| 26 กุมภาพันธ์ 2014, 10:59:PM |
|
|
|
| 27 กุมภาพันธ์ 2014, 05:49:AM |
|
|
|
| 27 กุมภาพันธ์ 2014, 02:10:PM |
|
muneenoi
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2014, 02:10:PM » |
 ชุมชน
|
ต่อ...ตอนที่ ๒
"ขอท่านยืน อยู่นี่ อย่าหนีก่อน
เราจะย้อน คืนมา อีกคราใหม่"
รีบกลับบ้าน เร็วพลัน มิทันไร
บอกแฟนให้ แต่งหน้า ธิดางาม
ตื่นตกใจ ทั้งเมือง เป็นเรื่องใหญ่
ตั้งแต่ไร หวงลูก ผูกรักห้าม
บัดนี้พบ ชายสม ภิรมย์ราม
จึงติดตาม พราหมณ์ไป ให้เห็นจริง
พอถึงจุด นัดไว้ กลับไม่พบ
พระพุทธหลบ ดำเนิน บังเอิญยิ่ง
ประทับรอยบาทไว้ ให้อ้างอิง
ถือเป็นสิ่ง มงคล ดลบันดาล
อันเจดีย์รอยพระบาท อำนาจพุทธ
ย่อมจะผุด ตรงที่ อธิษฐาน
เพื่อประโยชน์ มหาชน ผลตระการ
ไร้สิ่งหาญ ทำลาย สลายลง
ถึงช้างเหยียบ เมฆา วลาหก
ห่าฝนตก เวรัมพ์ กระหน่ำหลง
มิอาจลบ รอยบาท พุทธองค์
ที่ประสงค์ เหยียบไว้ ให้บูชา
พราหมณี แฟนพราหมณ์ ถามอยู่ไหน
พราหมณ์มองไป พบรอย พลอยชี้ว่า
ด้วยเชี่ยวชาญ ไตรเพท เลศมนตรา
พราหมณี จึงหา ค่าทำนาย
...จบตอนที่ ๒...
"มุนีน้อย"
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
| 27 กุมภาพันธ์ 2014, 03:09:PM |
|
muneenoi
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2014, 03:09:PM » |
ชุมชน
|
"รอยเท้านี้ ของคน พ้นกิเลส
มิข้องเหตุ กามคุณ สูญสลาย
คนราคะ กระหย่งกลาง ยามย่างกราย
โทสะร้าย ส้นหนัก จักพบเจอ
คนโมหะ ลุ่มหลง ตรงปลายคร่า
รอยบาทา จิกลง คงเสมอ
แต่รอยนี้ มิใช่ อย่าได้เพ้อ
ตาพราหมณ์เก้อเสียแล้ว โดนแห้วกิน"
พราหมณ์ตำหนิ พราหมณี "นี่ดูก่อน
แม่บังอร เห็นอะไร ทำนายสิ้น
จรเข้ ในตุ่ม ยังซุ่มชิน
คล้ายพบผิน โจรย่าง อยู่กลางเรือน"
พบพระพุทธ ยืนอยู่ ชูลูกสาว
พร้อมกับกล่าว มอบให้ น้ำใจเพื่อน
จงรับเลี้ยง เถิดหนา อย่าแชเชือน
เสมอเหมือน ภัสดา วิลาวัณย์
พระพุทธถาม "พราหมณ์หนอ เราขอกล่าว
ถึงเรื่องราว เราบวช อย่างกวดขัน
ธิดามาร น้าวโน้ม ประโลมรัน
เพื่อแบ่งปัน เสน่ห์ ด้วยเล่ห์มาร"
"นางตัณหา, ราคะ, อรดี
ล้วนโสภี เกินเปรียบ จะเทียบต้าน
งามเกินคน พ้นสาบเหม็น เห็นสะคราญ
เพราะสังขาร เป็นทิพย์ น่าลิบแล
เรายังไม่ หวั่นไหว ใจประสงค์
ด้วยลุ่มหลง ตัณหา บ่ากระแส
ลูกสาวท่าน ทั้งกรีสมูตร บูดจะแย่
มิหวังแม้ แตะด้วยเท้า เรายังเมิน"
...จบตอนที่ ๓...
"มุนีน้อย"
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
| 27 กุมภาพันธ์ 2014, 10:23:PM |
|
|
|
| 28 กุมภาพันธ์ 2014, 06:14:AM |
|
|
|
| 28 กุมภาพันธ์ 2014, 04:17:PM |
|
|
|
| 28 กุมภาพันธ์ 2014, 04:46:PM |
|
|
|
| 28 กุมภาพันธ์ 2014, 09:51:PM |
|
|
|
|
|
|
|
| 03 มีนาคม 2014, 12:29:PM |
|
muneenoi
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 03 มีนาคม 2014, 12:29:PM » |
ชุมชน
|
ไก่เป็นตาย อย่างละแปด แผดแผนร้าย
นำถวาย ราชา อย่าได้มั่ว
แนะพระองค์ ส่งไป ให้แม่ครัว
มิผิดขั้ว ไก่เป็นก่อน ซ้อนแผนร้าย
ใส่ความ สามาวดี ไม่มีงาน
พระองค์วาน นางแกง อย่าแหนงหน่าย
เพราะรู้นาง ไม่ฆ่าสัตว์ ชัดอุบาย
เพื่อสื่อหมาย นางสิ้น กลิ่นภักดี
นางบอกปัด ไก่เป็น มิเข่นฆ่า
ทูลราชา สั่งใหม่ ในครั้งนี้
แกงถวาย พุทธองค์ บรรจงที
แม่กาลี แอบเปลี่ยนใหม่ ใช้ไก่ตาย
สามาวดี ปรีดา ทำอาหาร
แกงไก่หวาน ทันที มิแหนงหน่าย
เพื่อทำบุญ อุ่นใจ ไม่ดูดาย
เข้าแผนร้าย ทุกอย่าง ทางอาเพศ
มาคันทิยา ทูลเท็จ หลังเสร็จกิจ
ราชาคิด ดูเถิด เปิดพระเนตร
นางสามาฯ ขืนบัญชา ไร้สาเหตุ
โดยอ้างเลศ ไก่เป็น เว้นราวี
พอเปลี่ยนคำ ทำถวาย พุทธองค์
นางกลับลงมือทำ ย่ำศักดิ์ศรี
มิเห็นหัว ราชา พระภูมี
สิ้นภักดี หรือไร ในพระองค์
....จบตอนที่ ๑๐....
"มุนีน้อย" |
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
|
