ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

กลอนฉันแต่งจากใจฉันใคร่แต่ง
ตามแต่แรงบันดาลใจจะใฝ่ฝัน
ไม่ว่าเรื่องอะไรที่ต้องการ
ก็เขียนสารอันนั้นใส่บทกลอน

เพราะไม่เพราะช่างมันฉันไม่ถือ
ที่สำคัญคือสื่อในอักษร
นึกเรื่องใดได้แล้วเป็นต้องลอง
แม้นใครมองว่ายังหย่อนอ่อนกฏเกณฑ์

ใครจะชอบจะชังก็ชั่งเขา
ถ้าตัวเรามีดีมีคนเห็น
ดีจะฉายแววประจักษ์อย่างชัดเจน
แม้ไม่เด่นไม่เป็นไรไม่เคยแคร์   

นกเขาเขียวบินหลานอกป่ากว้าง
เดินยกย่างกระดืบคืบเหมือนแพะ
ไส้เดือนดินเลาะลัดกัดเซาะแซะ
เห็นอีแมะหอมบุหรงข้างคงคา

เนิน จำราย
 

[ป้าโย]

สารพัด กาเหว่า นกเขาแพะ
น้องอีแม๊ะ พี่อีหมาก พรากอีเหมือน
กู้กุ๊กกู๋ ดูบุหรง งงไส้เดือน
บินหลาเลื่อน เคลื่อนกระดืบ คืบคงคา

[เนิน จำราย]

สารพัด กาเหว่า นกเขาแพะ
น้องอีแมะ พี่อีหมาก พรากอีเหมือน
กู้กุ๊กกู๋ ดูบุหรง งงไส้เดือน
บินหลาเลื่อน เคลื่อนกระดืบ คืบคงคา

จระเข้ขันสนุกเสียงกรุ๊กกรู้
แทะปลาทูทะเลแกวแถวสงขลา
แมงกะปอยหอยครามตามปูนา
รำโนห์ราโชว์บ่าวชาวสิชล

[สมนึก นพ]

กรรมเก่าเก็บก้อนกรวดกะกอบโกย
ขวดขโมยของเขาขับขานขา
คิดคล่องแคล่วคลุ้มคลั่งคงค้างคา
ง่อยเงื้อง่าง่อมแง่มงองอมแงม

จดจ่อจำจากจรจรจรัล
ฉุนเฉียวฉันฉาบฉวยเฉิดแฉล้ม
ชอบชี้ช่องชายชาญชมชื่อแช่ม
ซุ่มซ่อมแซมซับซ้อนซมซวดเซ.

นพ
18มี.ค.57

[ไพร พนาวัลย์]

ญาญ่าหญิง ยิ้มย่อง ยืนยื้อยุด
เด็กดังดุจ โดนดอง ด้วยดึงดื้อ
ตอนติติง ติ๊งต่อง ต้องต้อนตือ
ทุกข์ทึดทือ ท้อแท้ ทนเทียมทัน

ถูถูกถัน แถไถ ถามถิ่นแถน
นอนแนบแน่น น้องนาง นวลเนื้อนั่น
บู๊บึกบึน เบี่ยงเบน แบ่งบุญบรรพ์
เปิดปลุกปั่น เปียกปอน ปนเปื้อนไป

ไพร พพาพัน  

 

[panthong.kh]

ยุ่งแย่ยิ่ง ยองใย ย่อมย่อยยับ
เปิดปุ๊บปั๊บ เปลือยเปล่า ป้องปกปิด
จ้องจ้วงจิ้ม จ่อมแจม จนเจ็บจี๊ด
น้องน้อยนิด นางใน นอนแนบนาน

ถูถกไถ ถองถั่ง ถอยถ้อยเถ้า
กลอนกานท์เก่า เก็บกัก กกกอดก้าน
กลมกลึงเกลา กลั่นแกล้ง กับกรกาล
ยิ้มยั่วเย้า ยายยาน ย่นยับเยิน
พันทอง
พาเล่นอะไรก็ไม่รู้
 

[เทโพ]

หวานก็หวานกลอน อ้อนกระซิก
ระรวยระริก - ขมขื่นตื้นเขิน
ประมาณประมาท มิอาจประเมิน
ว่ากลอนว่าเกิน ดำเนินตรง
หวานหวานคำ สัมผัส
ถนี่ถนัดสนิท พิศวง
เอื้อนอ้อนอ่อนองค์ อนงค์
กล่อมกานต์ยังคง ยืนยงนิรันดร์

..เทโพ (สนานกลอน)..

