มณเฑียรธรรม กรรมบท กฎของเหตุ
ใต้ขอบเขต จิตมนุษย์ ดุจหุบเหว
อร่ามเรื่อ เนื้อดินดำ บุคำเปลว
เนื้อในเลว เพียงขูดออก ลอกเปลือกบาง
ละให้หมด ทุกเหตุแห่ง แหล่งชีวิต
สำรวมจิต ชิดโคนไม้ ใต้เรือนว่าง
สมาทาน ผ่านภพแผ่ แลปล่อยวาง
จึงได้ทาง สายวิเศษ เหตุแห่งฌาณ
ละสิ่งหยาบ ตราบปราณีต สังคีตสิ่ง
รู้แจ้งจริง รู้รอบเหตุ เขตไพศาล
มุ่งสู่โลก อุดร อุดมการณ์
พระนิพพาน ดับวัฏฏะ ชำนะตน
วัตรจึงงาม ตามปฏิบัติ สัตว์ปรากฏ
กรรมบท กฎวิเศษ เหตุของผล
คลายทุกข์หมอง ปองร้าย ได้ทุกคน
สุขอยู่บน ทางธรรม นำพาไป
สงฆ์คือผู้ รู้ต่าง อย่างไรหนอ?
รู้จักพอ รู้จักละ เป็นพระได้
รู้ถ้วนทั่ว รู้ตามจริง ทุกสิ่งไป
หลุดพ้นได้ ด้วยฌาณ นิพพานเอย