ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปากกาดำ]

อยากเอื้อนเอ่ยเฉลยใจไปเล่าบอก
ก็กลัวชอกช้ำใจร่ำไห้หวน
อกอาจตรมระทมใจนึกใคร่ครวญ
จึ่งรัญจวนอยู่ในใจไปอย่างนี้

หากจักกล่าวเล่าคำพร่ำว่ารัก
ก็กลัวนักกลัวเกินกล่าวกลัวเจ้าหนี
กลัวจะร้างห่างไปไกลทุกที
กลัววจีจะตัดรอนอ่อนฤทัย

จึงเฝ้าเก็บเฝ้ากำคำบอกรัก
นอนหนุนตักความระกำช้ำอย่างนี้
โอ้อกเอ๋ยอยากเอ่ยนัก "รักคนดี"
แต่วจียังหนักกลัวรักช้ำ

..................................................
ปากกาดำ

add complete
by Klonthaiclub fb

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โอ้..น้องยา อย่ากลัว มัวอิดออด
รีบแว่วหว่าน วาทหยอด มาพรอดพร่ำ
ให้ต้องโสต สักที วจีกรรม
อยากฟังคำ ฉ่ำรส พจนินท์..
 
..รีบเอ่ยบอก ออกมา เถอะ..ว่ารัก
ให้ประจักษ์ ใจคนคอย หน่อย..โฉมฉิน
จะเก็บกัก ปักไว้ แนบในจินต์
มิสร่างสิ้น ทรามวัย..อย่าได้กลัว
 

[D]

อย่าได้หลงคำ"ขลุ่ย"ที่คุยฟุ้ง
เดี๋ยวจะยุ่งอุราอย่าตาถั่ว
ด้วยชายมีสาวหลากมากพันพัว
หว่านหวานทั่วรัวลิ้นใช่นินทา

ที่เอ่ยอ้างทั้งหลายชายหมายป้อ
หมายพะนอคลอเคล้าเฝ้ามุสา
ยืนข้างบ้านเมื่อเย็นเห็นตำตา
เมียเขาปาด้วยสากจนปากบวม

"ดิน"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ขอร้อง..อย่า เย้ยหยัน กันนักนะ
ไม่งั้นจะ เจ็บตัว ทั่วกายน่วม
นี่"ขลุ่ยฯ"เปรย เผยคำ แบบสำรวม
ไม่อยากสวม บทโหด โปรดเชื่อฟัง..
 
..ทำเป็นผู้ รู้มาก ปากสว่าง
มาดูถูก ถากถาง อย่างขึงขัง
กุเรื่องร้าย ป้ายใส่ เจ็บใจจัง
ไม่หยุดยั้ง ยียวน กวนอารมณ์..
 
..ฝากคำเตือน เยือนนุช ครั้งสุดท้าย
ก่อนพี่ชาย ทำตาม ความเหมาะสม
หากไม่หยุด ยุแยง แสร้งสร้างปม
ก็..เตรียมร้าว ระบม..แผลพรมกาย
 

[D]

ที่ฉันอ้างเอ่ยมาใช่ว่าฝอย
ยั้งมาเถียงเสียงจ๋อยเดี๊ยะ.!.ต่อยหงาย
ฉายาเธอฉาวฟุ่งยั้นคุ้งท้าย
คราวย่ายายไม่เว้นเป็นเรื่องจริง

ตั้งแต่รู้จักมาห้าปีแล้ว
เห็นพราวแพรวแนวเฟื่องแต่เรื่องหญิง
นี่แน่ะพ่อ"ขลุ่ย"ตันฉันอยากติง
เคยได้อิงไหมนี่ดีแต่คุย 

"ดิน"

[บ้านริมโขง]

สอนน้องที่ลองรัก

จากกลอน “กลัว” เป็น “กล้า” เข้าท้าดะ
เขียนกลอนฉะวาจาพาหลุดลุ่ย
จากเวทีคนท้อต่อเป็นลุย
เดี๋ยวเป็นปุ๋ยไปข้างบางเวลา

กลอนน้องกลัว กลัวรักผลักเป็นทุกข์
ไม่สนุกปลุกเศร้าเร้าห่วงหา
กลอนน้องกลัว กลัวชายที่หมายตา
จะต้องห่างร้างลา ให้อาดูลย์

สงสารน้องปองชายคล้ายไม่นิ่ง
กลัวรักจริงสิ่งฝันพลันสิ้นสูญ
กลัวชายหลอก ชายล้ำไม่ค้ำคูณ
กลัวรักเลิศเทิดทูล..ถูกปูนกา

เถอะ..น้องจ๋า อย่ากลัว จนตัวสั่น
รักไม่บั่นใจใคร ให้เศร้าหนา
รักมากมีที่สุขทุกเวลา
รักมากค่าถ้าวาง..อย่างพอดี..