[นายสำเริง]

อ้อยอ้อนอูอัวอี้อี๊เอยอ้บ
อีกอ้องอบอ้องอาแอะอ้องอั๋น
อีกอ้องอิ๊กอ้องแอ๋นเอยอู้อัน
อุ้กอนอั้นเอยอู๊ใออิ๊เอื่อมอาย

แอบอ้า เออานโอ่อ่ะ

[panthong.kh]

เสนาะกานท์ สานต่อ ก็พอไหว
เสนาะใจ ยิ่งนัก รักเหลือหลาย
เสนาะโสต ซาบซ่าน หวานปากชาย
เสนาะร้าย หมายลวง ล้วงตับไต

ระรวยรื่น ชื่นฉ่ำ คำพจน์พริ้ม
ระรวยปริ่ม ยิ้มย่อง ประคองไหว
ระรวยกลิ่น หอมกรุ่น อุ่นทรวงใน
ระรวยใด ฤๅจะเท่า เรารักกัน
พันทอง
๑๐/๕/๕๗
 

[@free]

ระรวยรื่น ชื่นฉ่ำ คำพจน์พริ้ม
ระรวยปริ่ม ยิ้มย่อง ประคองไหว
ระรวยกลิ่น หอมกรุ่น อุ่นทรวงใน
ระรวยใด ฤๅจะเท่า เรารักกัน
พันทอง

ระรวยคำนำน้อมสนองพร้อมเสนอ
จ๊ะจ๋าเออนั่นหนอเฝ้ารอฝัน
เคยคิดกลุ้มลุ่มหลงกลอนส่งกัน
ค่ำคืนวันกลอนก่อจิตต่อใจ

เชิญชวนสุขทุกท่านพักงานผ่อน
แต่งต่อกลอนรวยรื่นสดชื่นใส
ตอบโต้กวนยวนยิ้มจะอิ่มใจ
รักหลบในอกอุ่นเพียงคุ้นพอ

[@free]

คนเคยพ้องจองใจนี้ใช่แน่
มองหมายแต่หนึ่งน้องครวญร้องขอ
ใยเยื่อผ่านนานเนาเราเฝ้ารอ
ตามแต่พอใจเจ้าต้องเข้าตา

ไม่มีปัดขัดข้องกลัวน้องโกรธ
รอร้บโทษหยิบยื่นให้คืนหา
ขอคิดเห็นเป็นปีมูลที่มา
แค่คำท้าเกรี้ยวกราดก็ขาดกัน

[@free]

เราหันหลังให้กันในว้นนี้

          ต่างคนต่างรู้ดีไปที่ไหน

          เธอก็ไปทิศที่เธอมีใคร

          ฉันก็ไปทิศที่ไม่มีเธอ...

วาณิช จรุงกิจอนันต์




เป็นไปแล้วแก้วเกลอเป็นเธอไป
ขืนขัดไซร้ห่างเหินไฝ่เกินฝ้น
แตกต่างทิศผิดแผกก็แยกก้น
คืนของฉันเว้นว่างถึงร้างเธอ

ทั้งเธอฉ้นวันเวียนนั่นเปลี่ยนนับ
เกินกว่ารับเท่าทันเพราะฉันเผลอ
ระลึกตนจนจิตที่ผิดเธอ
เฉกฉันเซ่อโง่งมคือสมควร

@free

[@free]

สงสารเอยเคยเคล้านะเจ้าน้อง
สงสัยข้องหน่อยนิดหากคิดหวน
สื่อสานส์ใดใคร่ขอเชิญพอชวน
สื่อสายด่วนเต้นตั๊กขอรักคืน

เลิกแล้วแยกแตกต่างนอกทางหนอ
แล้วหรือพอมิตรใหม่ฝ่าใจฝืน
เลิกลาสมขมเค็มก็เต็มกลืน
เลิกลืมฟื้นไถ่ถามเมื่อยามเมิน

[@free]

คำกลอนไม่ไพเราะนักนะครับ
ขออภัยครับหากต้องทนอ่าน
ผมเพียงฝึกฉันทลักษณ์ก่อนครับ
หวังว่าเขียนมากๆต่อไปคงสะสมคำเพราะๆได้มากเองครับ



คำเขาถือลือเล่าอย่าเอาอย่าง
คำใครอ้างความขืนแค่ตื้นเขิน
คำเขาป่วนชวนเชื่อก็เหลือเกิน
คนเคียงเดินเอ่ยเอื้อจงเชื่อใจ

เสริมส่งต่อจ่อจิตส่อคิดสู้
สร้างสรรค์รู้ยอดยิ่งมวลสิ่งใหม่
เสริมสร้างแกร่งแรงรักจงปักใจ
เข้มแข็งใดพูนเพิ่มรักเสริมแรง

[@free]

 
เดียวดายหมองล่องลอยกว่าวอยไกล
เดียวแดไร้วังวนฝ้าหม่นแฝง
โดดเดี่ยวคงยงเยื่อเพียงเหลือแพง
เด็ดเดี่ยวแกร่งหยัดอยู่เคียงผู้คน   

(วอย = พัดเอื่อย) (แพง = รัก)

