ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[tanandon]

โลกออนไลน์ ก้าวล้ำ นำ 4G
ดาวเทียมที่ ยิ่งใหญ่ ไวกว่าแสง
อินเตอร์เน็ต บรอดแบนด์ สุดแสนแรง
ไม่อาจแซง ความคิดถึง จึงต้องมา

เทคโนโลยี จะเลิศล้ำ ซักเพียงไหน
ไม่เท่าใจ ที่สูญสิ้น ถวิลหา
มิสามารถ เทียบเท่า เราสบตา
เพียงเห็นหน้า ก็สุขใจ กว่าใดปาน

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/OyPsMdwg5KM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OyPsMdwg5KM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เสียงใครกันบ่นหาว่าคิดถึง
อักษรซึ้งประหลาดมิอาจผ่าน
จึงต้องวกเวียนก่อมาต่อกานท์
คงมิหวานซ่านตรึงอย่าขึ้งงอน

โลกออนไลท์ทำฉันจนหวั่นไหว
สัมพันธ์ใจชายหนึ่งแอบซึ้งซ่อน
แต่เขาจากไกลลับมิกลับคอน
ลืมเคยอ้อนกลอนต่อรอเขาคืน

"ดิน"

[panthong.kh]

ตัวฉันเป็นโรคร้าย..
อาจไตวายเฉียบพลัน..มันสุดฝืน
ทุรนทุรายหลายปี..มิมีฟื้น
คงล้มครืนกลืนกล้ำ..ฉ่ำน้ำตา

ตัวฉันเป็นโรคกลัว...
นอนปวดหัวหนาวใจ..คนไร้ค่า
ขาดคนรักป้อนข้าว..เฝ้าเยียวยา
ใครบ้างหนาเห็นใจ..คนไตวาย
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

คนไตy ยังดีกว่าคนไต z (sad)
เพราะมันเจ็บออดแอดไม่เคยหาย
โถ บางครั้งยังคิดฆ่าตัวตาย
ให้วอดวายไปสาจากหน้าเธอ
 
อยากมีคนป้อนยาและอาหาร
มันแสนทรมานจนบาน,เห่อ
ยามผุดลุกผุดนั่งยังพร่ำเพ้อ
ว่า อยาก เจ๊อะ...อยาก เจอ เธอ ผู้ เดียว
 

ไพร พนาวัลย์

 

[ชลนา ทิชากร]

<a href="http://www.youtube.com/v/OyPsMdwg5KM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OyPsMdwg5KM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เสียงใครกันบ่นหาว่าคิดถึง
อักษรซึ้งประหลาดมิอาจผ่าน
จึงต้องวกเวียนก่อมาต่อกานท์
คงมิหวานซ่านตรึงอย่าขึ้งงอน

โลกออนไลท์ทำฉันจนหวั่นไหว
สัมพันธ์ใจชายหนึ่งแอบซึ้งซ่อน
แต่เขาจากไกลลับมิกลับคอน
ลืมเคยอ้อนกลอนต่อรอเขาคืน

"ดิน"

เสียงฉันเอง บรรเลงกลอน อ้อนหาเธอ
อยากเจอะเจอ สักครั้ง หวังได้ชื่น
เป็นตัวแทน คนไกล ไม่หวนคืน
จะไปยืน หยอกล้อ เฝ้าต่อกลอน

โลกออนไลน์ ยิ่งไล้  ยิ่งใกล้ชิด
แนบสนิท ยิ่งนัก รักออดอ้อน
เขาจากไกล ช่างเขา เจ้างามงอน
ฉันจะออน ไลน์ใจ ไปหาเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/eSC6Oy8mh9w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/eSC6Oy8mh9w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สายลมสีขาว]

คิดถึง คิดถึงมาก คิดถึงที่สุด
คำธรรมดาที่หยุด ฉุดใจฉัน
ถูกเอ่ยออกจากปากคนสำคัญ
และฉับพลันโลกหยุดหมุนในทันที

หนึ่งรอยยิ้มอาบน้ำตาด้วยความรัก
เพื่อตอบรับคำทัก ... ที่เคยหนี
ฉันมาแล้วเพื่อเธอผู้แสนดี
จากวันนั้นจวบวันนี้ ที่ห่างไป

ฉันเดินตามหัวใจที่ร้องขอ
จากคนรอหนึ่งเดียวที่หวั่นไหว
จากคนรักหนึ่งเดียวที่ฝังใจ
นานเกินไหวเวลาที่ผ่านเลย

ฉันขอโทษวันวานที่ห่างหาย
ทิ้งเธอไว้เดียวดาย ไม่เปิดเผย
ความรู้สึกจริงจริงที่คุ้นเคย
ชื่อของเธอคือคำเอ่ยที่คุ้นชิน

คือความรักที่มากกว่าสิ่งใดพราก
แม้จำจากยังกลับวันถวิล
แต่งงานกันคำพูดเธอฉันเคยยิน
ขอพูดบ้างให้คุ้นชิน ฉันตกลง