ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[naycherm]

ณ ใจดวงกลวงเปล่า

มีหนังสือเล่มใหญ่ไว้นอนกอด
กลางทุ่งทอดห่มแดดให้แผดเผา
มีสายลมพัดมาเพียงแผ่วเบา
ประทินใจดวงเก่าที่เปล่ากลวง

เกิดแต่เศร้าเคล้าแต่ทุกข์คลุกแต่โศก
ยามวิโยคโหยหาน้ำตาร่วง
จะเรียงถ้อยร้อยดาวเป็นล้านดวง
จะจุดไฟสุมทรวงห้วงราตรี

แต่ตอนนี้นอนเคียงเพียงแสงแดด
ให้ร้อนแผดเผาไหม้เพียงกายนี้
แต่หนาวเหน็บเจ็บแปลบแนบฤดี
ให้อกสั่นประหวั่นถี่ที่ข้างใน

มองวับวับพะยับแดดที่แผดอยู่
ก็รับรู้ว่าแดดยังแผดไหม้
ดินยังร้อนลมยังพัดระบัดใบ
ยิ่งรวดร้าวผ่าวไหม้ใต้ตะวัน

เกิดแต่เหงาเคล้าแต่ทุกข์คลุกแต่เศร้า
ณ ในดวงกลวงเปล่ายังแอบฝัน
กลางพะยับแดดร้อนของค่อนวัน
ปีกแห่งฝันเหมือนมอดไหม้ไม่เหลือเลย

หยิบหนังสือเล่มใหญ่ที่นอนกอด
อย่าเพิ่งไหม้วายวอดก่อนเปิดเผย
ยิ่งดินร้อนยิ่งลมผ่าวยิ่งคุ้นเคย
หนังสือเอยเฉลยให้ในตัวคน

กอไผ่

[/b]

add complete
by Klonthaiclub fb

[ไพร พนาวัลย์]

 

นอนกลางแดดแผดเผามันเร่าร้อน
ก็อย่านอนกลางแดดให้แผดก้น
จงไปนอนในร่มสายลมยล
ก็จะพ้น,ทุกข์,เหงา,เศร้า,ไปเอง

ไพร พนาวัลย์

ยินดีต้อนรับน้องใหม่ 

 

[panthong.kh]

นอนกลางแดด แผดเผา ก็เท่านั้น
นอนกลางวัน ขี้เกียจ ดูเครียดเคร่ง
นอนกอดหมอน ค่อนคืน มิครื้นเครง
นอนรีบเร่ง ผ้าไม่ใส่ ใช่ไหมตัว..
พันทอง
 

[รัตนาวดี]

 

...นอนแก้ผ้า คราร้อน ตอนใกล้เที่ยง
หลับบนเตียง ลมแอร์ แผ่ไปทั่ว
ลมฉ่ำชื่น เย็นฉาบ อาบผิวตัว
พลางฝันเกี่ยว เรื่องมั่ว ปลุกหัวใจ...

...ตื่นมานั่ง งัวเงีย เพลียเหมือนว่า
คงเพราะลืม ห่มผ้า น่าเป็นไข้
ณ ใจดวง กลวงเปล่า เขาห่างไกล
นึกขึ้นมา ทีไร ใจโกรธนัก ...

รัตนาวดี
 

 

สมมุติจ้า

[นายสำเริง]

หนังสืออ่านต่างตำราไม่เห็นบอก
นามนั้นดอกว่ากระไรไม่ประจักษ์
รู้แต่ว่าเล่มนั้นมันใหญ่ยักษ์
ทุบหัวควายคงล้มชักเพราะร้าวราน

ทายว่าคง"หน้าเหลือง"ประเทืองจิต
เทียวหาเบอร์เพื่่่่่อนมิตรทั่วถิ่นฐาน
หรือไม่ก็ตำรากรีกโบราณ
ประวัติเมืองซีอานเมืองเชียงกง

จะอย่างไรเอาให้แน่ในจริงแจ้ง
โปรดสำแดงอวดอ้างในประสงค์
โลกนี้มีล้านๆเล่มตอบไม่ตรง
นึกจำนงค์คนอ่านประการใด

คงจะเป็นตำราดีนี้แน่ๆ
เพราะคนอ่านมาตีแผ่อย่างพิสมัย
มีความสุขด้วยความรู้หรือความใด
เป็นทุนใจหรือทุนกายสบายจัง

[panthong.kh]

 

...นอนแก้ผ้า คราร้อน ตอนใกล้เที่ยง
หลับบนเตียง ลมแอร์ แผ่ไปทั่ว
ลมฉ่ำชื่น เย็นฉาบ อาบผิวตัว
พลางฝันเกี่ยว เรื่องมั่ว ปลุกหัวใจ...

...ตื่นมานั่ง งัวเงีย เพลียเหมือนว่า
คงเพราะลืม ห่มผ้า น่าเป็นไข้
ณ ใจดวง กลวงเปล่า เขาห่างไกล
นึกขึ้นมา ทีไร ใจโกรธนัก ...

รัตนาวดี
 

 

สมมุติจ้า

นอนแก้ผ้า ตากแอร์ อุแม่เจ้า
นอนเปลือยเปล่า ล่อนจ้อน สะออนหนัก
อยู่คนเดียว เปลี่ยวจิต คิดยิ่งนัก
เกิดคนรัก มาเจอ เพ้อคร่ำครวญ

อะไรจะ เกิดขึ้น มึนงงแท้
คงดวงแด ดับดิ้น สิ้นไห้หวน
รีบใส่ผ้า เถิดเจ้า มันเย้ายวน
จะมาชวน ไปดื่ม เพื่อลืมเธอ
พันทอง