ถนนว่าง เว้นได้ ไยรีบจอด
หรือว่าน้อต ฟันเฟือง เครื่องร้อนเข้า
หรือยางแบน แล่นฝืด อืดล้อเพลา
หรือถังเปล่า หมดไฟ ไร้น้ำมัน
ไขประตู ดูพัก แน่ะยักคิ้ว
เลิกตาหลิ่ว ขึ้นลง โคลงหัวสั่น
ไม่เคยเห็น ขี้เมา เศร้ารำพัน
อ้าวแล้วกัน จับเอว เย้วจ้องมอง
เอาขี้มูก แฟดแฟด แปดดีไหม
คนอะไร คงบ้า แถมตาส่อง
สวมเสื้อยืด ยีนส์ฟิต หิ้ววิตตอง
พูดทำนอง เออเออ เสียงเหน่อยาน
จะมาตู่ มาดแมน เป็นแฟนเค้า
หล่อเฉลา เลิศหรู ดูภูมิฐาน
ถึงวันนี้ ขี้เมา มือเท้าคลาน
แต่ดวงมาน ทั้งสิ้น ให้ดินแล้ว
อ๊วก...ยางมาวอ่ะ
รพีกาญจน์
เห็นคุณป๋ารพีฯมาคอมเม้นท์เมื่อวานนี้ว่าลงท้ายด้วยดวงมานพอดี....
แต่ที่ผมเขียนเรื่องมานในกระทู้ข้างบนนี้ไม่ได้หมายถึงกลอนบทนี้ของป๋ารพีฯหรอกนะครับ เพราะที่ท่านใช้มานั้นผมคิดว่าท่านใช้ถูกต้องแล้ว
เพราะเป็นการใช้ในแง่แสดงออกแทนความรู้สึกถึงความรัก ไม่ได้ใช้แทนคำว่าหัวใจไปตรงๆหรือโดดๆ