ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กระจ่าน้อย]

ตั้งแต่ที่เทอจากลา.. หยาดหยดน้ำตาไม่เคยจางหาย พบเจอผู้คนมากมาย แต่ผลสุดท้ายก็คิดถึงเทอ.. พยายามจะลืมให้ได้.. แต่กลับหลบไปร้องไห้ เสมอๆ คนในใจยังคงเป็นเทอ.. แม้ไม่ได้เจอในความเป็นจริง.. ตลกดีนะ บนทางเดินเส้นขนาน ขนาดความคิดถึงของวันวาน ไม่เคยหยุดนิ่ง อยากหยุดพัก หยุดรัก หยุดทุกๆสิ่ง แต่ในความเป็นจริง " ทุกๆสิ่งยังคงหมุนไป" . o๙/o๕/๒๕๕๗ กระจ่าน้อย/เขียน.

[Design with love ᵔᴥᵔ]

" เธอพูดถูก 'ทุกสิ่งกำลังหมุนเวียนไป'
แต่แปลกนักที่หัวใจ ฉันยังไม่ไปไหน -ยังอยู่กับที่-
เฝ้านึกถึงภาพเก่า เก่า น้ำตาของความเหงาก็ไหลทุกที
เป็นซ้ำ ซ้ำ อยู่แบบนี้.. . ไม่ เคย เปลี่ยน ไป

เ ห นื่ อ ย ที่ต้องเป็นแบบนี้
ทั้งทั้งที่รู้ดี แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ก็รักไปแล้ว รักหมดทั้งหัวใจ
จะให้ลืมง่าย ง่าย ได้อย่างไร ความสัมพันธ์

จึงต้องเป็นคนงมงาย ในสายตาคนอื่น
เก็บความขมขื่น ไม่ว่าตื่นหรือความฝัน
ระบายเศร้า ระบายเหงา กับดาว จันทร์
ใต้แผ่นฟ้าสีเทา เทา ผืนนั้น ยังมีฉัน อยู่ที่เดิม "

 
 Design with love”

[รัตนาวดี]

...โลกกำลังหมุนไปไม่หยุด
ความเศร้าไยยิ่งผุดเข้ามาเพิ่ม
ความฝันที่เราสองร่วมกันร้อย... ราวสายสร้อยสวยต่อเติม..
วันนี้แล้ว...ที่เริ่มไม่เหมือนเดิม ฝันเหมือนลา...

...โลกกำลังหมุนไปตามจังหวะ
แต่ฝันกำลังผละ หายจากจินตนาไปอย่างช้าๆ
แล้วยามคิดถึงเขาคืนนี้...เราคงจะมีเพียงแต่น้ำตา
...คงจะถึงเวลา...แล้วที่เราต้องลา..จากกันจริงๆ...

รัตนาวดี

[ไพร พนาวัลย์]

ตั้งแต่ที่เทอจากลา.. หยาดหยดน้ำตาไม่เคยจางหาย พบเจอผู้คนมากมาย แต่ผลสุดท้ายก็คิดถึงเทอ.. พยายามจะลืมให้ได้.. แต่กลับหลบไปร้องไห้ เสมอๆ คนในใจยังคงเป็นเทอ.. แม้ไม่ได้เจอในความเป็นจริง.. ตลกดีนะ บนทางเดินเส้นขนาน ขนาดความคิดถึงของวันวาน ไม่เคยหยุดนิ่ง อยากหยุดพัก หยุดรัก หยุดทุกๆสิ่ง แต่ในความเป็นจริง " ทุกๆสิ่งยังคงหมุนไป" . o๙/o๕/๒๕๕๗ กระจ่าน้อย/เขียน.

