ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

.

[เนิน จำราย]

คิดถึงคนบางคนที

ห่างเงียบหายหลายนานน้ำตาลหอม
พิมพ์พะยอม“บางคนที”พี่นั่งเพ่ง
       คุ้นลำนำคำสรรค์ถ้อยบรรเลง       
กานต์ยังเก่งแน่วแน่นะแม่เม้ย

   คราวต่อกลอนอ้อนพร่ำเอื้อนคำหวาน   
ทั้งเบิกบานยิ้มแย้มหนอแซมเอ๋ย
     วันเวลาผันแปรแม้ล่วงเลย     
  ความคุ้นเคยผูกพันนั้นเหมือนเพลง
 "มนต์รักแม่กลอง"

เนิน จำราย

[panthong.kh]

อยากจะเขียน อะไร เขียนไปเถิด
สมองแล่น ไอเดียเกิด บรรเจิดเก่ง
ดีกว่านั่ง คร่ำครวญ จวนวังเวง
คอยละเลง น้ำตา บ่าท่วมใจ

จรดจ่อจิ้ม ยิ้มด้วย ช่วยคลายทุกข์
เขียนเฮฮา กล้าปลุก สนุกได้
แต่งแต้มต่อ ทอถัก สลักไป
หาคำให้ ครื่นเครง เร่งเขียนมา
พันทอง
 

[panthong.kh]

ลบกระทู้ ทิ้งไป ทำไมนี่
หรือว่ามี ความแค้น ถึงแผ่นผา
หรือมีเรื่อง อันใด ใคร่บอกมา
หรือรจนา เกลียดเจ้าเงาะ เพราะหลอกลวง
พันทอง
 

[พ.พิมพา]

.

สิ่งที่ว่าง ร้างสาร ให้อ่านถึง
สิ่งที่ซึ้ง นานนัก เหมือนผลักไส
สิ่งที่เห็น ทุกนิยาม ความเป็นไป
ใครคนหนึ่ง ซึ่งสดใส ใจรำพึง

เนิ่นนานมาก ไม่เคยฝาก แม้คำน้อย
รอเจ้าคอย วันคืนกลับ เหมือนนับหนึ่ง
ฟ้าห่างไกล เมฆไหลลอย ยังคอยตรึง
คงเชื่อมถึง ฟ้าที่นี่ ฟ้าที่นั้น ดลบันดาล

ขอต้อนรับ มาสู่ หมู่ผองมิตร
เริ่มลิขิต อักษขรา ภาษาสารน์
ช่วยสร้างฝัน อึกครา อย่าช้านาน
เพื่อขับขาน บรรเลง เพลงแห่งใจ
 
วาริน
๑๗/๕/๕๗

[Prapacarn ❀]

คิดถึงคนบางคนที

ห่างเงียบหายหลายนานน้ำตาลหอม
พิมพ์พะยอม“บางคนที”พี่นั่งเพ่ง
       คุ้นลำนำคำสรรค์ถ้อยบรรเลง       
กานต์ยังเก่งแน่วแน่นะแม่เม้ย

   คราวต่อกลอนอ้อนพร่ำเอื้อนคำหวาน   
ทั้งเบิกบานยิ้มแย้มหนอแซมเอ๋ย
     วันเวลาผันแปรแม้ล่วงเลย     
  ความคุ้นเคยผูกพันนั้นเหมือนเพลง
 "มนต์รักแม่กลอง"

เนิน จำราย

ยังคิดถึงพี่ชายแม้หายห่าง
ที่ลาร้างงานสุมรุมรีบเร่ง
อยากจะร้อยถ้อยสดับขับบรรเลง
ร่ายเลบงคีตกานท์รอพานพบ
 
พิมพ์พยอม หอมหวาน..ตาลมิเท่า
ยังหวานเนา..หวานนี้ไม่หนีหลบ
หัวใจยังพันพ่วงอยู่ท่วงทบ
แม้เพลงจบ สายสัมพันธ์..ยังมั่นคง
 
แซมค่ะ

add complete
by Klonthaiclub fb

[Prapacarn ❀]

ลบกระทู้ ทิ้งไป ทำไมนี่
หรือว่ามี ความแค้น ถึงแผ่นผา
หรือมีเรื่อง อันใด ใคร่บอกมา
หรือรจนา เกลียดเจ้าเงาะ เพราะหลอกลวง
พันทอง
 

เค้าเปล่านะ ... 

[Prapacarn ❀]

.

สิ่งที่ว่าง ร้างสาร ให้อ่านถึง
สิ่งที่ซึ้ง นานนัก เหมือนผลักไส
สิ่งที่เห็น ทุกนิยาม ความเป็นไป
ใครคนหนึ่ง ซึ่งสดใส ใจรำพึง

เนิ่นนานมาก ไม่เคยฝาก แม้คำน้อย
รอเจ้าคอย วันคืนกลับ เหมือนนับหนึ่ง
ฟ้าห่างไกล เมฆไหลลอย ยังคอยตรึง
คงเชื่อมถึง ฟ้าที่นี่ ฟ้าที่นั้น ดลบันดาล

ขอต้อนรับ มาสู่ หมู่ผองมิตร
เริ่มลิขิต อักษขรา ภาษาสารน์
ช่วยสร้างฝัน อึกครา อย่าช้านาน
เพื่อขับขาน บรรเลง เพลงแห่งใจ
 
วาริน
๑๗/๕/๕๗

สิ่งที่ว่างหาใช่..จะไร้ค่า
สิ่งที่เห็นด้วยตา..อาจไม่ใช่
สิ่งที่เฝ้ารอคอยหลุดลอยไป
คงไม่ใช่ของเราให้เข้าจอง
 
เวลาผ่านนานนับใช่ลับหาย
ห่างเพียงกาย..ใจเยือน หมู่เพื่อนผอง
พื้นที่ของหัวใจไร้คนปอง
ใช้สิทธิท่องหาฝัน..แบ่งปันรัก
 
อิสระพิสุทธิ์..มิหยุดนิ่ง
สรรพสิ่งเคล้าคละได้ประจักษ์
คำว่า “คน” ชุลมุนวุ่นวนนัก
สมควรพัก เพื่อดู..ให้รู้ทัน
 
แซมค่ะ

[เนิน จำราย]

  อันอักษราภาษากานท์เบิกบานนัก
ทุกถ้อยทักเคียงคำหวานคือสมานฉันท์
            รักเป็นห่วงท่วงทำนองพี่น้องกัน           
ผูกสัมพันธ์คล้องไมตรีแต้มสีชมพู

เนิน จำราย