ฉัน...
@ฉันด้นดั้นฟันฝ่ามาที่นี่
ด้วยไมตรีไม่แล้งแห่งความหวัง
เพื่อมวลมิตรชิดใกล้ใช่ลำพัง
เพิ่มพลังกลอนกาน์บันดาลตน
@เพราะรักศาสตร์อักขราภาษาศิลป์
ได้ยลยินเรียงร้อยคอยฝึกฝน
เลิศล้ำล้วนลำนำคำดาลดล
อยู่ทุกหนทุกแห่งแหล่งกวิน
@คารวะอภิวาทผู้ปราดเปรื่อง
ผู้สืบเนื่องคมคำประจำถิ่น
เอกลักษณ์ไทยอยู่คู่ฟ้าดิน
ไม่สูญสิ้นวิญญาณสายธารกลอน
@ฝากคารมคมกวีที่อ่อนด้อย
ประดับสร้อยรัตนาอ่าอักษร
แค่เศษเพชรพานพบทบวรรคตอน
ไม่กระฉ่อนเฟื้องฟุ้งรุ่งเรืองดาว
@เพียงอยากจดรจนาท้าสำนึก
อารมณ์ลึกไหลหลั่งฟากฝั่งหาว
อาจไม่ซึ้งตรึงตราค่าแพรวพราว
เหมือนดวงดาวดาษดื่นให้ชื่นชม
@ฉันด้นดั้นฟันฝ่ามาที่นี่
หนึ่งราตรีและวันอันขื่นขม
จะพ้นและผ่านไปในสายลม
เมื่อเพลงพรหมอักขรามาบรรเลง
วาริน
๔,๔,๕๗
ไพเราะมากครับ
