ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

(เมื่อเย็นวานเพิ่งนั่งเครื่องมาจากอุบลเลยถ่ายรูปก้อนเมฆงามๆมาฝาก)



นั่งนกแอร์แลเมฆเฉกปุยฝ้าย
เมฆสลายลอยคว้างกลางเวหน
ดูช่างเหมือนรักจางใครบางคน
ไม่คงทนด่วนสลายคล้ายเมฆา

รักของนางช่างเหมือนเมฆเคลื่อนคล้อย
จับตัวลอยก่อร่างกลางเวหา
พอเข้าใกล้หายวับไปกับตา
คล้ายมายาหลอกชายหมายยินดี

ชมเมฆลอยพลอยหมองเมื่อมองฟ้า
ในอุราสะอื้นฝืนเต็มที่
รักช่างคล้ายเมฆหมอกหลอกโศกี
หลายขวบปีอาลัยในรักลา

ถึงดอนเมืองเรื่องรักยังปักจิต
ไปรังสิตใจสลายตายดาบหน้า
ต่อรถตู้คืนรังยังพลับพลา
คราบน้ำตาทิ้งไว้ในเครื่องบิน

 

"มุนีน้อย"

add complete
by Klonthaiclub fb

[ดารกะ]

รักฉันนั้นมั่นนักภักดิ์หนึ่งแท้
กลับพ่ายแพ้หมองหม่นคนติฉิน
อุปสรรคมากล้นท้นดวงจินต์
พาชีวินถอยหดสลดใจ

ฝังตัวตนทนช้ำจำพรรษา
แผลอุรากลัดหนองหม่นหมองไหม้
บวชเป็นชีหนีฉากจำจากไกล
ทนมิไหว"มุนีน้อย"ชายร้อยมาน

ก้อย

 

[panthong.kh]

ยินเสียงบ่น ปนเศร้า เคล้าน้ำมูก
พ่อบุญปลูก ถูกเด็ด ดอกเห็ดท่าน
อยากเยียวยา คราเห็น เป็นแหลกลาญ
มีดวงมาน ใหม่มอบ ชอบไหมคุณ

เลี้ยงด้วยใจ ให้รัก จักชื่นจิต
เงินอีกนิด หน่อยหนอ พออบอุ่น
สิบล้านบาท ไม่มาก หากการุณ
ไว้ทำทุน หนุนเนื่อง เรื่องมันยาว

หากสนใจ รีบด่วน จวนจะจบ
เชิญมาพบ เมืองร้อยเกิน อย่าเมินสาว
ให้เวลา สามวัน ทันเรื่องราว
ประกาศข่าว วิวาห์ กล้าไหมเอย
พันทอง
๑๙/๔/๕๗

[ไพร พนาวัลย์]

กวาดเอาเมฆใส่กระสอบมามอบให้
เจ้าขวัญใจไปขายคงหลายแสน
ขึ้นเครื่องบินทีไรเอาให้แปน
มอบให้แฟนคนดีเดี๋ยวมีเงิน

แค่สิบล้านเรื่องย่อยจิ๊บจ๊อยมาก
ขึ้นนกแอร์อ้าปากเหมือนอยากเอิ้น
ขึ้นบ่อยบ่อยอ่อยเหยื่อเมื่อรับเชิญ
กวาดเมฆเพลินเดินทางตอนกลางวัน

คราบน้ำตาทิ้งไว้ให้พันผูก
แม่บุญปลูกถูกใจเก็บไปฝัน
เมืองร้อยเอ็ดเข็ดแล้วไม่แคล้วกัน
ขอบฟ้ากั้นไม่กลัว กลัวแม่ชี

ไพร พนาวัลย์

 

[panthong.kh]

หอบเอาเมฆ มามาก ฝากไปขาย
บ้าน้ำลาย หรือเปล่า เล่าท่านพี่
ป่าวประกาศ เมืองลพ คบคนดี
แถมมั่งมี พันล้าน งานค้าเห็ด

อีกเงินเก็บ จากซาอุ บรรจุหีบ
ฝังเร่งรีบ ใต้ฟาร์ม งามสะเด็ด
หลายอยู่นะ จ๊ะพี่ มีหมกเม็ด
อีกซักเจ็ด ปีล่วง จ้วงขึ้นให้

จัดสรรบัน แบ่งหน่อย คอยนานแล้ว
กลัวจะแห้ว แว่วว่า มีขาใหญ่
แถวนคร ไชยศรี พี่จริงใจ
จักทุ่มไป ให้หมด พันอดเลย
พันทอง
๒๐/๔/๕๗
 

