทีของเก่าเที่ยวซื้อ..หรือจำเป็น
ซาเล้งเข็น ย้อมแมวขาย..หมายกำไร
 
น้องใหม่เอี่ยมซิงสด..คงหมดหวัง
คนเขาชังชอกช้ำ น้ำตาไหล
ได้ฟังคำพี่ว่า..น่าน้อยใจ
ของยังใหม่ไม่วางแผง..เพราะแพงเกิน
 
• แซมค่ะ •

ของใหม่ก็สนใจใช่หลีกลี้
แต่ไม่มีใครวางเลยห่างเหิน
เมื่อไม่มีทางเบี่ยงเลี่ยงเผชิญ
จำต้องเดินเก็บของเก่าเรามันจน

เก็บ...ของเก่าเขาทิ้งเป็นสิ่งหมอง
เก็บ...ละอองฝันค้างกลางเวหน
เก็บ...ไมตรีมิตรแท้แก่ปวงชน
เก็บ...ตัวตนปล่อยวางสร้างเสรี

ของ...เก่าทิ้งจริงแท้แค่ขยะ
ของ...สละเขาเมินอย่าเดินหนี
ของ...ทุกสิ่งยิ่งค่าถ้ามองดี
ของ...อาจมีคุณแท้แก่บางคน

เก่า...ทุกวันคือวัยไม่อาจฝืน
เก่า...ไม่คืนคือกายแก่แลสักหน
เก่า...ไม่ตายคือความดีมีในตน
เก่า...ไม่พ้นคือความตายหมายทุกนาม

 

"มุนีน้อย"

[ปู่ริน]

น้อง..เป็นเดนจากใครมา..มิว่าหรอก
น้อง..ถูกหลอกอกหักมาแหมน่าขำ
น้อง..ถูกทิ้งให้ตรมตรอมเพราะน้ำคำ
น้อง..ร้องไห้พลอดพร่ำคำรำพัน

เคย..ผ่านชายมาหลายคนทนต่อสู้
เคย..เรียนรู้ประสบการณ์ผ่านความฝัน
เคย..รุ่งเรืองแล้วตกต่ำช้ำหลายวัน
เคย..คิดสั้นเกิดปัญหาเกือบลาตาย

รัก..ยินดีรับเดนเลี้ยงดูเจ้า
พี่..รับรองน้องนงเยาว์สู่เป้าหมาย
สุด..จะถนอมกล่อมเกลี้ยงให้สบาย
ใจ..ผู้ชายใจสัตย์ซื่อถือสัญญา

จะรักน้องตลอดไปไม่รังเกียจ
มิหยามเหยียดนวลเนื้อเย็นเป็นปัญหา
ยิ่งรักนางน้องแน่แท้จนแก่ชรา
พี่รับมา.."สวนริน"นี้  ที่ชุมพร

                       ริน ดอนบูรพา
                           ๑๑ มิ.ย.๕๗

[รพีกาญจน์]

เก่า...ไม่พ้นคือความตายหมายทุกนาม

เก่าซ้ำซากจากไหนใหม่ที่นี่
ล่วงหลายปีผ่านเลยมิเอ่ยถาม
ข้ามพิภพจบทวีปรีบสู่คาม
เธอหญิงงามพราวพร่างกลางนภา

ตรงสเปคเสกสรรพลันได้พบ
อายุครบหกสิบปีที่รอท่า
ครองความโสดโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา
คงภิรมย์สมอุราแล้วครานี้

มามะมาอ้าแขนท่องแดนฝัน
เคียงคู่กันท้ายสวนชวนจู๋จี๋
ชมไม้ดอกหยอกเย้าเร้าฤดี
เล่นอุ้มลี้ซุกซ่อนนอนกองฟาง

เล่นขี้แนดแปดเน่าเดาดำน้ำ
เล่นรำวงเข้าถ้ำค่ำถึงสาง
เล่นม้่าก่งส่งเมืองฟ้าเหลืองจาง
เล่นคร่อมกลางจ้ำท้ายพายงัดเรือ

