ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

<a href="http://www.youtube.com/v/SJp98g0jjgA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/SJp98g0jjgA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ youtube

ใครที่มี -แต่ รัก โลภ โกรธ หลง
ท่านโปรดจงหันมาฟังเราก่อน
พญาอสูรคือเรา คอยลิดรอน
ความสุขทุกทุกตอน ยามจิตมัว

ปีนี้ สองพันห้าร้อยห้าสิบเจ็ด
หากใครเผลอคงเสร็จ กันไปทั่ว
ยามใดท่านปล่อยจิตแทรกความน่ากลัว
หายนะย่อมก่อตัวไม่เว้นวาง

ตัวเราคือพญาอสูร
ผู้คิดเพิ่มพูนอบายมิเคยสร่าง
มาเถิด...หาก ใครอยากลองเชิญเดินทาง
โอบแขนกางไปกับเราพร้อมพร้อมกัน

ท่านจะได้ลิ้มรส ความโศกเศร้า
รู้โทษทุกข์หนักเบา คราวโศกศัลย์
ท่านจะได้รู้รสความจาบัล
รู้ถึงความตีบตัน ของชีวิต

ฮะฮะฮ่า นี่คือความในใจ
ของพญาอสูรผู้ยิ่งใหญ่ อำมหิต
แม้นว่าใครจักฆ่าด้วยน้ำอัมฤทธิ์
ก็ยากกร่อนจิตวิญญาณให้ตายลง

สิ่งที่ข้า...พญาอสูรกลัวที่สุด
คือ หัวใจมนุษย์ผู้ไม่ลุ่มหลง
ก้าวย่างชีวิตด้วยใจที่มั่นคง
ดำรงตนในหนทางสว่างใจ

ยากที่เราจะห้ำหั่นท่านได้
และยากที่เราจะทำลายเผาไหม้-
ล้างชีวิตของผู้นั้นให้สลายไป
สุดท้ายคงเหลือไว้แต่ความสุขนิรันดร์

[พยัญเสมอ]

ศาสนา โซโรฮัสเตอร์  เป็นศาสนาที่เชื่อว่า  องค์อหุรมัสดา (อสูร)  เป็นผู้ประทานชีวิต และแสงสว่าง
เป็นผูสร้างทุกสรรพสิ่งในโลก   ส่วนพวกเทวะ(พระอินทร์)นั้นเป็นพวกที่ชั่วร้าย
(เพราะศาสนานี้ เป็นศาสนาที่นับถืออสูร เป็นศาสดา  ตรงข้ามกับพวกอินเดีย ที่นับถือพระอินทร์
ดังนั้นตามความเชื่อของผู้ที่นับถือศาสนานี้  องค์ อหุรมัสด้า หรืออสูร  จึงเป็นฝ่ายดี  ส่วนพวกเทพ ที่มีพระอินทร์
เป็นหัวหน้า จึงเป็นฝ่าย ชั่ว)
แต่สำหรับผู้ที่ได้รับอิทธิพลความเชื่อจากอินเดีย ไม่ว่าจะเป็นพราหมณ์หรือพุทธ ย่อมมีทัศนคติเอนเอียงว่า
อสูรนั้นเป็นสัญญาลักษณ์ของความชั่ว

[ไพร พนาวัลย์]

ปีสองพันห้าร้อยห้าสิบเจ็ด
คงเป็นปีถูกเด็ดความแข็งแกร่ง
เพราะหัวใจดูเหมือนจะหมดแรง
แม้เคยแข่งเตะปี๊บไกลได้รางวัล

ถูกกิเลสรุกรานเข้าผลาญพล่า
ดั่งถูกล่าเอาชีวิตจิตร้องลั่น
ทั้งรัก,โลภ,โกรธ,หลง,เข้าลงทัณฑ์
เป็นทาสมันทั้งปีไม่มีเงย 

สภาพจิตอ่อนแอดั่งแพ้พ่าย
ทั้งโกรธง่ายเร็วจังพุทธังเอ๋ย
ถูกความโลภครอบงำช้ำจริงเอย
คนคุ้นเคยเคียงกันเข้าบัญชา

ถ้าไม่ทำไม่ได้ต้องตายแน่
ต้องถูกแส้น้ำคำกระหน่ำว่า
ความสงบร่มเย็นเคยเป็นมา
รุ่มร้อนดังไฟป่าเข้าราวี

