| 10 ตุลาคม 2007, 12:21:PM |
|
Alpha
บุคคลทั่วไป
|
 |
« เมื่อ: 10 ตุลาคม 2007, 12:21:PM » |
 ชุมชน
|
สักวา ว่าด้วย คนบนฟ้า
อนิจจา น่าสงสาร กว่าใครเขา
อยู่กลางหมู่ เทวา บนเมฆเทา
เพียงจะเอา ตัวรอด ก็หมดแรงเป็นแค่คน ธรรมดา ไร้ปีกกว้าง
ไม่มีมนต์ มากาง กีดกั้นแสง
ยามลมหนาว โบกพัด ดุจเข็มแทง
แค่ต้องแข่ง กับสภาพ ก็เกินทนเพิ่งรู้ซึ้ง ยิ่งสูง ก็ยิ่งหนาว
ไม่มีใคร มาเข้า ใจสักหน
คนบนดิน ใฝ่ฝัน ถึงเบื้องบน
หากแต่คน บนฟ้า อยากลงไปเหนื่อยแสนเหนื่อย แลกกับ คำยกย่อง
ใครใครมอง หมายมุ่ง นั่นจุดหมาย
แต่หัวโขน รับมา จนวันตาย
รู้เมื่อสาย เกินกลับ รับกรรมเอย |
|
|
|
|
