ไม่ใช่คน ที่ฉันวาด ปาดลายเส้น
หรือว่าเป็น ที่หมายปอง จองไว้หนอ
ไม่ใช่หญิง สวยเลิศเลอ ที่เผลอรอ
แต่ไม่ขอ ยอมปล่อยมือ ลบชื่อเธอ
ไม่ใช่คน ที่ฉันมอง จ้องแต่แรก
แต่ก็แปลก ที่สุดท้าย ได้เสนอ
ไม่ค้นหา แต่ผลลัพท์ กลับได้เจอ
คงเพราะเธอ เป็นคู่แท้ จึงแพ้ใจ
แค่ผู้หญิง ธรรมดา หน้าตาซื่อ
ที่สองมือ หอบความรัก มาปักให้
ผ่านเวลา ผ่านหนทาง ที่ห่างไกล
แต่หัวใจ ไม่สั่นคลอน แน่นอนจริง
ขอโทษนะ จากก้นบึ้ง พึ่งเห็นค่า
กาลเวลา ที่ผ่านไป ใจที่วิ่ง
มันเหนื่อยล้า ที่ต้องตาม ถามความจริง
จากผู้หญิง ที่มองข้าม ความจริงใจ
เธอไม่ใช่ นางในฝัน ของฉันหรอก
อยากจะบอก ยอดพธู ให้รู้ไว้
แต่เธอเป็น ของล้ำค่า กว่าสิ่งใด
คุ้มให้ใช้ ใจรักมั่น จนวันตาย