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ความพอดี พี่ว่า หาจากไหน
ตัดสินได้ ยังไง ใจร้อนจี๋
แตกต่างกัน แน่นัก หนักใจซี
ความพอดี บางใคร ไม่เที่ยงตรง

อยากเปลี่ยนกลัว เป็นกล้า ถ้ากับพี่
คงเข้าที ปรีเปรม เกษมส่ง
รักเริ่มต้น ค้นพบ ไม่จบลง
รักมั่นคง คืบเข้า ทุกเช้าเย็น

จากที่กลัว เกิดกล้า แถมบ้าบิ่น
รักรวยริน ร่ำร้อง แค่มองเห็น
อย่าหายหน้า มาเถอะหนอ ต่อประเด็น
ขืนหลบเร้น เช่นนี้ ฤดีตรม

มาเลยพี่ กล้าไหม หากใจถึง
ห้อตะบึง มาไว จะได้สม
อย่ามัวเก่ง แต่สอน ก่อนสิ้นลม
รักไม่ล่ม แน่นอน วอนอย่ากลัว
พันทอง
๒๑/๔/๕๗
 

[D]

สอนน้องที่ลองรัก

จากกลอน “กลัว” เป็น “กล้า” เข้าท้าดะ
เขียนกลอนฉะวาจาพาหลุดลุ่ย
จากเวทีคนท้อต่อเป็นลุย
เดี๋ยวเป็นปุ๋ยไปข้างบางเวลา

กลอนน้องกลัว กลัวรักผลักเป็นทุกข์
ไม่สนุกปลุกเศร้าเร้าห่วงหา
กลอนน้องกลัว กลัวชายที่หมายตา
จะต้องห่างร้างลา ให้อาดูลย์

สงสารน้องปองชายคล้ายไม่นิ่ง
กลัวรักจริงสิ่งฝันพลันสิ้นสูญ
กลัวชายหลอก ชายล้ำไม่ค้ำคูณ
กลัวรักเลิศเทิดทูล..ถูกปูนกา

เถอะ..น้องจ๋า อย่ากลัว จนตัวสั่น
รักไม่บั่นใจใคร ให้เศร้าหนา
รักมากมีที่สุขทุกเวลา
รักมากค่าถ้าวาง..อย่างพอดี..

"บ้านริมโขง"

เคยเข็ดขมซมซานมานช้ำชอก
รักย้อนยอกตอกย้ำน้ำตาปรี่
เพราะหลงคำฉ่ำหวานหว่านวจี
เชื่อชาตรีมีแค่...แต่คำลวง

ต้องอกตรอมยอมพ่ายหม้ายขันหมาก
ทนตรำตรากมีใครไหนบ้างห่วง
มาพบพี่"ริมโขง"โยงใยยวง
เคยแอบหวงทวงถามอยู่ร่ำไป

เฝ้าหน้าจอจ่อมจมงมอักษร
หมายต่อกลอนอ้อนพี่ที่ฝันใฝ่
ริเริ่มปลูกต้นรักฟูมฟักใจ
แต่พี่ไยไม่คลอเคลีย รึ.เกียมัว..?

"ดิน"

[บ้านริมโขง]

ความพอดี พี่ว่า หาจากไหน
ตัดสินได้ ยังไง ใจร้อนจี๋
แตกต่างกัน แน่นัก หนักใจซี
ความพอดี บางใคร ไม่เที่ยงตรง

อยากเปลี่ยนกลัว เป็นกล้า ถ้ากับพี่
คงเข้าที ปรีเปรม เกษมส่ง
รักเริ่มต้น ค้นพบ ไม่จบลง
รักมั่นคง คืบเข้า ทุกเช้าเย็น

จากที่กลัว เกิดกล้า แถมบ้าบิ่น
รักรวยริน ร่ำร้อง แค่มองเห็น
อย่าหายหน้า มาเถอะหนอ ต่อประเด็น
ขืนหลบเร้น เช่นนี้ ฤดีตรม

มาเลยพี่ กล้าไหม หากใจถึง
ห้อตะบึง มาไว จะได้สม
อย่ามัวเก่ง แต่สอน ก่อนสิ้นลม
รักไม่ล่ม แน่นอน วอนอย่ากลัว
พันทอง
๒๑/๔/๕๗
 

   

มาสอนน้องลองรักสลักซึ้ง
กลับเจอหนึ่งคนงามเคยตามคั่ว
มาสอนใครหวังเพียงให้เรียงตัว
อย่ารักมั่วให้มั่นสัมพันธ์เดียว

หวังมาคุยลูกปลาคราฝันเพ้อ
กลับมาเจอแม่ปลาทำตาเขียว
เห็นไก่น้อยคอยร้องเสียงก้องเชียว
แต่ยามเหลียวเสียวแน่..แม่ไก่มอง

ให้กลัดกลุ้มในอกตลกฝืด
ตัวเย็นชืดร่างสั่นพลันสนอง
เจ้าประจำย้ำท้ามาประลอง
อยากเล่นของ..”ริมโขง”..โยงสัมพันธ์

อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไอ้หย๋า อย่าท้านะ
ฝึกมาล่ะเชิงยุทธ์สุดสวรรค์
ทั้งท่ารับจับแทงตะแบงบัน
ยามโรมรันกลางศึก..คึกลำพอง..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