โอ้ อสูรสิงใจหรือไรหนอ?
ดั่งตกบ่อหลุมพรางหมดทางหนี
สุดที่รักห่างไกลรู้ใจดี
คงเป็นปีแพ้พ่ายหมดลายแล้ว

จะต้องทนถึงไหนดวงใจเอ๋ย?
จิตที่เคยแข็งแกร่ง,ไร้แรง,แผ่ว
ทั้งสติ,ปัญญา,มาเป็นแนว
ไร้วี่แววหลุดพ้น,สุดทนทาน

นั่งหายใจยาวยาวในคราวเหนื่อย
สมาธิ.เอื่อยเฉื่อย,เปื่อย,แตกซ่าน
ทั้งที่รู้,ทำไม่ได้,ใจลนลาน
ถูกอสูร,พญามาร,เล่นงาน,งอม

ไพร พนาวัลย์

 

๑๔/๔/๕๗

[panthong.kh]

แข่งเตะปี๊บ สิบใบ ในตอนเช้า
ต้องสู้เขา เอารางวัล มันหวานหอม
หนึ่งร้อยบาท ขาดตัว มิกลัวตรอม
เตรียมความพร้อม ยอมรับ กระชับมิตร

เฝ้าฝึกฝน ฟันฝ่า มานานนัก
ด้วยใจรัก รื่นเริง เชิงสุขจิต
โด๊ปยาดอง สองไห ใกล้สิ้นฤทธิ์
ขาดันขวิด เตะไป ใช่สำออย

หากจะแข่ง เตะเมีย เพลียหลังไหล่
เตะไม่ไหว หรอกหนอ รอใช้สอย
โดนเมียตบ จบเห่ ตาเหล่ลอย
เลือดไหลย้อย เต็มหน้า พาเศร้าใจ

ปีสองพัน ห้าเจ็ด เสร็จแน่แน่
ชายชะแร แก่ชรา ท่าไม่ไหว
เคยห้าวหาญ การศึก ฝึกฤทัย
เหนือออกใต้ รบสนั่น บ่ยั่นเลย

มาปีนี้ จิตตก หัวอกหมอง
การรักต้อง แพ้ยับ กลับเปิดเผย
เรี่ยวแรงล้า หน้ามืด จืดชืดเอย
อาวุธเคย ฟาดฟัน มันโรยรา
พันทอง
๑๕/๔/๕๗
 

[สุวรรณ]

ฮะฮะฮ่า พญาอสูร มาแล้ว
ชวนพวกท่านไปแอ่ว ภพ ภูมิ ปูมศึกษา
การเข้าถึงแก่นแท้ของตำรา
ด้านอวิชชาแห่งการโรมรัน

ที่มุ่งเห็นชอบแต่หายนะ
ยากที่จะเห็นการเสียสละ การอดกลั้น
ยากที่จะเห็นการแบ่งปัน
มาพวกท่านไปพร้อมกันกับเรา

โฮะโฮะโฮะ พญาอสูรไปล่ะ หิวข้าววว 

[สุวรรณ]

กลางหมอกหม่น ใครหมอง ใครร้องไห้
ใครเสียใจ ใครคร่ำครวญความโศกเศร้า
ปล่อยอารมณ์ตกต่ำเกินบรรเทา
พญาอสูรอย่างเราจะครอบงำ

ให้ผู้นั้นหลงเพ้อ เผลอเปลี่ยนทิศ-
เห็นสิ่งผิดเป็นชอบทุกเช้าค่ำ
ทำสิ่งใดไม่นึกเกรงบาปกรรม
และจองจำชีวิตนั้นไปตราบนาน

ระวัง!!! หากเผลอ จะเจอเข้า
กับตัวเราพญาฯผู้พล่าผลาญ
สูบเอาสุขจากทุกท่านที่ดวงมาน-
มีจิตต่ำ เกินกาลจะแก้ทัน

เอาล่ะ...บอก-ความในใจไปมากแล้ว
พญาอสูรขอแจวไปไพรสัณฑ์
อันเป็นป่าพงพฤกษ์ดึกดำบรรพ์
ซึ่งที่นั่นมากไปด้วยความน่ากลัว

เพื่อตรวจตราความเรียบร้อยไว้รองรับ
ผู้สับปลับสรรพชีวิตที่คิดชั่ว
หลงอบายจนหน้ามืดตามัว
ยากจักผุดเป็นบัวพ้นโคลนตม

