อ่านแล้วใครไม่ร้องไห้ก็ให้มันรู้ไป

มีครอบครัวหนึ่งอยู่กันมาอย่างรักใคร่กันเป็นที่สุดซ ึ่งเพื่อนบ้านต่างอิจฉากับความรักใคร่กันของครอบครัว นี้

ครอบครัวนี้มีด้วยกัน 4 คน มีแม่ และลูก ๆ อีก 3 คน วันหนึ่ง แม่
ก็เกิดเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมานั่นก็คือ เป็นโรคหัวใจร้ายแรง
จำเป็นต้องผ่าดัดเปลี่ยนหัวใจโดยด่วน ลูกชายทั้ง 3 รักแม่มาก
และรู้ว่าตนเองนั้นต้องทำอะไรซักอย่างให้กับแม่บังเก ิดเกล้าของเขา

คนโตเป็นนักธุรกิจพันล้านมีธุรกิจใหญ่โต
ได้รับผิดชอบในเรื่องของค่าใช้จ่ายในทุก ๆ ด้าน
โดนยอมสละเวลาในการเซ็นสัญญาเพื่อมาคอยเฝ้าไข้คุณแม่

คนรองเป็นนายแพทย์ชั้นนำของโลก รับผิดชอบในการรักษาคุณแม่
และทำการเรียกประชุมสมาคมแพทย์ทั่วโลกเพื่อหาวิธีรัก ษาคุณ แม่ของเขา

คนเล็กนั้น ยังไม่มีงานทำ
เนื่องจากตนนั้นมิได้มีความเฉลียวฉลาดเหมือนกับพวกพี ่ ๆ เขา
และก็สำนึกตัวอยู่ตลอดว่าตนเองนั้นคงไม่มีกำลังพอที่ จะช่วยแม่ที่เขา

เทิดทูนได้อย่างที่พี่ ๆ ทั้ง 2 ทำได้

แต่เขารู้ว่าตนเองต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อแม่ของเขา

.........................................................

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา การผ่าตัดหัวใจเป็นไปได้ด้วยดี
และคุณแม่ก็ฟื้นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานถึง 4 วันทีเดียว
คุณแม่ได้พบหน้าลูก ทั้งสองคน คือคนโตและคนรอง

แต่กลับไม่ได้พบหน้าลูกคนเล็ก คุณแม่จึงถามลูก ๆ ทั้งสองว่า

"น้องไปไหน"

แต่คนโตกลับบ่ายเบี่ยงไปว่าคุณแม่พึ่งฟื้น ให้ทานอาหารก่อน
แล้วเขาก็ออกไปนำอาหารมาให้คุณแม่

คุณแม่ถามคนรอง แต่คนรองก็บอกกับคุณแม่ว่า
ผมต้องไปนำยามาให้แม่ทานหลังอาหาร และก็จากไป
คุณแม่สงสัย เพราะอาการ ของลูกทั้งสองนั้นไม่ธรรมดาเลย

เมื่อทุกคนอยู่พร้อมกันคุณแม่จึงถามขึ้นมาอีกครั้ง

"น้องอยู่ไหน"

ทั้งสองอ้ำอึ้ง และไม่มีใครที่อยากจะตอบคำถามแม่ของเขาเลย

คุณแม่ย้ำ "บอกมานะ น้องอยู่ที่ไหนกัน"
คนโตตอบคุณแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า

"น้องอยู่ในหัวใจคุณแม่ครับ"

คุณแม่จังุงงงกับคำตอบของลูกชายคนโตมาก

;จึงหันหน้าไปถามคนรองซึ่งกำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน
"หมายความว่าไงลูก"

คนรองตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
ดวงตาเอ่อล้นด้วยหยดน้ำที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่ อน

"พวกเราสามคน พอรู้เรื่องว่าแม่ไม่สบาย ก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง

ผมและพี่ ได้ทำในสิ่งที่ตนเองทำได้และควรกระทำแล้ว
และน้องก็ได้ทำสิ่งที่พวกผมไม่มีความกล้าพอที่จะทำได ้ให้กับแม่......"

"แม่ไม่เข้าใจ ลูก"
"วันนั้นเป็นเวรของน้องที่จะมาเฝ้าไข้แม่
โดยที่พวกผมจะมาเปลี่ยนเวรกันในตอนเช้า 6 โมง
เมื่อผมเข้ามาถึง
กลับไม่เห็นน้องอยู่ในห้องของแม่
แต่มีโน๊ตเขียนไว้ตรงเตียงแม่ว่า

?พี่รอง ผมอยู่ในห้องน้ำ และไม่ต้องตกใจสิ่งใดทั้งสิ้น?
ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำ ปรากฏว่า

น้องได้ทำการฆ่าตัวตายโดนใช้มีดที่นำมปลอกผลไม้
กรีดที่ข้อมือตัวเองในอ่างน้ำ โดนให้เลือดไหล ช้า ๆ เพื่อที่หัวใจจะยัง
สามารถทำงานและยังจะสามารถนำมาช่วยแม่ได้

น้องเขียนจดหมายไว้ในห้องน้ำว่า

?นำหัวใจผมไปช่วยแม่ ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้?
น้องเสียแล้วเพราะเลือดไหลมากเกินไป
และผมก็ได้นำหัวใจของน้องมา ช่วยแม่ครับ"

"ไม่จริงใช่ไหมลูก น้องออกไปหางานทำเท่านั้นใช่ไหม อย่ามาหลอกแม่เลย"

ลูกคนโตปลอบโยนคุณแม่ที่ทำท่าปฏิเสธทั้งน้ำตาว่า

"แม่ครับ พวกผมสองคน ให้แม่ยังไม่ได้ครึ่งของน้องเลยครับ

เราสามคนรักแม่มาก และผมก็เข้าใจน้องดีครับ แม่ทำใจนะครับ"

"พวกเรา จะยังคงอยู่ด้วยกัน 4 คนเหมือนเดิม
ไม่มีวันใดที่พวกเราจะแยกจากกันหรอกครับ..."

แม่สะอื้น แต่เริ่มทำใจได้แล้ว

"แม่รักลูก รักลูกทุกคน และลูกทุกคน
จะอยู่กับแม่เสมอ และตลอดไป"

ทั้ง 3 คน ร้องไห้ และพร่ำเรียกหาน้องคนเล็ก

แม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ยินเสียงของแม่และพี่ชายทั้งสอ งคนอีกครั้งก็ตาม

***ไว้อาลัยให้แม่ 1 นาที

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อ่านแล้วใครไม่ร้องไห้ก็ให้มันรู้ไป (อ่าน 14297 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้