เคยเข็ดขมซมซานมานช้ำชอก
รักย้อนยอกตอกย้ำน้ำตาปรี่
เพราะหลงคำฉ่ำหวานหว่านวจี
เชื่อชาตรีมีแค่...แต่คำลวง

ต้องอกตรอมยอมพ่ายหม้ายขันหมาก
ทนตรำตรากมีใครไหนบ้างห่วง
มาพบพี่"ริมโขง"โยงใยยวง
เคยแอบหวงทวงถามอยู่ร่ำไป

เฝ้าหน้าจอจ่อมจมงมอักษร
หมายต่อกลอนอ้อนพี่ที่ฝันใฝ่
ริเริ่มปลูกต้นรักฟูมฟักใจ
แต่พี่ไยไม่คลอเคลีย รึ.เกียมัว..?

"ดิน"

เหมือนมาอ้อนย้อนย้ำทำอ้อยอิ่ง
มากเสียจริงมารยาหลอกตาขรัว
ทำเป็นสนหม่นหมองทำนองตัว
แท้แกล้วยั่วผัวใครไม่กลัวเมีย

ก่อนไม่กล้าผ่ากลางระหว่างสอง
ยังเมียงมองลองเลาะเพราะละเหี่ย
แต่ “ดิน” ยั่ว หัวใจให้ตั๊วเฮีย
กล้าได้เสียเพลียบ้างช่างมันเต๊อะ

พอได้เพิ่มเป็นสองน้องเริ่มนิ่ง
ความเป็นหญิงต่างรู้ดูเอาเถอะ
แบ่งพี่บ้างน้องบ้างช่างดีเนอะ
รักบานเบอะเจอะ “ดิน” เมียสิ้นลาย

จึงความกลัวถูกแบ่งถูกแปลงค่า
“ดิน” ไม่ว่า “เมีย” สุข ทุกข์สลาย
ปัจจุบันหมั่นออมถนอมกาย
ยังขวนขวาย ขอเพิ่ม..เติมอีกคน..

"บ้านริมโขง"

[Silasiroong]

หาดคำสมบูรณ์  อ. บึงโขงหลง ..จ.บึงกาฬ......thaitravels.net

สวัสดีครับ ท่าน.."บ้านริมโขง"


แอบย่องมาละเลียดขอเบียดหน่อย
ส่งกลอนร้อยนำร่องช่องนุสนธิ์
ทักทายท่าน"บ้านริมโขง"โยงสายชล
หลายปีพ้น..พบใหม่ได้พาที

สวัสดีครับท่าน"บ้านริมโขง"
ร่วมจรรโลงส่งคำนำวิถี
เจ้าพระยาล่องไหลสายวารี
เชื่อมนทีโขงไกลกลายชะเล

โลกนักกลอนใกล้ไกลได้พานพบ
มาบรรจบแล้วจากจุดหักเห
ร่วมฝากคำคารมสมคะเน
แสงโพล้เพล้ว่างามนำกลอนวาง

ในยามนี้ดีใจได้พบท่าน
สื่อประสานสายจิตมิคิดหมาง
รื่นภิรมย์พรมอุรามามิจาง
มิอ้างว้างทักทายมั่นหมายมา

จึ่งจำเรียงเคียงคำนำสนอง
ตามครรลองผู้เยือนเรือนนี้หนา
อ๊ะ..เริ่มหิว กระเพาะเลื่อนเตือนเวลา
.                             ขอเมตตา ข้าวมันไก่..ให้สักจาน.. ..(ครับ.. แหะ..แหะ..)


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๒๔ เมษายน ๒๕๕๗


สวัสดีครับท่าน"บ้านริมโขง" ครับ ท่านสบายดีนะครับ เมื่อ5-6 ปีก่อน
กับปัจจุบัน ท่านยังเหมือนเดิมอยู่เลยนะครับ.. ขอบคุณครับ .."ศิษย์ใหม่ฯ"

[panthong.kh]

เมื่อห้าหก ปีก่อน กลอนปากจัด
พี่โขงฟัด เลือดสาด กระเซ็นซ่าน
แผลเหวอะหวะ เต็มตัว กลัวลนลาน
กว่าคืบคลาน มาถึง ซึ่งวันนี้

ทั้งคารม คมกริบ หยิบมาเขียน
บางครั้งเนียน เกินใคร ในวิถี
หลอกให้เจ็บ เหน็บแนม แต้มราคี
จนฤดี สุดทน หม่นหมองทรวง

เรื่องจิ้มจ้วง ล้วงลึก สะอึกฮัก
เจอมานัก ต่อนัก เกินหนักหน่วง
หวังจะให้ ชาชิน จินต์ทั้งยวง
แต่กลับกลวง กว่าเก่า เข้าอย่างจัง

ถึงเรียงนำ คำหวาน มาขานไข
คงจะไม่ ได้ถ้อย เลิกคอยหวัง
ขมขื่นเข็ด ทั้งเพ จึงเซซัง
น้ำตาหลั่ง ร่วงหล่น คำคนคม
พันทอง
๒๕/๔/๕๖