มณเฑียรธรรมย่อมเอื้อ อำนวย
ผั่นเปลี่ยนเวียนตราบม้วย หมดสิ้น
โลกีย์ลั่นระทวย กาลหนึ่ง
ครั้นผ่านแล้วแดดิ้น ย่อมสร้าง ตำนาน
หยาบย่อมเห็นง่ายด้วย อุปทาน
หินก่อปราสาทสถาน ใหญ่สร้าง
ทรายละเอียดประมาณ แทรกอยู่
อาสน์จึ่งค้ำสูงสล้าง ต่างเกื้อ หนุนกัน
ภพแผ่นแดนแห่งนี้ สำคัญ
กรรมก่อตามลงทัณฑ์ แน่แท้
สมดุลบทธรรมบัญ ญัติแด่ มวลชน
ดีชั่วพลิกเพียงแก้ เรื่องร้าย กลายเย็น
ปราณีตย่อมผ่องแผ้ว บำเพ็ญ
หยาบย่อมทุกข์ลำเค็ญ ถ่อยใบ้
ปราณีตแสงสว่างเห็น ถ้วนทั่ว ถึงกัน
หยาบต่ำตกหมกไหม้ อยู่ใต้ อเวจี
รู้ตามจริงรู้แจ้ง วิธี
มรรคมิ่งยิ่งความดี ปกป้อง
เพลิงเผาหมื่นโลกีย์ กิเลส
มิอาจเคืองผิวผ้อง ห่มด้วย พุทธคุณ