ได้อ่านข้อเขียนของเธอแล้ว ก็เข้าใจในอารมณ์ของวัยรุ่นอ่ะนะ ถึงแม้จะสะดุดกับคำว่า “เทอ” ก็จะพยายามเข้าใจซะว่าคนๆนั้นคงจะชื่อ “เทอ”ไปซะ จะได้ไม่ต้องมาคอยจับผิดว่า เธอใช้ภาษาวิบัติ แต่ก็อยากจะขอเตือนเธอไว้หน่อยนะว่า ที่บ้านกลอนไทยแห่งนี้ เราพยายามที่จะรักษาภาษาไทย ภาษาเขียนกับภาษาพูด จะใช้ไม่เหมือนกัน เช่น เธอพูดว่า “เทอ” แต่ภาษาเขียนก็ควรจะใช้ “เธอ”นะ เพราะเยาวชนมากมายที่เข้ามาอ่าน มาเรียนรู้ มาฝึกฝนการแต่งกลอน ถ้าปล่อยให้คำวัยรุ่นสมัยใหม่อย่างนี้เข้ามาเกร่อ ก็จะเอาเยี่ยงอย่างที่ผิดๆกันไป เพราะฉะนั้นจึงขอเตือนเจ้า “กระจ่าน้อย” โปรดรักษาภาษาไทยของเราด้วยนะ เจ้าหนูน้อย
หลานรัก

ลุงไพร

[panthong.kh]

ตั้งแต่ที่เทอจากลา.. หยาดหยดน้ำตาไม่เคยจางหาย พบเจอผู้คนมากมาย แต่ผลสุดท้ายก็คิดถึงเทอ.. พยายามจะลืมให้ได้.. แต่กลับหลบไปร้องไห้ เสมอๆ คนในใจยังคงเป็นเทอ.. แม้ไม่ได้เจอในความเป็นจริง.. ตลกดีนะ บนทางเดินเส้นขนาน ขนาดความคิดถึงของวันวาน ไม่เคยหยุดนิ่ง อยากหยุดพัก หยุดรัก หยุดทุกๆสิ่ง แต่ในความเป็นจริง " ทุกๆสิ่งยังคงหมุนไป" . o๙/o๕/๒๕๕๗ กระจ่าน้อย/เขียน.

ได้อ่านข้อเขียนของเธอแล้ว ก็เข้าใจในอารมณ์ของวัยรุ่นอ่ะนะ ถึงแม้จะสะดุดกับคำว่า “เทอ” ก็จะพยายามเข้าใจซะว่าคนๆนั้นคงจะชื่อ “เทอ”ไปซะ จะได้ไม่ต้องมาคอยจับผิดว่า เธอใช้ภาษาวิบัติ แต่ก็อยากจะขอเตือนเธอไว้หน่อยนะว่า ที่บ้านกลอนไทยแห่งนี้ เราพยายามที่จะรักษาภาษาไทย ภาษาเขียนกับภาษาพูด จะใช้ไม่เหมือนกัน เช่น เธอพูดว่า “เทอ” แต่ภาษาเขียนก็ควรจะใช้ “เธอ”นะ เพราะเยาวชนมากมายที่เข้ามาอ่าน มาเรียนรู้ มาฝึกฝนการแต่งกลอน ถ้าปล่อยให้คำวัยรุ่นสมัยใหม่อย่างนี้เข้ามาเกร่อ ก็จะเอาเยี่ยงอย่างที่ผิดๆกันไป เพราะฉะนั้นจึงขอเตือนเจ้า “กระจ่าน้อย” โปรดรักษาภาษาไทยของเราด้วยนะ เจ้าหนูน้อย
หลานรัก

ลุงไพร

วัยรุ่นดึก คึกคะนอง มองถ้วนถี่
ร่ายยาวมี เรื่องแจ้ง แถลงไข
อย่าถือสา คนแก่ แหมลุงไพร
เขาอยากให้ ภาษางาม ตามครรลอง

ปรับนิดหน่อย เท่านั้น วันละนิด
เรื่องถูกผิด แก้ได้ ไปตามช่อง
เริ่มวันนี้ แล้วกัน ฝันเนืองนอง
ภาษาทอง ของไทย ได้ยืนยงค์
พันทอง