เพราะเคยเป็น ทุกๆอย่าง ข้างหัวใจ
ยามเป็นไข้ เป็นดั่งหมอ รอรักษา
ตอนทุกข์ใจ คอยรองรับ กับน้ำตา
ผ้าเช็ดหน้า เตรียมไว้ซับ กับแก้มเธอ
เข้างานส่ง เลิกงานรับ กลับตลอด
ไม่เคยบอด ทำหน้าที่ ดีเสมอ
ก่อนจะนอน โทรไปหา ราตรีเธอ
ซักครั้งเผลอ ลืมหน้าที่ ไม่มีเลย
พอเขาผ่าน เข้ามาใกล้ ในชีวิต
เธอก็คิด ตีจากกัน วันเปิดเผย
แรกก็คิด ว่าเป็นเพื่อน เหมือนอย่างเคย
แต่ลงเอย ว่าคิดผิด มีดกรีดทรวง
หลายครั้งที่ มีข้ออ้าง วางเหตุผล
งานเธอล้น ไร้เวลา จะมาห่วง
แต่จริงแล้ว ลับหลังพรอด กอดแขนควง
ทอดกายร่วง นั่งรถเขา เจ้าไม่แคร์
บอกได้ไหม หน้าที่พี่ นี้หมดแล้ว
จะได้แจว ไปตามทาง อย่างคนแพ้
ยอมเปิดทาง ให้ชายชู้ มาดูแล
พี่ยอมแบ อกให้ย่ำ จนหนำใจ
