ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

กระวนกระวาย หายใจ ไม่ทั่วท้อง
นั่งนึกมอง ตรองตรึก สะอึกไหม
เดี่ยวเดียวดาย แดดับ กลับทำใจ
หมองหม่นไหม้ มากมาย หลายเท่าตัว

เงียบงันเหงา งกเงิ่น ช่างง่อนแง่น
ขาดแคลนแฟน ฟากฝัน พลันปวดหัว
คำคนคด คาดคั้น น่าหวั่นกลัว
แอบเอื้อนเอ่ย เปรยทั่ว ทั้งทุ่งทอง

เบื่อบ่นใบ้ บ้างบูด พิสูจน์ค่า
เอือมระอา อกอั้น พลันมัวหมอง
แสบเสียวสัน หลังไหล่ ไม่สมปอง
สุขสมสอง ส่อเค้า เฉากว่าเดิม

ระงับยับ ยั้งอยู่ สู้เพื่อรัก
หน่ายแหนงนัก ชักช้า พาใจเริ่ม
ทดท้อทรวง แพ้พ่าย หมายซ้ำเติม
ที่เคยเคลิ้ม คลาดเคลื่อน เปื้อนรอยใจ

จึงจมจ่อม เจ็บจิต หมดพิษสง
จึงเลิกหลง หลอกเล่น เป็นไฉน
ซึ้งซาบซ่าน ซึมซุก จุกฤทัย
อึมครึมใน สี่ห้อง ร้องครวญคราง

กระวนกระวาย หายใจ ไม่ถึงปอด
คงไม่รอด มอดม้วย ด้วยเหินห่าง
หวงแหนหาก รักร้าว คราวอับปาง
คือผลต่าง แต่ต้น ทนทำใจ

๗/๔/๕๗

[สุวรรณ]

อย่าคิดมากเลยเจ้าเยาวมาลย์
โปรดเบิกบานดวงกมลอย่าหม่นไหม้
ขับร้องเพลงของฤดูร้อน "ระยะทำใจ"
เพื่อลดองศาที่ร้อนให้ได้คลายลง

คำปลอบโยนเพียงน้อยจากใจนี้
ส่งผ่านทางวลีด้วยมีประสงค์
ปลอบใจเจ้าดวงน้อยของอนงค์
ให้ปลดปลงเถิดหนาอย่าทุกข์เลย

[panthong.kh]

ไม่ทุกข์ร้อน อันใด ในใจดอก
เพียงเย้าหยอก แหย่เล่น เช่นนั้นเอ่ย
อารมณ์กลอน ตอนแต่ง แหว่งเว้าเอย
จึงปล่อยเลย ตามเลย ทรามเชยน้อง

ขอบคุณอุ่น ไอรัก ที่พักร้อน
อนาทร สอนสั่ง ดั่งเราสอง
เป็นพี่เพื่อน เหมือนเคย เลยใฝ่ปอง
ช่วยประคอง คล้องเกี่ยว ทุกเสี้ยวใจ

คำปลอบโยน โอนอ่อน เป็นกลอนหวาน
มาประทาน ขานขับ สดับไหว
อิ่มอ้อมอุ่น อกเอื้อ เจือจิตไป
ทุ่มเทให้ ไม่ขาด สุดคาดเดา

ขับร้องรำ ฮำเพลง บรรเลงรื่น
จิตแช่มชื่น ตื้นตัน ทุกวันเล่า
ระยะรัก ปักลึก นึกอย่างเงา
ระยะเศร้า ใจอยู่ รู้เรื่องราว

ลดองศา ลงไป ไต่ระดับ
แต่ฟุ้งกลับ เกือบเดือด เลือดของสาว
ปรอทแตก แหลกแน่ แค่ข่าวคราว
ร้อนเหน็บหนาว ฝนพรำ ช้ำเหมือนเดิม
พันทอง
๗/๔/๕๗

[dinner]

ถึงฝนพรำช้ำไปทำไมเล่า
มีคนเฝ้าตามติดประชิดเสริม
เพียรลบผลต่างก่อเพื่อต่อเติม
และไม่เพิ่มทุกข์ให้หทัยเธอ

สำหรับไออุ่นรักเชิญพักก่อน
มีอาทรห่วงใยให้เสมอ
จะร้อนหนาวเพียงใดใฝ่ละเมอ
ยังอยากเจอ...เพื่อถาม....ทุกข์-สุขกัน

dinner

[panthong.kh]

เพียงแกล้งช้ำ ให้เห็น เป็นประจักษ์
ว่าคนรัก ทิ้งขว้าง เข้าขวางกั้น
สลัดหลุด หล่นร่วง ไม่ห่วงกัน
จึงรำพัน ฝันเลือน ทั้งเดือนปี