[รพีกาญจน์]

เลือดข้าข้นล้นเหลือเจือไวรัส
สีแดงจัดสดสดรสฝาดขม
มากสารพิษจิตฝ่อคอระบม
แถมเนื้อนมมะเร็งบวมเป่งบาน

เลิกเคอร์ฟิวลิ่วแล่นถึงแดนสุข
เริงสนุกกอดสาวตรอกข้าวสาร
แสนอิ่มเอมเปรมปรีด์ราตรีกาล
สัมผัสหวานคาวคลึงซ่านซึ้งใน

จิ๊กจ่ายเพลินเงินทองจากกองโกฏิ
ลูบรีโมทเบาเบาแบ๊งก์เทาไหล
มิปลอมปนคนละสิบเร็วหยิบไป
หากนับเกินกี่ใบไม่ต้องคืน

เอายัดถังฝังรกหกกระสอบ
คุ้ยเห็ดถอบพบแผกอย่าแตกตื่น
กลิ้งตกรถเรี่ยดานเมื่อวานซืน
มัดละหมื่นปลิวว่อนเกือบค่อนคัน

เทวดาพารวยช่วยไม่ได้
เรืองอำนาจบาตรใหญ่ในเขตขัณฑ์
แค่ยักคิ้วหลิ่วตาเงินมาพลัน
สั่งเดินหน้าขวาหันทำทันที

มารเลือดเย็นเช่นข้าชราพ่าย
ขอมอบกายดวงแดแก่ทองสี
จะจารสักกักขังหลังเฆี่ยนตี
อสุรีเชิญโลดลงโทษเลย

 

รพีกาญจน์

แบบม่วนๆ กลอนพาไปครับท่าน

[สุวรรณ]

เมื่อท่านหลงสู่แดนอสูรร้าย
ก็ยากหมายหนีพ้น ข้าขอเอ่ย
ที่นี่ไร้สิ่งเฆี่ยนตี นะขอเปรย
สิ่งที่เผยคือไฟที่เผาทรวง

เมื่อตัวท่านกระทำการอันหยาบช้า
สักวันหนึ่งถึงเวลาพาละล่วง
ชะตาตกหมกไหม้ใจทั้งปวง
จนตกห้วงนรก สุดบรรยาย

ครานั้นข้าพญาอสูรจะยินดี
ยิ้มรับกับสิ่งที่ ท่านสหาย
หลงเข้ามาสู่แดนมากอบาย
ตราบนี้จนวันตายได้รู้รส

ในเล่ห์ความโง่งม ระทม,ถม
ทับใจเกิดปุ่มปมจนสลด
เชิญเลย..มาสหาย อย่าได้งด
สิ่งทั้งหมดที่ท่านนั้นกล่าวมา

ด้วยความสะใจในสิ่งที่ท่านเป็น
ชื่นชมความที่เห็น มากตัณหา
เอาล่ะ เอาล่ะ มาอย่าช้า
เชิญท่านรพีฯมา เร็วลิ้มลอง


โฮะ โฮะ โฮะ
พญาอสูรภราบขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยนะคะ
หากใช้คำรุนแรง หยาบกระด้าง หรือไม่สุภาพ (^_^)
 

[สุวรรณ]

ทุกวันนี้พื้นพิภพชักน่ากล่า
ทุรชนมีอยู่ทั่ว ต่างผยอง
พากัน ห้ำหั่น ไม่หันมอง
ว่าโลกต้องหมองมัวกันเช่นไร

นี่คือ..โอกาสของอสูรร้าย
อย่างเราจักทำลายให้จงได้
หากมนุษย์ไม่หยุดสร้างเชื้อไฟ
ยังถาโถมโรมรันใส่ให้ร้ายกัน

สักวันเถิดมนุษย์เอ๋ย
โลกที่เคยน่าอยู่จะแหลกสะบั้น
เราอสูรร้ายจักคอยวันนั้น
วันที่ไม่มีโลกในฝันให้เธอชม

เมื่อวันนี้ยังไม่ยึดธรรมะ
เราก็จะนำพาความขึ่นขม
ลงสู่ห้วงดวงมานให้ร้าวระบม
จนจ่อมจมไปทั่วพื้นพิภพ