[ป้าโย]

คิดถึงนะ // 我想念她

เมฆสะพรั่ง นั่งเหมือนกัน ยันเซินเจิ้น
ตะวันเดิน ฟ้าเดียวกัน ฉันกับเขา
ต่างประเทศ เขตขุม ภูมิลำเนา
ด้วยกาลเก่า ย้อนจริต ให้คิดคืน

เคยอยู่เคียง เรียงร่วมหมอน นอนห้องหับ
เคยประทับ ร่วมสนุก ทุกแผ่นผืน
รักคือรัก ใคร่คือใคร่ ไม่ยั่งยืน
แม้นกลายอื่น ยังสลัก ปักอุรา

[ดารกะ]

กวาดเอาเมฆใส่กระสอบมามอบให้
เจ้าขวัญใจไปขายคงหลายแสน
ขึ้นเครื่องบินทีไรเอาให้แปน
มอบให้แฟนคนดีเดี๋ยวมีเงิน

แค่สิบล้านเรื่องย่อยจิ๊บจ๊อยมาก
ขึ้นนกแอร์อ้าปากเหมือนอยากเอิ้น
ขึ้นบ่อยบ่อยอ่อยเหยื่อเมื่อรับเชิญ
กวาดเมฆเพลินเดินทางตอนกลางวัน

คราบน้ำตาทิ้งไว้ให้พันผูก
แม่บุญปลูกถูกใจเก็บไปฝัน
เมืองร้อยเอ็ดเข็ดแล้วไม่แคล้วกัน
ขอบฟ้ากั้นไม่กลัว กลัวแม่ชี

ไพร พนาวัลย์

 

อยู่ซาอุฯเคยเผยเอ่ยคำรัก
ผูกสมัครหนักหน่วงทรวงอิตถี
รักสองเราซาบซึ้งมิถึงปี
เขาก็หนีกลับไทยไม่เอ่ยลา

สาวร้อยเอ็ดเข็ดขมจินต์จมเจ่า
แสนหงอยเหงาเปล่าเปลี่ยวเที่ยวตามหา
เจอพี่ที่เมืองลพพบภรรยา
ลูกอีกห้าหลานอีกหกน้องตกใจ

ทั้งสาวแก่แม่หม้ายหมายมานมอบ
ข้างกายรอบสาวสนทนไงไหว
มาเข้าวัดบวชชีเพื่อหนีไกล
หากตามมาเมื่อไหร่ได้เจอดี


ชีก้อย

 

[muneenoi]

คิดถึงนะ // 我想念她

เมฆสะพรั่ง นั่งเหมือนกัน ยันเซินเจิ้น
ตะวันเดิน ฟ้าเดียวกัน ฉันกับเขา
ต่างประเทศ เขตขุม ภูมิลำเนา
ด้วยกาลเก่า ย้อนจริต ให้คิดคืน

เคยอยู่เคียง เรียงร่วมหมอน นอนห้องหับ
เคยประทับ ร่วมสนุก ทุกแผ่นผืน
รักคือรัก ใคร่คือใคร่ ไม่ยั่งยืน
แม้นกลายอื่น ยังสลัก ปักอุรา

นั่งเครื่องบินไปจีนถิ่นเซินเจิ้น
คงเพลิดเพลินลอยล่องบนท้องฟ้า
เก็บเมฆหมอกสวยชัดทัศนา
เมขลาลอยลมได้ชมเพลิน

ถึงต่างถิ่นต่างที่หากมีรัก
คงประจักษ์สุขชัดมิขัดเขิน
พบมิตรแท้ทั้งสิ้นถิ่นเจริญ
อาจได้เดินควงคู่คนรู้ใจ

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

รักฉันนั้นมั่นนักภักดิ์หนึ่งแท้
กลับพ่ายแพ้หมองหม่นคนติฉิน
อุปสรรคมากล้นท้นดวงจินต์
พาชีวินถอยหดสลดใจ

ฝังตัวตนทนช้ำจำพรรษา
แผลอุรากลัดหนองหม่นหมองไหม้
บวชเป็นชีหนีฉากจำจากไกล
ทนมิไหว"มุนีน้อย"ชายร้อยมาน

ก้อย

 

จะบวชพระทันทีตาม"ชีก้อย"
อย่าใจน้อยไปเลยเฉลยผ่าน
ภาวนาเช้าเย็นเป็นหลักการ
รักจะหวานคืนมาผลาบุญ

