ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

..เสียงกระซิบจากหิ่งห้อย..

คืนเดือนมืด ยืดยาว ลมหนาวแผ่ว
ใบไม้แว่ว พึมพำ รำพันถึง
อยู่แห่งไหน อาลัยหา ยังตราตรึง
ห้วงคำนึง พึงรู้ไว้ ใกล้เหมือนเงา

ดวงตาเอ๋ย เคยเชยเชือน เยือนประสาน
วงฉ่ำหวาน เนตรน้อย คลายหงอยเหงา
โอษฐ์ที่เอื้อน เตือนให้รัก ภักดิ์แนบเนา
สองแขนเจ้า หนุนนอน ร้อนดวงใจ

หากห่างไกล ไปนาน เหมือนกาลดับ
ช่างลึกลับ วันเดือนปี ที่หลับไหล
หิ่งห้อยน้อย ด้อยแสง ใช่แข่งใคร
จะบินไป ให้ถึง ซึ่งดวงดาว

เพื่อกระซิบ ทิพย์สวรรค์ ดวงจันทร์ฉาย
พักร่างกาย กลางเมฆมุ่น อุ่นไอหนาว
รอเพียงมี สีรุ้ง คุ้งฟ้าพราว
จำนรรจ์กล่าว สักคำหนึ่ง คิดถึงเธอ

วาริน
๑๖/๕/๕๗
แด่ทุกความสุขใสในวันศุกร์

add complete
by Klonthaiclub fb

[~ขลุ่ยกันแสง~]

นั่งมองฟ้า คราดึกดื่น คืนสงัด
เย็นลมพัด พาใจ ให้พลั้งเผลอ
โอบตระกอง หมองหม่น เข้าปรนเปรอ
น้ำตาเอ่อ อาบแก้ม แย้มหยดริน..
 
..จึงกลั่นพากย์ ฝากส่ง ให้นงน้อง
ชม้อยมอง มีใคร ใคร่ถวิล
เสกสรรถ้อย ร้อยลักษณ์ สลักจินต์
เป็นสาส์นศิลป์ สุดซึ้ง..คิดถึงเธอ
 

[D]

ยามดึกดื่นดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อย
หิ่งห้อยน้อยถลาผินออกบินเกร่อ
ใต้ลำพูที่เก่าคอยเฝ้าเจอ
ดูสิเออมืดตื๋อลืมหรือไร

คืนนี้เรานัดกันเป็นมั่นเหมาะ
จะลัดเลาะพบกันตามฝันใฝ่
เธอสับปลับกลับกลายมาหายไป
นัด"ขลุ่ย"ไว้ปล้นบ้านท่าน"วาริน"

"ดิน"

[พ.พิมพา]

ต้นลำพู ระย้า ดูคลาคล้ำ
ฟ้ามืดดำ หิ่งห้อย พร้อยผืนสินธุ์
อนิจจา นึกขึ้นมา ระอาจินต์
เฝ้าถวิล หลงคอย ละห้อยคราง

มีเพียงบ้าน ไร้สมบัติ อัตคัด
คนจรจัด เร่ร่อน หม่นหมองหมาง
โจรใจดี มีไหม ไม่อำพราง
อย่าเหินห่าง ช่วยอีกหน ปล้นหัวใจ

วาริน
๒๐/๕/๕๗

[D]

ป้ายประกาศติดโก้โชว์หน้าบ้าน
ยศเป็นท่านขุนคลังกรมวังใหญ่
เปิดเข้ามามีแต่แค่ไวไว
ทั้งไข่ไก่ปลากระป๋องเต็มห้องเรียง

นี่อะไรกันหนอพ่อผู้เฒ่า
ข่าวว่าเก๋ารวยล้ำร่ำลือเสียง
โธ่เศรษฐีมีแค่แต่เสบียง
อุตส่าห์เสี่ยงมาปล้นไหงจนจัง

งั้นเอาปืนจี้หมับจับลุกไล่
รีบติดไฟใส่หม้อขอกินมั่ง
เนี่ยฉันหิวกิ่วท้องร้องออกดัง
อิ่มแล้วนั่งดูหิ่งห้อยบ้านร้อยโท

"ดิน"