ชอบแขกข่าอาบังหลั่งลงใต้
ชอบลาวไทยใหญ่เงี้ยวเลี้ยวขึ้นเหนือ
กินสะตอพออิ่มลิ้มจนเบือ
กินมะเขือแกงโฮะโจ๊ะพรึมพรึม

จะเหลือเดนเช่นไรพี่ไม่สน
เริ่มสร้างตนทำดีพี่ก็ปลื้ม
ละอดีตผิดหวังชิงชังลืม
รักดูดดื่มสบาย ณ ปลายนา

 

รพีกาญจน์

[D]

ย่างอายุสิบเก้าเหมาไปสี่
อีกสองปีควงแขนแฟนพม่า
ฝรั่งเขมรหล่อเหลาลาวเข้าตา
เลยต้องคว้าอีกหกพกข้างกาย

จีนเกาหลีญี่ปุ่นหุ่นจิ๊กโก๋
แขกอินโดฯโก้ล้ำระบำส่าย
ใกล้หกสิบชาตรีมีมากมาย
คนสุดท้ายหมายตาไว้ในบ้านกลอน 

"ดิน"

[muneenoi]

หมายตาไว้เจอ"ตา" มาหรือเปล่า
กลัวเธอเศร้าหากพบจบสังหรณ์
ทั้งตายายหลายหลากมิจากจร
เดินกันว่อนทั่วบ้านลานกวี

บ้างเป็นหนุ่มกรุ้มกริ่มยิ้มหน้าแฉ่ง
บ้างก็แกล้งเป็นหนุ่มมาสุ่มสี่
บ้างเป็นสาวนงนุชสุดโสภี
บ้างก็มีแกล้งเป็นสาวมากล่าวกลอน

มิรู้ใครเป็นใครงงไปหมด
มุนีฯจดบันทึกตรึกอักษร
กลัวเจอคนแกล้งสาวมาเว้าวอน
มาออดอ้อนงอนง้อขอเป็นแฟน

เลยอยากแกล้งเป็นพระสละโลก
เปลื้องทุกข์โศกทุกอย่างดังวางแผน
ยังมิวายพบชีราวีแทน
คิดแล้วแค้นเพราะความหล่อขอทำใจ

มิเหมือน"ดิน" ยินดีมีคู่มาก
จนลำบากยากแท้จะแก้ไข
เขมร ลาว บ่าวแขกจำแนกไป
เธอเหมาไว้ใช้อวดวาดลวดลาย

ยังไม่พอในบ้านกลอนหล่อนยังคิด
เฝ้าตามติดชิดชอบตอบสหาย
เธอจะรับเป็นแฟนแสนสบาย
ใครโชคร้ายอยากรู้ อู๊..โทษที


 

"มุนีน้อย"

[ปู่ริน]

ปู่..คนแก่อย่ามาแหย่ให้ปวดหัว
หูตามัวแสนวุ่นวายจึงหน่ายหนี
ทั้ง ดิน พัน ทะเลาะกันมาหลายปี
รัตนาวดี มนัสศิยา มาพัวพัน

น้องสุวรรณ ชลนา มาเกี่ยวข้อง
ปู่..จึงต้องหนีหน้าช่างน่าขัน
อยู่รีสอร์ท สวนริน เชิงเขาชัน
แถวริมหาดทรายรีนั้นมิบอกใคร

แอบเขียนกลอนตอนดึกยามคนหลับ
นั่งเรียงร้อยขานขับปัญหาใหญ่
เพราะความรวยล้นร้อยล้านมากเกินไป
แถมหล่อล่ำโดนใจสาวชายตามอง

อั้ม ณ เดชน์ ยังยอมแพ้ในความหล่อ
สาวติดต่อมิว่างเว้นเป็นเจ้าของ
อาจอวดอ้างความเท่ห์หน้าเนื้อทอง
หวังอยากได้ความปรองดองในสังคม

จึงกำหนดเป็นแนวทางสร้างระบบ
ตั้งกฎเกณฑ์ให้ครันครบอย่างเหมาะสม
ปิดประกาศสมัครน้องนางนัยน์ตาคม
ถูกทับถม..ทายทักรักเหลือเดน

                     ริน ดอนบูรพา
                          ๑๓ มิ.ย.๕๗