หากสาวก้อยบวชชีเพราะหนีรัก
พระอกหักเพราะชีคงมีลุ้น
หวังกุศลผลเหลือมาเจือจุน
อาจขาดทุนเพราะบาปสาปส่งแทน

สุขเถิดหนาแม่ชีผู้หนีช้ำ
"มุนี"ทำใจได้ไม่เคืองแค้น
ขอหักห้ามอาลัยยามไกลแฟน
จะควงแขนสาวใหม่ไม่ง้อชี

  

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

กวาดเอาเมฆใส่กระสอบมามอบให้
เจ้าขวัญใจไปขายคงหลายแสน
ขึ้นเครื่องบินทีไรเอาให้แปน
มอบให้แฟนคนดีเดี๋ยวมีเงิน

แค่สิบล้านเรื่องย่อยจิ๊บจ๊อยมาก
ขึ้นนกแอร์อ้าปากเหมือนอยากเอิ้น
ขึ้นบ่อยบ่อยอ่อยเหยื่อเมื่อรับเชิญ
กวาดเมฆเพลินเดินทางตอนกลางวัน

คราบน้ำตาทิ้งไว้ให้พันผูก
แม่บุญปลูกถูกใจเก็บไปฝัน
เมืองร้อยเอ็ดเข็ดแล้วไม่แคล้วกัน
ขอบฟ้ากั้นไม่กลัว กลัวแม่ชี

ไพร พนาวัลย์

 

"ลุงไพร"ขายก้อนเมฆเสกเป็นก้อน
แจงขั้นตอนอย่างไรทำไงนี่
มอบเคล็ดลับอย่าหลอกบอกมุนี
คงขายดีมีเงินให้พันทอง

เก็บเห็ดโคนเห็ดระโงกบนโคกเถียง
ไม่พอเพียงสินสอดได้กอดน้อง
ขายผักหวานผักบุ้งตามคุ้งคลอง
มิสมปองของหมั้นแม่ขวัญตา

ลุงไพรกลัวแม่ชีมีความหลัง
สงสัยจังเคยบวชชวดพรรษา
สึกตามชีรักขาดอาตมา
แซวเล่นหนาอย่าเคืองถ้าเรื่องจริง 

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

ยินเสียงบ่น ปนเศร้า เคล้าน้ำมูก
พ่อบุญปลูก ถูกเด็ด ดอกเห็ดท่าน
อยากเยียวยา คราเห็น เป็นแหลกลาญ
มีดวงมาน ใหม่มอบ ชอบไหมคุณ

เลี้ยงด้วยใจ ให้รัก จักชื่นจิต
เงินอีกนิด หน่อยหนอ พออบอุ่น
สิบล้านบาท ไม่มาก หากการุณ
ไว้ทำทุน หนุนเนื่อง เรื่องมันยาว

หากสนใจ รีบด่วน จวนจะจบ
เชิญมาพบ เมืองร้อยเกิน อย่าเมินสาว
ให้เวลา สามวัน ทันเรื่องราว
ประกาศข่าว วิวาห์ กล้าไหมเอย
พันทอง
๑๙/๔/๕๗

อยู่ในช่วงสามวันทันไหมหนอ
วอนเธอต่อเวลามาเฉลย
หากเธอหนอรอพี่ดังที่เปรย
ทันทีเลยขันหมากจากกรุงไกล

เพราะงานยุ่งพี่ยาเลยมาช้า
เถิดแก้วตาอย่างอนทำค้อนใส่
สิบล้านบาทจิ๊บจ๊อยมอบกลอยใจ
เชิญรับไปสิบบาทต่อขาดตัว

เมืองร้อยเอ็ดเข็ดแล้วเคยแห้วรัก
ขอหยุดพักทำใจไม่เกลือกกลั้ว
สาวบึงพลาญใจดำทำหมองมัว
เธอขี้ตั๋ว ขี้ฮก แถมงกเงิน

 

"มุนีน้อย"

[เทโพ]

หมาดหมาดหยาดหมอก เคยหยอกหญ้า
อุเทนสะอาดตา ฟ้าใส
ม่านเมฆร้อนเรื่อ เมื่อใด
ปลุกป่าใหญ่สดใส ปานฟ้า
แต่ฝนหล่นไหล ที่ใดเล่า
จึงร่ำบทเศร้า เปียกหน้า
ก็น้ำรินไหล อยู่ในตา
เมฆสวยเต็มฟ้า ..ไม่กล้ามอง..

..เทโพ..