ฝ่าฟันวายก่ายกองที่ต้องทำ
ฝึกฝนซ้ำเคี่ยวเข็ญเพื่อเป็นผล
เฝ้าฝึกเพียรเจียรจดทั้งอดทน
เฝ้าฝ้นตนเองอ้างที่สร้างทาง

[@free]

จันทร์เจ้าสวยรวยรื่นแฝงคืนฝัน
ข้าขอจันทร์ร่วมแรมพราวแกมพร่าง
จันทร์แจ่มนวลยวนเย้าน้องเจ้านาง
เจียมใจห่างนั้นหนอจึงขอจันทร์

คืนแค่ผ่านวารเวียนแสงเปลี่ยนสี
ล่วงราตรีโรยรินฝืนสิ้นฝ้น
จ้นทร์จรแล้วแกร่วกร่อยว่าบ่อยวัน
ค่ำคืนสั้นแจ่มจันทร์แรมฉันรอ

[@free]

เริ่มแรกครั้งตั้งต้นเริ่มฝนแรก
เรื่องราวแปลกฝ่าฝนสบคนสวย
อิ่มโอเลี้ยงเสียงใสเออใจอวย
นวลน้องหมวยขมขานเพียงหวานพอ

ฝนฟ้าแรงแสงสาดวาวหยาดแวว
เจือใจแล้วปริ่มปองคำน้องขอ
ฝอยฝนปลายย้ายไยแล้วไม่รอ
ฟ้าฝนหนอสิ้นสาดเจียนขาดใจ

[panthong.kh]

ระรวยรื่น ชื่นฉ่ำ คำพจน์พริ้ม
ระรวยปริ่ม ยิ้มย่อง ประคองไหว
ระรวยกลิ่น หอมกรุ่น อุ่นทรวงใน
ระรวยใด ฤๅจะเท่า เรารักกัน
พันทอง

ระรวยคำนำน้อมสนองพร้อมเสนอ
จ๊ะจ๋าเออนั่นหนอเฝ้ารอฝัน
เคยคิดกลุ้มลุ่มหลงกลอนส่งกัน
ค่ำคืนวันกลอนก่อจิตต่อใจ

เชิญชวนสุขทุกท่านพักงานผ่อน
แต่งต่อกลอนรวยรื่นสดชื่นใส
ตอบโต้กวนยวนยิ้มจะอิ่มใจ
รักหลบในอกอุ่นเพียงคุ้นพอ

 

ระรื่นเรื่อเอื้อใดไหนจะเท่า
อุ่นอกเราเคล้าครอบมอบรักหนอ
อิ่มเอมจิตติดกานท์ขับขานรอ
รุ่งอรุณแล้วจ้อต่อคารม

ถึงมิเชิญก็มาประสาสื่อ
ถึงจะยื้อยุดไว้คงไม่สม
ถึงอยู่เดียวเปลี่ยวใจใช่หมองตรม
ถึงจะล้มลึกใหม่ใช่หมดแรง

พันทอง
๘/๘/๖๑

 

[@free]

ลาแล้วหมวยสวยสมวัยขมหวาน
เมื่อไม่นานขายข้าวมาเจ้าใหม่ (เจ้าอ่านเสึยงจ้าว)
เอ่อโอเลี้ยงเคียงคู่แด่ผู้ใด
น้องหน้าใสข้าวคู่ขาหมูเคียง

เจอเจ้าคัดจัดจานน่าทานนัก
คดข้าวตักท่วมท้นกินจนเกลี้ยง
ต้วมเตี้ยมเหลือเยื่อใยเอนใจเอียง
รักรอเขียงเอมอิ่มเพียงยิ้มพอ

[@free]

ระรื่นเรื่อเอื้อใดไหนจะเท่า
อุ่นอกเราเคล้าครอบมอบรักหนอ
อิ่มเอมจิตติดกานท์ขับขานรอ
รุ่งอรุณแล้วจ้อต่อคารม

ถึงมิเชิญก็มาประสาสื่อ
ถึงจะยื้อยุดไว้คงไม่สม
ถึงอยู่เดียวเปลี่ยวใจใช่หมองตรม
ถึงจะล้มลึกใหม่ใช่หมดแรง

พันทอง
๘/๘/๖๑

 

ค่ำคืนวุ่นอุ่นหนาวตอนเช้าตื่น (เช้าอ่านเสียงช้าว)
มาฝอยฟื้นจ้อจี้พอสีแสง
ได้จัดจูงสูงต่ำเห็นดำแดง
ให้แจ่มแจ้งอกหนักว่ารักเคลียร์

ได้เวลามาถึงซึ้งคำกล่าว
โอ้เรื่องราวเปลี่ยวร้างก็วางเสีย
คนเดียวแดแค่กลัวมานัวเนีย
พักหายเพลียค่อยลองคนต้องตา