" คือ..พี่ "
รักท่วงท่าอาทรอ้อนคำหวาน
รักดวงมานมาดมั่นอันห่วงหา
รักปักปองข้องเกี่ยวเกี้ยวจันทรา
รักนักหนาพี่เอยเชยชิดกาย
เสน่หาคราเร้าเฝ้าสุขสม
เสน่หาพร่างพรมบ่มเช้าสาย
เสน่หาทั้งตัวหัวใจชาย
เสน่หามิคลาย ฤๅสลายไป
เกี่ยวแขนเกยเผยกล่าวป่าวคำรัก
เกี่ยวแขนพักพิงแอบแนบชิดใกล้
เกี่ยวแขนหนุนนอนกล่อมเห่ล้อมใจ
เกี่ยวแขนไว้ยอดรักภักดิ์หมดทรวง
พิสมัยนัยตาอาวรณ์หวาม
พิสมัยตามอ้อมกอดพรอดห่วงหวง
พิสมัยรสแสนหวานปานผึ้งรวง
พิสมัยห้วงสุขสมภิรมย์นาน
มโนภาพอาบจินต์กวินกล่าว
มโนภาพสกาวคราวประสาน
มโนภาพดั่งฝันอันตระการ
มโนภาพวิมานจารอุรา
ทุกอย่างเกิดเจิดจิตลิขิตฝัน
ทุกอย่างนั้นขวัญเจ้าเฝ้าโหยหา
ทุกอย่างเลยเผยนี้ที่เมตตา
ทุกอย่างว่าคือพี่ที่น้องรอ
ตรีประภัสร์
๒๗.๒.๒๕๕๗