จะมีไหม ใครหัน มาปันแบ่ง
ที่เว้าแหว่ง โหว่อยู่ รูใหญ่นี่
นำรักมา อุดใส่ ให้เร็วซี
ดวงฤดี นี้แย่ แน่นักเรา

คนที่เฝ้า ตามติด ประชิดเสริม
ห่างหายเริ่ม ห่อเหี่ยว เปลี่ยวใจเฉา
มองเมินหมาง ทางไหน ใจซึมเซา
ดั่งนกเศร้า ขาดคู่ อยู่เดียวดาย

มอบไออุ่น โอบเอื้อ มาเจือจิต
ดังกับน้ำ อมฤทธิ์ ใช่คิดหน่าย
ยังคอยรอ ต่อเติม เสริมมิคลาย
แม้วางวาย จำได้ ไม่เคยลืม
พันทอง
๑๓/๔/๕๗

[ไผ่เดียวดาย]

ใจระทม ขมขื่น กลืนน้ำตา
เชื่อว่าจา แรกเริ่ม เติมคำหวาน
ไม่เชื่อใคร เขาบอก โดนหลอกทาน
ใจพิการ โง่นัก รักคนลวง

ตั้งแต่ต้น จนจบ โดนตบหน้า
ด้วยวาจา ออดอ้อน ต้อนเหมือนถ่วง
มีค่าแค่ ให้เหยียบ เปรียบคู่ควง
คำว่าห่วง ไม่มี ที่ให้กัน

ผลต่างที่่ ออกมา กานดาเผย
แอบเฉลย แต่ต้น ชนให้หัน
เพียงแต่ตา มันบอด กอดช้ำพลัน
รักของฉัน ไม่สม ยากชมเชย

[มานพ]

มอบไออุ่น โอบเอื้อ มาเจือจิต
ดังกับน้ำ อมฤทธิ์ ใช่คิดหน่าย
ยังคอยรอ ต่อเติม เสริมมิคลาย
แม้วางวาย จำได้ ไม่เคยลืม
พันทอง
๑๓/๔/๕๗

คนที่เฝ้า ติดตาม ถามข่าวคราว
คิดถึงสาว คนดี ที่แสนปลื้ม
อย่าหมางเมิน คนดี พี่ชอบยืม
รักด่ำดื่ม เพราะเรา เข้าใจกัน

มอบอุ่นไอ ในรัก ประจักจิต
ดั่งน้ำทิพย์ ชโลม ประโครมขวัญ
อย่ารอคอย หงอยเหงา ดั่งเถาวัลย์
มีน้องพัน เคียงคู่ ดูดี้ดี

[panthong.kh]

ใจระทม ขมขื่น กลืนน้ำตา
เชื่อว่าจา แรกเริ่ม เติมคำหวาน
ไม่เชื่อใคร เขาบอก โดนหลอกทาน
ใจพิการ โง่นัก รักคนลวง

ตั้งแต่ต้น จนจบ โดนตบหน้า
ด้วยวาจา ออดอ้อน ต้อนเหมือนถ่วง
มีค่าแค่ ให้เหยียบ เปรียบคู่ควง
คำว่าห่วง ไม่มี ที่ให้กัน

ผลต่างที่่ ออกมา กานดาเผย
แอบเฉลย แต่ต้น ชนให้หัน
เพียงแต่ตา มันบอด กอดช้ำพลัน
รักของฉัน ไม่สม ยากชมเชย

 
ใจพิการ เชิญมา จะช่วยแก้
ใจเป็นแผล เชิญใส่ยา พาสุขสันต์
ใจรวนเร เซกู๊ดบาย หน่ายชีวัน
หากใจสั่น ไม่สู้ หนูขอลา

ตั้งแต่เริ่ม จนจบ พบทางออก
ไม่หลอนหลอก กลอกกลิ้ง จริงดังว่า
รักใครแล้ว รักมาก ฝากวอนมา
ในอุรา ทุกส่วน ล้วนจากใจ
พันทอง
๒๙/๕/๕๗

[panthong.kh]

มอบไออุ่น โอบเอื้อ มาเจือจิต
ดังกับน้ำ อมฤทธิ์ ใช่คิดหน่าย
ยังคอยรอ ต่อเติม เสริมมิคลาย
แม้วางวาย จำได้ ไม่เคยลืม
พันทอง
๑๓/๔/๕๗

คนที่เฝ้า ติดตาม ถามข่าวคราว
คิดถึงสาว คนดี ที่แสนปลื้ม
อย่าหมางเมิน คนดี พี่ชอบยืม
รักด่ำดื่ม เพราะเรา เข้าใจกัน

มอบอุ่นไอ ในรัก ประจักจิต
ดั่งน้ำทิพย์ ชโลม ประโครมขวัญ
อย่ารอคอย หงอยเหงา ดั่งเถาวัลย์
มีน้องพัน เคียงคู่ ดูดี้ดี

เฝ้าติดตาม แล้วหนี ลี้หลบหาย
ยังมิวาย มาเย้า เราอีกนี่
ไปหลงลม ปากสาว ข่าวมากมี
คงไปหลี หญิงอืน ชื่นชอบใจ

เรื่องไออุ่น อุ่นเหลือ เมื่อหน้าร้อน
เวลานอน ไม่หลับ แทบจับไข้
เปิดพัดลม ห่มผ้า พาร้อนใน
ปิดพัดลม ทีไร เหงื่อไหลย้อย
พันทอง
๒๙/๕/๕๗
 

[@free]

...

ที่ผลต่างแต่ต้นได้ค้นพบ
มีต้วลบแทรกลางจึงห่างหาย
บวกเอาไว้ได้มากอยากสบาย
ทั้งหญิงชายหนึ่งบวกหนึ่งจึงได้กัน

...

[panthong.kh]

หนึ่งบวกหนึ่ง เป็นหนึ่ง พึงจำไว้
สับสนไหม พี่น้อง มองอย่างฉัน
ใครว่าผิด ตอบมา อย่าช้าพลัน
คะแนนนั้น บวกให้ ในทันที
พันทอง
 

[ไผ่เดียวดาย]

เริ่มไม่ดี รักเลยจบ ต้องพบช้ำ
ความระกำ เจ้าถามหา มาแต่ต้น
เลือกคนผิด คิดไม่ซื่อ คือหน้ามล
หญิงหนึ่งคน ที่รักมาก ยากหักใจ

คำบอกรัก เป็นคำหลอก บอกให้เชื่อ
แอบทาเกลือ ไว้รอแผล แบเอาไว้
รอจนมัน ถึงเวลา คร่าหัวใจ
ไปกับใคร บอกเลิกกัน ไม่หันมอง

คนที่เจ็บ ไม่รู้ตัว เหมือนวัวโง่
ไม่ยอมโผล่ เงยหน้าดู สู้ความหมอง
หวังว่าเธอ จะกลับมา น้ำตานอง
นั่งเปิดกล่อง ให้เธอกลับ มารับกัน

คิดว่าผิด หรือเลวชั่ว มั่วชายมาก
ถึงจะยาก ให้อภัย ในสิ่งนั้น
ก็พร้อมจะ หยิบยื่นให้ ใช้รางวัล
ความผูกพันธ์ ที่แสนดี มีน้ำใจ

แต่เธอไม่ คืนกลับมา หาอีกแล้ว
นั่งกินแห้ว แกล้มความช้ำ ทำฉไน
คือผลต่าง ตั้งแต่ต้น คนอยากไป
เขาแค่ใช้ เราเป็นเหยื่อ เพื่อพักพิง

[ไพร พนาวัลย์]

หนึ่งบวกหนึ่ง เป็นหนึ่ง พึงจำไว้
สับสนไหม พี่น้อง มองอย่างฉัน
ใครว่าผิด ตอบมา อย่าช้าพลัน
คะแนนนั้น บวกให้ ในทันที
พันทอง
 

หนึ่งบวกหนึ่งเป็นหนึ่งโดนดึงหู
วันนั้นครูตีก้นบ่นเหมือนหมี
พิโธ่เอ๋ยลูกศิษย์ไม่รักดี
ต้องเป็นสี่ถึงจะถูก...นับลูกครู

ครูคนหนึ่งเมียหนึ่งปีที่หนึ่ง
ท้องบวมฉึ่งคลอดลูก ชื่อไอ้หนู
ปีที่สองคลอดอีกที ชื่อลำพู
ลองนับดูได้ สี่ ..สองปีเอง

ไพร พนาวัลย์

 

[panthong.kh]

ตอบกวนกวน ยวนยี ดีเยี่ยมยอด
หนึ่งไม่รอด ปอดหัก มักรีบเร่ง
เจอทีไร ขาสั่น เท่านั้นเอง
คุยว่าเป็น นักเลง เมืองลพรี

ทั้งศึกเหนือ เสือใต้ ไม่ระย่อ
มั่นเติมต่อ แต่งแต้ม แหล่มจริงนี่
หนึ่งบวกสอง บวกสาม สามอีกที
ตอบไม่ดี ตีด้วยปืน ให้ยืนงง
พันทอง